Ganyan talaga ang buhay. Minsan akala mo okay na, akala mo ayos na, pero darating pa din sa point na mas malala pa pala ang magiging sitwasyon.
Masakit maloko.
Masakit pagsinungalingan.
Pinaka masakit ang maiwan.
Sa huli. Lahat naman maiiwanan.
Kapag dumating yun oras ng kamatayan.
Pinakamahirap na parte ng buhay ang mawalan ng minamahal.
Iwan ka dahil sa iba o iwan ka dahil kailangan na nya magpahinga habang buhay.
Walang nakakapagsabe ng hinaharap, ng mga maaaring mangyare.
Kaya habang maaga pa at kasama natin sila gawan ng kabutihan, pahalagahan natin ang bawat araw na kasama natin sila.
Oras na mawala na sila sa piling natin hindi na maibabalik yun oras. Hindi na maitatama ang mali.
This realization popped to my mind. Thinking Marquise will die sooner or later made me feel so lost. Deep inside me I still do loved him. Masakit man makita sya sa piling ng iba. Mas gusto ko na rin yun kesa makita sya nasa loob ng kabaong walang buhay, hindi humihinga, mas masakit.
Mahal ko sya ano man masasakit na bagay ang nagawa nya sa nakaraan. Tapos na at di na maitatama.
Ang pasayahin sya sa mga natitira nya mga araw ang tangi ko magagawa. Ang makasama sya at ang anak namin at ang anghel na nasa sinapupunan ko.
BINABASA MO ANG
SELFLESS WIFE 1 (COMPLETED) former BATTERED WIFE REVENGE 1
Romance"Why don't you love me the way I love you?" Only one question. But Im afraid to hear his answer. Despite all the wicked things he done. "Tell me you still inlove..... I really love you...." I STILL LOVE HIM WITH ALL OF MY HEART AND SOUL.
