01.01.2018
Teşekkür edeceğim pek bir kişi yok aslında. Fakat bu kısmı yine de es geçemezdim tabi ki. Öncelikle en başından beri bu hikayeyi okuyup arkamda duran İpek Eroğlu, Gülsiye Altıkulaç, Selina Altun ve Buket Eroğlu'na teşekkür ederim.
Fakat en büyük teşekkürü biricik dostum,kardeşim İpek Eroğlu hak ediyor. Çünkü o bu süreçte yazdığım karakterleri, olayları benden daha çok benimsedi. O olmasa, olmazdı. Seni seviyorum.
Ve ben bu hikayeye başlarken bir söz vermiştim kendime. Her ne olursa olsun, iki kisi de okusa, ilgi gormese de ben bir final yapacagım demiştim. Öyle de oldu. Bu guzel aşkın sonunu yazabildim ya daha da başka bir şey istemem.
Ben Ayşe Özdemir. Kafasında ki uçurtmaları ordan oraya savrulan manyak kız. Direnç ve Güneş'in ruhlarının bedeni.
Bu son değil. İlk hiç değil.
Görüşmek üzere...
• • •
İnanırsan, sihirli şeyler olur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cennetin Lekesi (TAMAMLANDI)
General FictionRuhu, aydınlığın karanlık mahzenlerine saklanmıştı. O bir lekeydi. O...Cennetin Lekesiydi.
