FISILTI

''Çektiğim Acının Yarısı''

  Telefonum uzun uzun çalarken sadece telefonun ışığına odaklanmış bir halde bekliyordum. Kıpırdamıyordum. Derin'e daha fazla sokuluyordum sadece. 

  ''Bakmayacak mısın aşkım ? Belki annenlerdir. Dur ben getireyim telefonunu. '' yanımdan ayrılırak masadaki telefonumu alıp bana getirdi.

  ''Sılaymış. '' dedi gülümseyerek.

  İçimdeki huzursuzluk yerini rahatlığa bıraktığında ''Alo '' diyerek cevap verdim telefona.

  ''Canım nasılsın ? '' dedi Sıla biraz soğuk bir ses tonuyla.

  ''İi-iyiyim sen nasılsın ? '' dedim sesime soğukluk katmaya çalışarak.

  ''İyi sayılmam pek. Annem rahatsız onunlayım. Bir süre daha burda kalacağım. Haber vermek için aradım. Seni de yalnız bırakıyorum ama.. '' yıkıldığım andı. Evde tek başıma kalmam için her şey yapılıyordu !

  ''Öyle mi ? Geçmiş olsun canım zaten Derin yanımda merak etme. '' dedim dilimdekini aklıma farklı uydurarak.

  ''Aa çok iyi o zaman ben kapatıyorum şimdi dikkat et kendine görüşürüz öpüyorum. '' dedi ve telefonu kapattı. Kesinlikle Sıla'da bir soğukluk vardı. Belki de annesi yüzündendi. Hemen kötü düşünmek adetim olmuştu galiba...

  ''Gelmeyecekmiş bir süre. '' dedim telefonun kilit düğmesine basarken. 

 ''Ee ne olacak şimdi ? Ben kalayım burda ? Yalnız bırakmam seni. İstersen sen bize gel. Hem annemler seni sorup duruyor aşkım ne dersin ? '' soru bombardımına tutmuştu beni Derin.

  Evden kaçarak uzaklaşmak istiyordum. Bir yandan da benimle kimin uğraştığını merak ediyordum. Uğraşmaya devam edecek miydi ? 

 ''Ben Özlem'i çağırayım sen düzenini bozma. '' dedim gözlerine bile bakmadan.

  Derin çenemi tutup kafamı kaldırdığında ona bakmak kaçınılmazdı. Gözlerime diktiği gözlerine baktığımda istemsizce gülümsedim. ''Senin için diyorum. Ben iyiyim gerçekten. '' dedim ve çenemi elinden kurtardım.

  ''Selen sen kafayı filan mı yedin ? Ne düzeni ? Ne benim içini ? '' ellerini saçlarının arasından geçirerek kaşlarını çatmıştı.

  ''Derin yeter artık ya. Sürekli soru sorup duruyorsun. Ne haldeyim farkında mısın ? Korkuyorum ben anladın mı korkuyorum. Git burdan senin yanımda durmanı istemiyorum ben. Git.. '' dayanamayıp ağlamaya başlamıştım.

  Derin bu sözleri benden beklemiyor olacak ki tepkisizce yüzüme bakıyordu. Ona bakmasamda farkediyordum. Onu kırmıştım. 

  Derin kafasını iki yana sallayıp yanıma geldiğinde ''Sakinleş aşkım lütfen bana bak. '' diyordu daha sıcak daha yumuşak bir sesle.

  Kollarını bana saracakken ittirdim ve kollarından kurtulup odama doğru yürümeye başladım. İçeri girdiğimde kapıyı kitleyip yatağıma girdim. Derin kapımın önüne gelip kapıyı çaldığında hiçbir tepki vermiyordum. Sesimi çıkarmıyordum. Sadece ağlıyordum. Olan biten beni çok yormuştu. Çok fazla yormuştu. Beynimin derinliklerinde bir uğultu vardı sadece ben duyuyordum..

  Biraz daha sakinleştiğimde artık ağlamam kesilmişti. Yatakta doğruldum ve derin nefesler alıp kendime gelmeyi bekledim. O anda Derin'in hala evde olduğunu farkettim gelen seslerden.

  Telefonuma gelen mesaj sesiyle kapıya doğru yöneldiğimde Derin'in sesini duydum. Bağırıyordu, bir şeyler kırıyordu. Bana sesleniyordu.