Sweetest Downfall

Chapter 52 Till She Knew 3: Miss Weird

Chapter 52 Ms. Weird

A week later....

It's already 12 midnight at eto ako gising pa rin sa harap ng laptop ko gumagawa ng powerpoint presentation para sa 9 am class ko bukas. Agh!

I need to finish this tonight. Bakit kasi di ko to ginawa nung weekend?!

Hai, kungsabagay, pano ko nga naman magagawa to kasi may game kami nun sa SVL, ako, bilang part ng Smart, haii, and then dumiretso ako nun sa Batangas, para makatulong dun samin para ayusin ang mga nasira ng bagyo nung isang linggo, at kahapon(monday) lang ako bumalik, di na nga ako nakaattend ng morning training eh. At wala pa akong pahinga. 😰😪

Hai.
inaantok na ako, kanina pa ako papikit pikit dito eh, nabubunggo na nga minsan ng ulo ko ang laptop ko eh. :'(😔😔

"Hey, its already 12 Ly, you're still here,"

Napadilat ako nang marinig ko ang boses ni Den Den,

"Di ka pa ba matutulog?" tanong nito habang umiinom ng tubig. ahmmm...dito pala ako ngayon sa table sa baba, di naman kasi pwedeng dun ako sa room gagawa kasi nga baka maisturbo ko pa si Den at Ella na natutulog, kelangan ko kasi ng ilaw, saka maingay din yong pagtatype ko, plus pa yong nagpapatugtug ako ng music para di ako maantok.

Umiling ako sa tanong nito. "I need to finish this," sagot ko saka pinag pAtuloy na rin ang pagtatype.

Umupo ito sa harap ko. "You need a break Ly, sure akong di ka pa nakakatulog ng maayos mula nung Saturday after ng game niyo."

I smiled weakly. Hindi nga.

And then Tumayo ito at pumunta sa sink, di na ako nag abala pang tingnan ang ginagawa nito, kelangan kong magfocus sa ginagawa ko.

Then, Maya maya ay lumapit ito sakin at may nilagay sa gilid ko. "Coffee,"

At napatingin naman agad ako dun sa nilagay nito. hmmm ang bango ng kape.

"You said you want to finish that, so, eto, a lil help... pero don't worry, sure pa rin akong makakatulog ka niyan mamaya after that because sa pagod ka na," sabi niyo.

And napangiti naman ako run. "Thanks ha," at uminom nun, and then napatigil ako. Ewan ko kung bakit, pero... parang may iba sa kape nito... it became sweeter... yong parang di ka magsasawa... kakaibia to sa usual niyang mix sa pagtimpla ng kape sa mga nakaraang araw...and actually, it tastes like... like.... like that one before...,i mean, this taste is familiar to me, kasi parang ganito yong taste ng kapeng yon nung nabuking ko siyang in love siya kay Myco.

"Something wrong with it?" tanong nito.

Tumingin ako sa kanya, "You're in love?"

And nakita kong napahinto ito bigla---

"Pano mo naman nasabi yan?"

Tumawa ako. "Come on, Den, parang di lang natin kilala ang isa't isa ganun? I know this taste Den, unang kong natikman ang ganitong timpla ng kape mo is nung nalaman kong in love ka kay Myco..." Ok, funny, but yes, we have this kind of connection with the coffee we make for each other, nalalaman kasi namin ang emotion ng isa't isa thru that coffee..pagganito, sweet at parang ang gaan sa feeling meaning nun either masaya ang nagtitimpla nito o in love ito, pag maalat naman, galit ang nagtitimpla nito, pag mejo kulang sa taste, sad... dun namin nalalaman ang feelings ng isa't isa kaya nga ang hirap saming dalawa ang magtago ng feelings eh hahaha.. grabe nuh, natatawa at nahihiwagaan na nga ako minsan eh,,, pano kaming dalawa lang ang nakakaramdam nun, kasi pagpinapatikim namin yon sa iba,parang normal lang daw... pero pag kami na, parang may iba, tulad nito, parang nafeel ko na in love si Den Den ngayon...