CİHAN 🚬

Tek tabanca

Bize söylenen odaya doğru hızlı adımlarla yürüyordum. Ayşin'i yıllar sonra bulmuşken bir daha kaybedemezdim. Hayır, buna müsaade edemezdim Ben kuzenimi bulmak için yıllarımı vermiştim. Hayatımda tek bir hedef vardı bana abim diyen minik kızı bulmak. Yirmi yılı geçkin süre sonunda tam da bulmuşken onu kaybetmek hayatımın ışığını kaybetmekti. Ayşin yıllardı ulaşmaya çalıştığım günışığımdı...

Evet, belki şuan abartıyor olabilirdim. Mert, durumunun iyi olduğunu da söylemiştir ama ben kendi gözlerimle görmedikten sonra asla inanmazdım. Bize söylenen odaya gelince kapıyı çalmadan hızla açıp içeriye baktım. İçeri de üç kişi vardı. Üç kişiden biri olan Ayşin ise yatakta oturmuş bana bakıyordu. Kapıyı kapatmadan hızla yanına giderek boynuna sarıldım.

"Ayşin! Çok korktum. Yıllar sonra bir kez daha kaybetmekten..."Derken zarif elleri sırtıma değmişti. "Ben, iyiyim Cihan..."dediğinde sesiyle kendime gelerek geri çekildim. Geri çekildiğimde sağ elimi enseme götürerek pencere kenarında duran Mert ve şaşkın bakışlar atan kadına baktım. Biraz geri çekilip soluma baktığımda ise Onur ve kolunun altına aldığı başka bir kadını gördüm. Fatih nerde diye gözüm onu ararken onu da açık kapının hemen önünde bana bakar vaziyette bulmuştum.

"Sanırım bir açıklama yapmam gerekiyor. Ben, Cihan..."Dediğimde kızlardan biri ben Defne diyerek elini uzatmış bende nazikçe sıkmıştım. Diğeri de elini narin şekilde uzatarak Sevda, demişti. Sonra ben sahte bir gülümseme ile geriye çekilip durmak istemiştim ama gözüm tekrar Ayşin'e gittiğinde bunu yapamadım. "Ayşin, bunu kim yaptı size sadece bir isim ver gerisini..."

"Hop orada dur bakalım. Sabahtır Ayşin diyip duruyorsun ama onun adı Afra ve kaçırılan kız benim kız kardeşim sen direkt konu dışısın beni anlıyor musun yoksa yazılı bir açıklama ister misin?" diyerek dişlerinin arasından tısladı.

"Ayşin, benim kuzenim benim canımdan benim kanımdan onun saçının teline zarar gelse en çok benim canım yanım yanar..."

"Cihan, bir köşede durup susmaya çalışıyorum ama yeter Afra, senin kuzenin değil kuzeninse de hala sonuçlar çıkmadı. Bu yüzden geri bas ve bir daha karıma Ayşin deme sinirleniyorum."

"Allah için siz ne yapıyorsunuz biz sizinle yolda gelirken ne konuştuk şu anki tek gayemiz Sedef'i kurtarmak sizse didişip duruyorsunuz..." Onur, araya girince Ayşin'e baktım bana tebessüm edince benimde yüzüm güldü. Bu iyiyim demek oluyordu galiba... Sana söz veriyorum güzelim buna sana yapanın yanına bırakmam kimse Cihan Atasay'ın kanından olan birine zarar veremez hiç kimse kıymetlime zarar veremez. Bu yüzden bunu sana yapan iti ibreti alem olsun diye bulup kanını içeceğim.

Aklıma gelen şeyle sesimi çıkarmadan koridora çıkıp Ahmet'i aradım. Onu yolda da aramıştım ama aklıma gelen şeyle daha çabuk bulabilirdik. Benim Ahmet konuşmam birkaç dakika da bitmiş tekrar içeriye girmeden önce sakinleşmek adına derin nefes almıştım. Tekrar içeriye girdiğimde kızlar hararetli şekilde bir şeyler anlatıyor Fatih de Afra'nın yanına oturmuş elinden tutuyordu. Mert, sinirle bir şeyler söyleyip kızları korkutuyordu. Kızların gözlerinde ki korkuyu görünce Mert'in öfkesini başka yere kusması gerektiğini düşünmüştüm. Bende söze girerek bu tarz konuşmaların burada olmayacağını söyleyerek ofisime davet etmiş onlar ise kabul etmemişti.

Bende tamam, diyerek yanlarından ayrıldım. O halde bu işi ben tek başıma yapardım. Madem onlar aralarında yabancıyı istemiyorlardı kendileri bilirlerdi. Ama ben bu işin arkasını asla bırakmayacaktım. Bugün Ayşin'e vuran adamlar yarın gelir daha büyük zararlar verebilirlerdi. İşte tam da bu yüzden yılanın başını küçükken ezecektim.

#tektabanca

Diğer tarafta olanları SEVDA'M adlı hikayemden 

okuyabilirsiniz...