Elimdeki dosyayı masaya fırlatarak ayağa kalktım. Neymiş Sedef, bana bir dön bir şey söyleyeceğim... Allah'ını seversen Cihan bunu ergenlik yıllarında dahi yapmadın. Onu geçtim kıza sevgilim olur musun demek yerine buraya geldiğinden Mert'in haberi var mı diye sordun. Varsa da yoksa da sana ne Cihan sen neden olaya odaklanmıyorsun...
"Şansıma tüküreyim." Dediğim sırada telefon çaldı. Hiç keyfim olmasa masanın üzerindeki telefonu elime alarak arayan kişiye baktım. "Fatih mi?" diye inanamayarak kendime sordum acil durum olmadıktan sonra beni asla aramazdı. Onu çok bekletmemek adına hemen telefonu kulağıma götürdüm.
"Alo!"demiştim ki karşıdan çok gecikmeden cevap geldi
"Alo, Cihan müsait misin?" diye sorduğunda yerime oturarak "Evet, müsaidim bir sorun mu var?" diye eklemeyi de unutmadım. Çünkü Fatih'in benden kılı kadar haz etmediğini biliyordum.
"Sorun yok Cihan, seni arama sebebim bugün pikniğe gidiyoruz. Bizde düşündük de belki sen de gelmek istersin*" Diye sorduğunda gülümsedim ve emindim ki bu güzel bir teklifi Afra yapıyordu. Fatih beye kalsa beni beş metre yakınına yaklaştırmazdı.
"Bende gelmeyi çok isterim tabi rahatsız olmayacaksanız?"
"Afra şuan senden gelecek güzel haberi bekliyor bence kuzenini kırmamalısın..."dediğinde görmese de başımı olumlu anlamda salladım. Acaba kimler geliyor diye sormalı mıydım?
"Ayşin, ister de gelmez miyim? İstesin onun için dünyanın bir ucuna giderim." Dediğimde Fatih iç çekerek "Cihan, gelecek misin hazırlık yapmamız gerekiyor saatlerce senden gelecek cevabı bekleyemem değil mi?"
"Bende sana çok meraklı değilim ve kesin geleceğim sen sade gelirken alacağım bir şey var mı on u söyle." Arada Ayşin olmasa ben ona yapacağımı bilirdim ama kuzenime dua etsin "Sen, zahmet etme Cihan biz ne gerekliyse halettik sen sadece gel ben sana gideceğimiz yeri mesaj olarak atacağım."
"İyi bu seferlik öyle olsun." Diyerek telefonu kapattım. Bir süre boş gözlerle kapıya bakarken kapı açılmış içeriye Ahmet girmişti.
"Cihan, ben geldim sana güzel haberlerim var."dediğinde gözlerimi kıstım güzel haberlere her zaman ihtiyaç duyardım.
"Hayırdır?" diye sorduğumda karşıma oturarak ekindeki dosyayı bana uzattı. Ben dosyanın kapağını dahi açmadan anlatmaya koyuldu.
"Sedef Keskin, yirmi üç yaşında annesi kısa süre önce vefat etmiş ailevi sorunlar var. Seninde bildiğin gibi Mert Özkan ağabeyi buraya yeni taşınmış ve..." derken arkama yaslanarak susması için elimi havaya kaldırdım. Bunlar gereksiz bilgilerdi ve benim bunları dinleyecek o kadar zamanım yoktu.
"Bunları geç Ahmet, bana hayatın da biri var mı onu söyle sevgilisi vs anlattıklarını bende biliyorum..."Dediğimde imalı şekilde sırttı.
"Hayır, Cihan çok şanslısın hayatın da hiç kimse yok." Dediğinde gülümsedim. Bende az çok kimsenin olmadığını biliyordum ama duymak güzeldi. "Söylesene dün gece nasıl geçti var mı bir gelişme yahut yakınlaşma falan..."
"Nerde iki robot gibi yemek yedik bana kahve yaptı tam o sırada sevgilim ol diyecektim ki aklıma Ayşin geldi. Eğer ona yakınlaşırsam ailesi arasında sorun olabilir diye düşündüm. Malum şu Fatih ve diğerlerinden çok fazla haz etmiyorum..."Dediğimde başıyla beni onayladı.
"Benimde yerini doldurmadığım şeyler şu sıralar fazla durgunlar sanki inzivaya çekilmişler gibi bir halleri var bence biz gözümü dört açalım. Sanki karşı taraftan her an bir atak gelebilir diye düşünüyorum."
"Haklısın Ahmet, bende Fatih'ten fazla haz etmiyorum. Bu yüzden benim kuzenimi yakından takip edip onu koruyabilmem için ona çok yakın olmam lazım. Bunu bir şekilde ayarlamalısın beni anladın mı?"diye sordum.
"Aslında bir yolu var Cihan benimde bugün aklıma geldi. Tabi sen ne dersin bilmiyorum."
"Devam et şuanda her öneriye açığım ne olursa..."
"Onur, Fatih ve Mert aynı apartmanın çatı katında kalıyorlar biliyorsun. Eğer sende fark ettiysen hemen yanlarında ki bir daire boş çok lüks ve pahalı olduğu için kimse almaya yanaşmıyormuş. Sen şimdi evet dersen orayı alırım." dediğinde keyfim iyice yerine gelmişti. Evlerine daha önce gitmiştim lâkin orasının boş olduğunu hiç fark etmemiştim.
"Hemen, bana o daireyi satın al Ahmet gerekirse bütün apartmanı al..." Fatih, kendini fazla önemsiyordu. Benim oraya taşınmam kuzenime daha yakın olmam demekti. Bir tel Ayşin'e değil bu sayede Sedef'e de yakın olabilecektim.
"Olmuş bil Cihan..."
Şimdi benimsin güzelim... Artık ne güzeller güzeli kuzenimden ne de sevdiğim kadından uzak kalmama gerek kalmayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CİHAN 🚬
Aventura© Tüm hakları saklıdır Bazen sadece onun sende bıraktığı izleri özlersin, her şarkıda ayrı bir hatıra saklıdır sanki; istesen de silemezsin...
