my rude boy | jungkook

0.8

Sinirle çizdiğim çizgilerin üzerinden bir daha geçtim. Bay Park ise tam karşımda, çaldığı öğle aramda bana resmimi tamamlatıyordu. Cidden, bu adama karşı çıkmakla büyük bir hata yapmıştım.

"Umarım bu hafta biter, Hee Young."

Kısa bir göz temasında alay dolu bakışlarıyla bakıştığımda sahteden gülümsedim.

"Umarım Bay Park."

Baş parmağımla ve peçetemle çizgileri dağıttığım sırada kapı tıklandı, açıldı. Ben ise sadece dişlerimi sıkarak lanet ediyordum.

"Bay Park?" diye tanıdık bir ses sorduğunda kim olduğunu anlamıştım. Bu yüzden biraz daha kendimi kasarak çizime odaklanmaya çalıştım.

Jungkook, elinde sunum dosyasıyla yanımıza ulaştığında hem Bay Park'a, hemde resimi seçtiğim güne yine ve yine lanet ettim.

Jungkook dosyayı Bay Park'a verdi. Gözlüklerini takıp okuduğu dosyadan sonra yüzü aydınlanan resim hocama baktım, kabusumdu.

"Tanrım," dedi sevinçle. Ona karşı içimde hiç samimiyet olmadığından sevincinin geçmesini diledim. Cidden, bıkmıştım.

"Hee Young, ben gelene kadar elmacık kemiklerini bitir."

Daha sonradan sınıftan çıktı. Jungkook ile ikimiz kalmıştık. Elimde olmadan mırıldandım.

"Merdiven trabzanıyla beraber sana girsin."

"Öğretmenin hakkında düzgün konuşmalısın."

Kafamı tuvalden kaldırıp beni tanımayan mesaj arkadaşıma baktım, sadece dört saniye.

"Öğle aramı çaldı, dört haftadır elmacık kemiği ile uğraşıyor ve her defasında sözlüme on veriyor. Haftada seçmeli ile beraber altı saatim onunla ve sürekli imalar yiyorum. Ciddi misin sen?"

Dudaklarını birbirine bastırdı, ufak bir baş selamı verip odadan ayrıldı. Bende Portreme devam ettim.

*

Itsrealme: Şu sıralar depresyondasın sanırım.

Jungkook: Neden, kavga etmediğim için mi?

Itsrealme: Bağırmıyorsun da.

Jungkook: Cidden sana yetişemiyorum.

Kavga etmemden, bağırmamdan şikayetçisin.

Ama sesimi seviyorsun.

Itsrealme: Evet, sesini seviyorum.

Karaokeye gitmelisin.

Jungkook: Benimle gel?

Itsrealme: Karşına çıkmayacağım, Jungkook.

Uğraşma.

Jungkook: Yeni lakabımı sevmiştim oysaki.

*