Nisanın Savaşı (Tamamlandı)

Yaşayamıyorum Sensiz

Savaş Nisan'ın kolundan tutarak onu sürüklemeye başladı.
Nisan her ne kadar "bırak beni dağ ayısı, canımı acıtıyorsun dursana" diye bağırsa da umursamadı. Gözlerinden ateşler fışkırıyordu. Arabanın kapısını açarak Nisan'ı içeriye savurdu. Kendisi de sürücü koltuğuna geçti ve gazı kökledi.
Susuyordu Savaş. Nisan'ın ona bağırıp vurmalarını umursamıyordu bile.
Gözünü kan bürümüş cinstendi. Nisan bir süre debelendikten sonra teslim olmuştu. Savaş'ın aklının yerinde olmadığı kanısına varmıştı çünkü. Sadece nereye gideceklerini merak ediyordu. Bir süre Sonra uykuya daldı ve gözlerini açtığında sabah olmuştu. Etrafa göz gezdirdiğinde güzel bir dağ evinde olduğunu gördü. Dışarı çıktı ve arabaya bakındı. Savaş'ın arabası ileride uçurumun kenarındaydı.
İrkildi ve "Savaaşş" diye bağırmaya başladı, uçurumun dibinde oturan Savaş'ı gördü. Ona doğru yaklaştı. Savaş'ın gözleri kan çanağı gibiydi. Nisan'ın içi sızladı. Affetmemesi gerekiyordu biliyordu ama onun bu haline dayanamadı ve Savaş'ı kollarıyla sardı. Savaş da bir hamleyle ona sarıldı. Ne zamandır bu halde kimbilir diye düşündü Nisan. İkisi de ağlıyordu, aşk onları birleştirmeye yetmiyordu. Bu onları içten içe zehirliyordu. Uzun bir süre öyle kaldılar. Daha sonra Savaş kendini hafiften geriye çekti ve Nisan'ın yüzünü ellerinin arasına aldı. Bir süre izledi sevdiği kadının yüzünü. Ezberlemek istermiş gibiydi. "seviyorum" diye fısıldadı. Devam etti. "Bu yüzü, bu gözleri, seni.. Yaşayamıyorum sensiz, ölüyorum Nisan.. "
Nisan bakışlarını kaçırdı aniden, beyni kalk oradan ne yapıyorsun aptal derken kalbi bırak kendini diyordu. O kadar yıkmıştı ki, şimdi enkazını toplamaya çalışıyor gibiydi.
Savaş'ın gözlerine baktı tekrar, acı çeken, sevgi dilenen o küçük çocuğu gördü orada.
Nisan derin bir iç çekti ve "bana herşeyi anlatacak mısın?" dedi.
Savaş kafasıyla "tamam" işareti yaptı ve konuşmaya başladı. " Ailem o kızla evlenmem için baskı yapıyor Nisan, ama en büyük baskı benim beynimde. Onlara ve bana bir zarar gelebilir, bu kadarını göze alabilirim, zaten her zaman namlunun ucunda hayatlar sürüyoruz. Ama sana zarar geleceğini söylediklerinde yapamadım Nisan. Seni bu şekilde kaybetmeyi kaldıramazdım. Doğrusunun bu olduğunu düşündüm ama sensiz de yapamıyorum, cehennem hayatı yaşıyorum" diyerek dolan gözlerini gizlemeye çalıştı.
Nisan hafiften tebessüm etti ve "o zaman onu sevmiyor musun?" diye sordu.
Savaş yüzüne doğru bir bakış attı ve "tabi ki sevmiyorum" dedi. "Sevseydim okul değiştirip ondan uzaklaşmazdım."
Nisan uzandı ve Savaş'ın dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu. Kendini geri çekerken bu sefer Savaş Nisan'a uzandı ve onu sımsıkı sardı.
Savaş "Kahvaltı yapalım mı aşk?" diye sordu.
Nisan kafa salladı. Karnı çok açtı. Kırmızı elbisesini gösterdi ve "Bunlarla kaldık bu arada" diye gülümsedi. Kalktılar ve el ele dağ evine doğru yürümeye başladılar.
Yolda konuşmaya devam ettiler.
Savaş "Merak etme Gözde'den bir şekilde ayrılacağım." dedi..