my rude boy | jungkook

1.3

"Seni nasıl görevlendirdiler hala anlamış değilim."

Çubuğunla masadakilerden ağzıma gelişi güzel tıktım. "Yirmi dakika sonra çıkmam gerekiyor. Sende gelecek misin?"

Masayı kurmaya devam eden annem, bana yandan bir bakış attı. "Abinle yetişmeye çalışırız."

Kafa salladım sadece, ne de olsa bunun benim en büyük arzum olduğunu biliyorlardı. Kendi resimlerimin olduğu sergide bulunmak, sergi açmak.

"Yinede, desteğimizi gelemesek bile hissedeceğinden eminim."

"Umarım gelmeyeceğin için söylemiyorsundur, anne."

"Git ve son hazırlıklarını yap Hee Young. İlk defa bir şey başaracaksın, eksik yapma."

Masadan kalkarken göz devirerek konuştum. "Desteğin için teşekkürler anne."

Üzerimdeki sade elbiseye uyumlu uzun çoraplarımı giyip sırt çantamı elime aldım. Boynumda ise iki gündür çıkarmadığım 'görevli' kartı duruyordu.

Aynadan son kez üstüme bakıp odamdan çıktım. İyi görünüyordum, umarım.

"Anne sence na-" Eliyle kapıyı işaret edince susmak zorunda kaldım. Belkide sabahtan giyindiğimden beri dokuzuncu kez soruyordum. Haklıydı.

Çantamı sırtıma takıp kapıdan çıktığım sırada telefonuma mesaj geldi.

Jungkook: Sergiye geleceksin değil mi?

Itsrealme: Sergi konusunda neden bu kadar ısrarcısın?

Değer verdiğin biri mi?

Tekrardan dudağımı ısırdım, vereceği cevap cidden merak uyandırıyordu.

Jungkook: Değer verdiğim değil de konuştuğum biri diyelim.

Pek fazla tanımıyorum ama yeteneğini harcadığını düşünüyorum.

Itsrealme: Sergide olacağım Jungkook.

Jungkook: Karşıma çıkmanı cidden çok istiyorum.

Itsrealme: Bunu daha öncede konuşmuştuk, yazmıştım.

Jungkook: Hayatımda etkisiz biri değilsin, bilmeni istiyorum.

Itsrealme: Her neyse, yanında duran kız arkadaşın da gelecek mi?

Jungkook: Sormadım, bu sıralar eskisi gibi değiliz.

Itsrealme: Neden, bir sorun mu var?

Varsa da ben nasıl bilmiyorum, gözlem yeteneğim körelmiş.

Jungkook: Senin fake olduğunu düşünüyor.

Bu konuda tartıştık.

Itsrealme: Benim fake olmadığımı sana düşündüren ne peki?

Jungkook: Bilmem, içimden bir his öyle olmadığını söylüyor.

Ve seninle yaşadığım her şeyin gerçek olduğunu.

Otobüs durağında beklerken sırıtmaya başladım. Serginin yanı sıra, bu da mutlu etmişti beni. Ama biraz da heyecanıö artmıştı.

Karşısına çıkıp çıkmamak konusunda tereddütlüydüm. Bir yanım çıkmak isterken, ki 2U söylediğinden beri, diğer yanım ise asla böyle bir şey yapmamam gerektiğini söylüyordu.

Ve karşısına çıkmamak daha mantıklıydı.

Gelen otobüse bindim. Elimde ise hala telefonum vardı, kulaklıklarımı çıkarttım. Rastgele bir şarkı açıp gözlerimi kapattım. Fakat telefonum titredi.

Jungkook: Neden cevap vermiyorsun?

Itsrealme: Yoldayım, geliyorum.

Ayrıca fake olmadığımı kanıtlamak için fotoğraf çekeceğim.

Jungkook: Umarım kendi fotoğrafını atarsın.

Itsrealme: Hayalperestsin, Jungkook.

*