my rude boy | jungkook

2.7

Itsrealme: Kookie iyi misin?

Jungkook: Bir süre konuşmayalım Hee Young.

Hyungun cidden sağlıklı bir insan değil.

Resmen beni saksafonuyla dövmek için tehdit etti.

Itsrealme: Benim suçum ne peki?

Jungkook: Bir şey demedin.

'Hyung yapma' falan diyebilirdin.

Itsrealme: Konuşursam beni de saksofonla yakın temasa sokacağını söyledi.

Ne yapabilirdim Kook?

Jungkook: O evde iyi bir şekilde yaşadığına emin misin?

Dışarıdan hiçte öyle biri gibi gözükmüyordu.

Itsrealme: Sinirliydi, bana ulaşamamıştı.

Tae kekelediğinde yanına yaklaşmaman gerekiyor.

Jungkook: Bir de sana arabadakileri anlattığımı duysa... Sağlam çıkamazdım sanırım.

Itsrealme: Her neyse.

Birazdan Bay Park'ın yanına gidip, seni çizeceğim.

Jungkook: Güzel çiz.

(görüldü.)

"Jungkook ile yakın gözüküyor-" geçen yanıma gelen fakat benden yüz bulamadıkları için arkamdan dünyayı çeviren kızlar bana laf atarken keskin bir dilde sözünü kestim.

"Özel hayatım sizi ilgilendirmez."

"Sadece-" dedikleri sırada tekrardan aynısını yapıp sözünü kestim. Bu söz kesme işi cidden zevkliydi. "İlgilendirmez dedim, sizinle muhabbet kurmak ya da aynı konu içinde geçmek istemiyorum."

Sıramın üzerinden telefonumu alıp sınıftan çıkacağım sırada ayağımın önüne konulan ayak yüzünden tökezledim, reflekslerim iyi olmasaydı belkide şimdi sınıf kapısının önünde yatıyordum. Sinirden elimin titrediğini hissediyordum. Bu panik atak falan değildi, saf sinirdi. Kollarımı göğsümde birleştirip titreyen ellerimi sakladım.

Sakin biriydim fakat çabuk patlardım. Öfkem kuvvetliydi.

"Ölmek mi istiyorsun?"

Sakince sormuştum fakat dişlerimi sıkıyordum. Derin derin aldığım nefesler sakinleştirmediğinde kızın üzerine yürüdüm.

Bir an kız tereddüte düşünce ayaklarıma falan kapanacak sanmıştım. Cidden öyle bir bakıyordu ki, hulk gibi hissetmiştim kendimi. Bu kadar korkmasına gerek var mıydı? Bir şey yapıyorsa sorumluluğunu alması gerekiyordu.

Diğeri lafa atladı, "Buna sen karar veremezsin." Sinirliydim, gayet yansıttığımı düşünüyordum. Onu şurada boğabilirdim.

İnsanların özel hayatıma burnunu sokması beni çileden çıkarıyordu. Ben onların alanına girmiyorken bana bulaşmalarına gıcık oluyordum.

Derin bir nefes alıp sınıftan çıktığımda kameraya baktım. Bizim sınıfın içini net çekiyordu. Kavgayla gideceğime şikayet için giderdim.

Hedefim belliydi, Bay Jeon birkaç öğrencisiyle muhatap olsa sorun olmazdı herhalde.

*

"Geç kaldın."