Nisanın Savaşı (Tamamlandı)

1,5 Yıl Sonra

1,5 Yıl Sonra...

Nisan sabah kahvesini yudumlayarak koca, devasa binanın önüne geldi.
İstediği gibi tıp fakültesine gidiyordu, ikinci sınıftaydı.
Okula girdiğinde amfide boş bir yer aradı ve gözüne ilk ilişen yere oturdu.
Bölümde sevdiği arkadaşları vardı, arkasını dönüp onları gördü ve el salladı..
Dersi dinlerken başka birşeyin konsantrasyonunu bozmasını istemiyordu, o yüzden genelde ayrı otururdu.
Kafasını derslerle dolduruyordu.
Unutmak istediği şeyler vardı çünkü, biraz da pişmanlık dolu..
Dersler bittikten sonra birşeyler yapmayı teklif etti Elif ve Hale.
Nisan genelde katılmazdı onlara, ama dün gece yine rüyasında saçma sapan şeyler gördüğü için etkisinden kurtulmak adına kabul etti.
Kızlar sevinç içinde boynuna atladılar.
Güzel bir mekan açıldığını ve canlı müziğinin efsane olduğunu söyleyerek otobüs durağına ilerlediler.
Mekanın önüne geldiklerinde Nisan'ın içi bir tuhaf olmuştu, sanki burası garip bir his barındırıyordu.
Bir süre sıra bekledikten sonra içeriye girdiler ve şarkı söyleyen kızı görebilecekleri bir yere oturdular.
Öyle söylüyordu ki, derdi olmayan bile dertlenirdi.
Ki Nisan'ın hafızasında dert, keder, sıkıntıdan daha fazla birşey bulunmuyordu.
Alkolü pek sevmezdi ama bugün içmeye karar verdi.
Bir süre sonra şarkıya iyice kaptırmıştı.
Şarkıyla beraber geçmişe yolculuk yaptı zihninde.

Savaş odadan çıktıktan sonra şöför gelip onu almış ve evine bırakmıştı.
Sinan hoca ise birden ortadan kaybolmuştu. Ya kendisi gitmişti ya da Uçer'ler onun hakkından gelmişti.
Annesi ise tekrar Istanbul'a dönmüş, eski evlerinde yeniden yaşamaya başlamışlardı.
Nisan bu olaydan sonra Savaş'ı hiç görmemişti.
Soru işaretleri ile yalnız kalmıştı, tabi ki özlem de dahil..
Bir insanın kokusu bu kadar özlenebilir miydi?
..

Slow şarkılar devam ederken Nisan da yavaş yavaş sarhoş oluyordu.
Şarkılara yüksek sesle eşlik ederken bir yandan da acı ile içi yanıyordu.

Lavaboya gitmek için izin alıp arka tarafa doğru ilerlemeye başladı. Kapının önündeki kıza çarptı ve 'kusura bakma' diyerek devam etti.
Derken arkadan kızın cırlaması ile kendine geldi.
Kız birşeyler saydırıyordu ama Nisan sadece bazı kelimeleri duyuyordu.
Kız küfür mü ediyordu?
Nisan birden kendini kızın üstünde buldu. Bütün hırsını kızdan çıkarıyordu adeta. Kız da karşılık veriyordu ama Nisan'ın umrunda olmuyordu.
Bir el arkadan Nisan'ı çekti ve götürmeye başladı.
"Bırak beni adı pislik, kimsin sen?" diye saydırırken arka kapıdan çıktılar ve Nisan kendisini çıkaranın yüzünü gördü.

Sessizce tısladı...

"Demir..."