FISILTI

We are the champions

       Mükemmel geçen gecemizin ardından evlerimize dağılmak üzere mekandan ayrıldık. Ara sıra başım ağrısa da önemsemedim ve kimsenin keyfini kaçırmamak için sesimi çıkarmadım. Vitese koyduğum elimi tutan Derin sürücü koltuğundan bana gülümsemelerini yolladı. Bende bir öpücük yollayıp gülümsememe devam ettim. Onunla zaman öyle güzel geçiyordu ki… Bitmesin istiyordum… 

    Arkada gülüşen Özlem ve Mıstık ikilisine dönüp ‘’Gülünecek bir şey varsa söyleyin bizde gülelim arkadaşlar ? ‘’ dedim ve ciddi ifademi bozmadım. Onlar da gülüştüklerinden ötürü kocaman açtıkları ağızlarını benim ciddi suratımdan etkilenerek düşürdüler. Ben de bu sırada daha fazla kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. ‘’Şaka be şaka ahahah. ‘’ diye gülmelerime devam ederken yanımdaki Derin ‘’Selen gülünecek bir şey varsa söyle hep beraber gülelim. ‘’ dedi ve beni susturdu. Ama bu sefer onlar kahkaha atmaya başladı. Ben de dahil oldum tabii ki. Kahkahalarımız yükselirken yanımızda korna çalan Yaser ve arkasında el sallayan Eren onun yanında ise bana ayıp hareketler  yapan Burcu sayesinde neşemize neşe katılıyordu. Yollarımız ayrıldığında ise hep beraber ünlü görmüş gibi salladığımız ellerimiz bizi kendimize getirmişti.

   ‘’Ya bugün bizde kalsanıza ? ‘’ dedim Derin’e ve Mıstık’a bakarak, bir anda kendim de ne söylediğime şaşırmıştım. Özlem şaşırmış bir şekilde bana bakarken Mıstık’a dönüp ‘’Evet ya aynen kalın. ‘’ diyerek ısrar etti. Derin’e döndüğümde ‘’Tamam.’’ anlamında onayladığı başıyla çok sevindirik olmuştum…

     Evimize geldiğimizde kendimi salondaki koltuğa bıraktığımda Derin hemen yanıma gelip kollarını bana doladı. Özlem ve Mıstık mutfakta bize kahve hazırlarken biz de Derin’le televizyonda izleyebileceğimiz bir şeyler aramaya başladık. Saat 01:19’du ve bu saatte izleyebileceğimiz bir şey bulamamamız normaldi. En son Derin bir belgesel kanalında durdu ve dikkatlice izlemeye başladı. Derin’in köpeklere olan sevgisi burada da baş gösterince bende köpek belgeselini izlemeye başladım. Ben spikerin anlattıklarına şaşırıp gözlerimi büyütüp dudaklarımı büzerken Derin bana döndü ve ‘’Aşkım o nasıl izleyiş ya sanki kayıp aileni bulmuşsun gibi. ‘’ dedi ve gülmeye başladı. Omzuna yumruk atıp elimin acımasına müsaade ettikten sonra Derin, vurduğum elimi tuttu, öptü ve tekrar kolunu omzuma doladı. O sırada içeriye giren Özlem ve Mıstık abartısız 4-5 dakika da hazırladıkları kahvelerimiz ve yanına koydukları atıştırmalıklarla karşı koltuğumuza doğru yöneldiler.

   ‘’Selenciğim bulaşıklar ellerinizden öper, sıra sendeydi. ‘’ diyerek yerine oturdu Özlem. Elime aldığım kahvemden birkaç damlasını üzerime dökünce alev almışım gibi sızlanmaya başladım. Bunlar hep bulaşık yıkamak istemediğim içindi ve Özlem bu numaraları asla yemiyordu. Benim sızlanmalarım sadece Derin’e söküyordu…

   ‘’Kızım ne bulaşığı baksana ben engelli oldum resmen yanıyorum ayy bacağım gitti. Aşkım bak artık ben yarım insanım. İstersen sen git. ‘’ dediğimde Derin yüzüme saf saf bakıyor, Özlem ve Mıstık ise kahkaha atıyorlardı. Daha bugün beni tanıyan Mıstık bile yaptığımın şaka olduğunu anladı ama benim saf sevgilim benle alakalı her şeyi ciddiye alıyordu. ‘’Aşkım ya saçmalama ben gidemem. Hadi kalk hastaneye gidelim çok canın yanıyorsa. ‘’ dedi ve bacaklarıma üflemeye başladı. Derin’in yüzünü avuçladım ve alnından öperek ‘’Sen benim helalimsin bundan sonra. ‘’ dedim. Derin başta gülümseyerek ‘’Teşekkür ederim sevgilim. Bundan sonra sen ne dersen o. Allah seni başımdan eksik etmesin. ‘’ dedi ve başını utanmış gibi yere eğdi. Hep birlikte kahkaha atarken Özlem kaş göz işareti yaparak bulaşıkları unutmadığını  ve mutfağa yönelmem gerektiğinin uyarısını yapıyordu. Oflaya oflaya ayağa kalktım ve Özlem’e dil çıkararak mutfağa yöneldim. Derin’de arkamdan geldi tabii…