CİHAN 🚬

Uyu!

Kolumun acısıyla birlikte dişlerimi sıktım. Gizlendiğimiz yerden çıkarken sol tarafta yabancı birini görmüştüm. Sedef ise arkası dönük abisine koşarken "Sedef dur!" diye uyarmış fakat silahımı hedefe yöneltemeden koluna mermiyi yemiştim. Hemen arkasından gelen ikinci silah sesi ise beni vuran adama isabet gelmişti.

Tam o sıra da ise Sedef çığlık atarak yere düştü. Mert de "SEDEF!"diyerek kardeşine koşuyordu ki biraz daha dişlerimi sıkarak elimle kolumu tuttum. Sedef  bir kez daha "Abi!.." dediğinde artık birbirlerine sarılıyorlardı.

"Canım... Canım çok korktum. İyi misin? Mermi sana denk gelmedi değil mi? Biri ateş etti iki el ateş sesi duydum... Dur bakım bir yerin de bir şey var mı acıyor mu güzelim.. İyi misin?."diyerek Sedef'i evirip çevirip baktı. Vurulan bendim ama ben akıllarına dahi gelmemiştim. Şükür ki arkamı kollayan Ahmet vardı da ikinci mermiye hedef olmadan iti vurmuş ama ölmemişti. 

"Abim, ben iyiyim. Asıl sen iyi misin? Ben çok korktum o adamlar sana zarar verecek diye çok korktum.

"Peki, silah sesi mermi kime denek geldi. Sedef duydum birine denk geldi."dediğinde kinayeli şekilde araya girdim.

"Sonunda biri beni hatırladı. Sağ olun ama ölmedim ayaktayım..."dedim sol kolumu sıkıca tutarak. Mert kardeşiyle birlikte ayağa kalkarak bana doğru yürüdü.

"Cihan, iyi misin? Yaran ağır mi?" diye sorduğunda "Siz, keyfinize bakın ya ben iyiyim."dedim alayla şekilde.

Sedef de korku dolu gözlerle bana yaklaşıp" Abi, kanaması var." Dediğinde kolumu gösterdi. Bende yaptığı hatayı dile getirmekten hiç çekinmedim.

"Senin, sayende sana Sedef dur dedim. Ama nafile sen etrafına bakmadan beni ezerek yerinden fırladın... Hayır, sende de ne ağabey aşkı varmış arkadaş az daha ölüyorduk."

"Sana, önüme mi atla mı dedik be sen kendini iyiden iyiye süpermen falan sanıyorsun."dedi bana nerdeyse oh olsun diyecekti.

"Sedef, adam senin için silahın önüne atlıyor. Sen neler diyorsun."diyerek söylendi Mert.

"Atlamasaydı Abi. Ben mi önüme atla canını tehlikeye sok dedim. Hem baksana sadece kolundan vurulmuş ölmezsin merak etme."dedi bana sonunda da burun kıvırmıştı.

"Kızım, atlamasaydım da ölse miydin? Ben, kolumdan vuruldum peki senin nerene isabet edecekti Allah bilir."dedim. Küçük bir hatırlatma yaparak.

"Of!.. Tamam ya hemen başıma kallma..." derken yanıma yaklaşıp kolumdan tuttu. "Tamam, bekle su şalı saralım koluna da en azından kan kaybından ölme."diyerek boynundan çıkardıği şalı koluma doladı. Mert de o sıra da bizden uzaklaşarak etrafı kolaçan etmiş. Arkada duran adamına ise bir şeyler söylemişti.

"Bende boynundaki tasma gibi şey ne diyordum kaç saattir."dedim. Hep küçük hanım mı laf sokacaktı. Değil mi?..

" Sana, iyilik yaramaz zaten. Ne halin varsa gör şal da hediyem olsun."dediğinde Mert yanımıza gelerek"Siz, iyi kaynaşmışsınız bakıyorum da..."

"Biz, bunla mı Allah korusun abi ya şakası bile kötü baksana şu kendini beğenmişe iki dakika doğru düzgün konuşulmuyor bile..."dedi ve tam bir ergen cevabı olmuştu.

"O kendini beğenmiş şey senin için ölüyordu güzelim."dediğimde omuz silkerek abisinin peşi sıra yürümeye başladı. Bende ikiliyi takip ederken "Abi ya unuttum bir an kızlar nasıl iyiler mi Sevda bebekler." diye sordu

"Senin sayende iyiler güzelim ama yaptığın bu artisliğin hesabını eve gidince konuşacağız."dedi Mert. Dışarıya çıktığımızda kapı da birkaç adam ve Onur ile Fatih vardı. Gözüm hemen Ahmet'i aradı en son beni vuran adamın peşinden koşuyordu.

"Sedef! Sonunda iyi misiniz? "Diye sordu ilk yanımıza ulaşan Fatih olmuştu. Sedef "İyiyim tam zamanında geldiniz" diyerek ikisine tek tek sarıldı.

"Sarılmanız bittiyse artık gidelim mi? Az canım yanıyorda..." dedim. Öldürmese de can yakıyordu. İkisi de  bana bakarak. "Sen yaralanmışsın..." dediğinde gözlerimi devirdim. Artık bir an önce buradan gidip mümkün mertebe de çok konuşan kadınları hayatımdan uzak tutmayı planlıyorum.

"Aa cidden mi? Siz, Sedef'e bakın ben iyiyim.

"Laf soktuğuna göre gayet iyisin..."dedi Fatih. Bunlar ailecek değişik. En iyisi ben gidip bu aileden kendimi bir an önce kurtarayım.

"Hadi beyler, Şu pis yerden çıkalım bir an önce etraf temiz mi?"diye sordu Mert.

"Temiz temiz. Sadece bizim adamlar kaldı."dediğinde gözüm hâlâ Ahmet'deydi... Nereye gitmişti böyle başına bir iş açmış olmasın.

"Peki o it nerede öldü mü?"diye sordu. Mert. İt diye bahsettiği kişi Sedef'i kaçıran kansız olmalıydı. Arabalara geldiğimiz sırada

"Yok Mert nerde kaçtı piç ama kaçarken yaralanmış adamlar peşinde mutlaka bulur hesabımızı keseriz."dedi Onur, Fatih de yanıma gelerek sağlam koluma dokundu

"Cihan, benim arabaya bin bize gidiyoruz."demişti"Olmaz, size rahatsızlık vermek istemem eve gider dinlenerim."dedim. Kendi pansumanımı kendim yapabilirdim.

"Olmaz dediysek olmaz bin bizim arabaya. Bu halde araba kullanmazsın sen hem Afra seni merak eder. Eve gidince karı dırdırı çekmemi istemezsin değil mi?" diye sorduğunda Fatih'in arabasına binmiştim. Sedef ve Mert de arka koltuğa geçince "Sedef, adamlar sana zarar vermedi değil mi?"

"Yok, zarar vermediler diz tam zamanında geldiniz"dediğinde. Sonunda bana bir övgü gelmiş sanırım ya da ben üstüme alınmak istemiştim. Sağlam elimle telefonu alarak Ahmet'in numarasını çevirdim ama arayamadım.

"Cihan, sağ olsun o olmazsa seni bulmak biraz vaktimizi alabilirdi."

"Önemli değil Mert, lafı dahi olmaz."dedim.

"Senin için değil ama bizim için önemli bunun altında kalmayız. Bizim için canını ortaya koydun her baba yiğidin harcı değildir. Üstelik sana bir can borcum var artık." dediğinde çok uzatmak istemediğim için sonunda Ahmet'i aradım. Şükür ki İyiydi. Beni vuran adamın peşinden koşmuş ama yakalayamamış. Bende ortaklığı temizledikten sonra arabamı  evime göndermesini söyledim. Ben telefonu kapattığımda gözüm arkaya gitti.

"Mert, seninki uyumuş. Biraz sesiz olalım bence... Tabi abisinin rahat kucağını buldu."

"Güzel kardeşim... Çok korktum lan ya ona bir şey olsaydı benim yüzümden o yeğenleri için canını tehlikeye attı ona birşey olsaydı ben yaşayamazdım."

" Kardeşin senin gibi korkusuz ama şimdi iyi biz bundan sonrasına bakalım"

"Tamam, hadi susalım da biraz uyusun çok yorulmuş güzelim."

"Tamamdır..."

#Uyuyangüzel