1---2---3---4---5
krriniiinggggggggggg!!!!!!!!
Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang napakaingay na bagay na yon na parang mabubutas ang eardrums ko sa lakas.
"What the fuck Lazaro?! ano bang ginagawa mo?" galit kong sabi sabay tingin sa babaeng nakatayo sa gilid ko na tumatawa. "What's funny?" bwiset! at pinagtawanan pa ako ah?
"Ikaw." sagot niya na tumatawa parin.
"What? seriously?" saka tumalikod na sa kanya.
"Ui, Ly, galit ka?"
"Hindi.hindi... hindi ako galit Den! Natutuwa nga ako eh natutuwa ako dahil nilagay mo yang pesteng alarm clock mo sa tenga ko... sobra akong natutuwa." o, tama naman di ba? sino nga ba naman ang matutuwa sa ginawa nito? ok, ganito, sanay akong makarinig ng alarm clock ni Den Den every 3 in the morning especially kung may exams kami, like now... pero yong ilagay niya yon sa tenga ko? bastos lang? halos tatlong oras palang yong tulog ko eh dahil nag aral ako tapos kung saan himbing na himbing na ako biglang dinikit ang alarm clock sa tenga ko at parang malalayasan pa ako ng kaluluwa sa lakas ng tunog niyon. Kakabwiset lang ah!
"Uy Ly, h-hindi ko naman sinasadya... na ano kasi nahulog lang---"
"Nahulog sa table kasi sumasayaw ang alarm clock mo papunta sa kama ko ganun?" sarkastiko kong sabi. Hello? sinong niluluko niya? alam ko kaya kung saan laging nakapwesto yong alarm clock niya, sa table niya sa kaliwa niya, ok, ganito yong position namin mula sa bintana, table-- kama ni Ella(yong jersey number 8 na mataas tumalon, saka cute, pero matakaw at maliit haha d joke lang na mejo totoo...)---table saka kama ko at kama niya(opo, magkadikit ang kama namin, dati pa, siya mismo nag arrange, ayaw na kasing magsolo sa kama...hmmm... nagsimula lang naman yon nung tinakot siya nung mga kateammates namin nun na may multo sa dorm at dahil matatakutin sa multo ayon nilipat ang kama katabi sa kama ko... and hanggang sa nakasanayan na niya talaga at di na niya binago yong pwesto kahit na ilang ulit na namin pinatunayan sa kanya na hindi yon totoo at joke lang yon... sabi niya, di na raw siya sanay na mag isang matulog, sanay na raw siyang may kayakap--hmp ginawa pa akong human pillow eh) hmm.and then table niya kung saan nakapwesto ang alarm clock niya.
"Eh, besh..."
"Bahala ka nga diyan!!!" saka humiga at nagtabon ng unan.
"Ly, are you mad at me?" ay peste, kala ko ba alam na nito...
"Ly, uy... LY, galit ka nga?"
di ako sumagot... bahala talaga siya... biset!
"Uy, Baldo, wag ka nang magalit o. Di ko sinasadya."
Ay putcha, di raw sinasadya so ganun? sumayaw nga ang alarm clock nito papunta sakin? ganun? may sariling paa pala ang alarm clock nito? pwes! bahala siya sa buhay niya.
Naramdaman kong may umupo sa gilid ko. -poke- "Ly, sorry na..." -poke-
Di ko siya pinansin. -poke-"Ly, pansinin mo naman ako o. Sorry na ok?" -poke-
Wala pa rin. And naramdaman kong nakaside hug siya sa'kin. "Phenom... wag nang magalit o. Sorry na."
Pero di ko pa rin pinapansin. Kaya... ang side hug niya ngayon ay back hug na..."Aly, sorry na po."
And di ko pa rin pinansin, huh! kala niya ha, matutumbasan lang ng hug hug niya ang ginawa niya?
"Ly?" saka mas lalong humigpit yong yakap niya. "Ly..." at mas lalong humigpit yon.
BINABASA MO ANG
Sweetest Downfall
FanfictionALYDEN fan fic "... on that day I declared my downfall... because, after almost four years of trying to hold this feelings, trying to stop this, of fighting myself not to fall for her, not to love her....." tumingala ako sa langit. ".....myself fin...