Nisanın Savaşı (Tamamlandı)

Yarış Havası

Nisan yatağında esneyerek uyandı. Saate baktı ve öğlene kadar alarmsız uyumanın nimetinden faydalandığı için şükretti. Hemen duşa girdi sonrasında ise saçlarına maşa ile hafif dalga verdi, hafif tonlarda bir makyaj yaptı. Üzerine diz üstünde biten lacivert elbisesini de geçirdikten sonra kaşe kabanını alıp aynada kendisini süzdü. Okulda görüşmek ve bir kaç tesadüf dışında ilk randevuları sayılabilirdi. Çok güzel olmalıydı, ve olmuştu..
Annesi güzel bir kahvaltı hazırlamıştı kızına. "Günaydın annecim" diye haykırarak girdi mutfağa Nisan. Annesi dilini tutmuştu tabiri caizse. Gözleri doldu, kızı ne kadar da güzel olmuştu. Dil tutukluğunu bir süre sonra alabildi ve konuşmaya başladı.
"harika görünüyorsun kızımm" diyebildi. "Bir yere mi gidiyorsun?"
Nisan utanarak cevapladı. "evet tontişim, arkadaşlarla bir kaç saat çıkacağız."
Annesi" çıkın tabi kızım, kaç gündür dersten başını kaldırmıyorsun, sana da iyi gelir. " diye gülümsedi.
Nefis kahvaltının ardından Savaş'ın kendisine mesajla gönderdiği adrese doğru yola çıktı Nisan..
Otobüsten indiğinde karşısında sevdiğini gördü ve yanına doğru ilerledi. Her seferinde bu kadar heyecanlanması normal miydi acaba? diye düşündü. Savaş siyah basic bir tişört, blue Jean, beyaz spor ayakkabılarını ve deri ceketini giymişti. Savaş da Nisan'ı süzüyordu. Bu kadar güzel olmak zorunda mıydı? Yüz yüze geldiklerinde söze ilk Savaş başladı. "Bu halde otobüse binmene izin verdiğim için çıldırmış olmalıyım" dedi. Nisan hayatının güzel iltifatını duyuyordu o dudaklardan.. Arabasının kapısını açtı ve Nisan teşekkür ederek yolcu koltuğuna oturdu. Gidecekleri yer yakın mıydı bilmiyordu Nisan. Büyük ihtişamlı bir mağazanın önünde durduklarında ise şaşkınlığını gizleyemedi. "Neden burdayız?" diye sordu.
Savaş "Nisan'ım, o kadar güzel olmuşsun ki anlatamam. Ama gideceğimiz yer bu kısa elbiseyle girebileceğin bir yer değil malesef. Üzerine uygun bir şeyler alalım, devam ederiz." dedi.
Nisan "önceden nasıl giyinmem gerektiğini sormam lazımdı. Ah aptal kafam" diye söylendi. Planlarını iptal edemezlerdi. "tek bir şartla" dedi Nisan " alacaklarımı ben ödeyeceğim." George dan aldığı para bitmek üzereydi ama en azından bir tişört ve pantolona yeter diye düşündü. Mağazanın kapısından girdiklerinde buranın alışık olmadığı yerlere benzemediğini anlamıştı. Belli etmemeye çalışarak reyonlarda ilerledi. Etrafını çalışan kızlar sarmıştı ve herkes Savaş'a ismi ile hitap ediyordu. Biraz daha ilerlediğinde mankenin üzerindeki kırmızı uzun dar elbise gözüne takıldı. Kolay kolay birşeyleri beğenemezdi ama bu elbiseye aşık olmuştu. Çaktırmadan etiketini çevirdi ve gördüğü fiyat ile ağzı O şeklini aldı. Bu fiyata ev alınır diye düşündü. Öksürmeye başladı. Arkadan elinde siyah deri pantolon, deri ceket ve yeşil salaş bir tişört tutan Savaş'la göz göze geldi. Şaşkınlığını belli etmemeye çalışarak gülümsedi. Savaş kıyafetleri Nisan'ın eline tutuşturdu ve "denemelisin" dedi. El mahkum diye söylenerek girdi Nisan kabine. Kabin kabin değil oturma odası idi sanki. Üzerindekileri giydikten sonra korkarak fiyat etiketlerine baktı. Bu parayı ölse ödeyemezdi. Asi bir hava katmıştı bu kıyafetler Nisan'a. "çıkacak mısın?" diye seslenen Savaş'ın sesi ile kendine geldi. Dışarı çıkacaktı ve "ben pek beğenemedim. Başka bir zaman gitsek." diyecekti. Kabinden dışarı çıkar çıkmaz Savaş'ın hayran bakışları ile buluştu. Nisan'a fırsat vermeden "alıyoruz. Üzerinde kalacak, çıkardığı elbisesini özenle paketleyin" dedi Savaş ve ilerledi.
Nisan "Savaş, ama ben pek.. Ya Savaş.." diye bağırdı ama çoktan uzaklaştığı için duyuramıyordu sesini. Yanındaki kızlardan birine sessizce yanaştı ve "şeyy taksit yapıyor musunuz?" diye sordu. Kız hafifçe tebessüm etti ve "Savaş beyler buranın sahibi, sizden ödeme alamam malesef" diye yanıtladı.
Nisan şaşkınlığını gizleyemedi ve bunun hesabını Savaş'a soracağını bir kenara yazdı.
Dışarı çıktıklarında havanın iyice ısındığı farketti Nisan, güneş tam tepedeydi. Savaş ise gülümsedi "Çok şanslıyız tam yarış havası" dedi..
Nisan şaşırmıştı, " nee yarış mı???"