Keyifli Okumalar <3
__________
Cenaze töreni az önce bitmiş, İlknur Hanım gözyaşları içinde ve dualar eşliğinde sonsuzluğa uğurlanmıştı. Defin işlemi bitip, mahşerî kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başlarken, Savaş, Aras, Ertan Bey ve Dilek Hanım taziyeleri kabul etmek için mezarlığın kapısının önündeki yerlerini almışlardı. Cenaze töreni için mezarlığa gelenler artık; bir kısmı evlerine, bir kısmı da İlknur Hanım'ın evinde yapılacak olan duaya katılmak üzere çıkarlarken, kapıda duran aileye baş sağlığı dileyip oradan ayrılıyorlardı. Sıra Gül ve ailesine geldiğinde zaten var olan hüzün kendini daha da çok hissettirirken, özellikle Mahir Bey ve Savaş'ın birbirlerine sarılışı, akan gözyaşları yürek burkan cinstendi.
Mezarlıktaki son görev biter bitmez dua merasimi için İlknur Hanım'ın evinde toplanılmıştı. Erkek misafirler üst salona geçerken kadın misafirler ise alt katta oturmayı tercih etmişlerdi.
Neslihan Hanım çoktan misafirler için helva hazırlama işine girişirken; Dilek Hanım ve Piraye Hanım da ona yardım etmek için arkasından mutfağa koşmuşlardı. Kadınlar mutfakta helva hazırlıklarını sürdürürken salondan ise duygulu bir ses tarafından, ağır makamda dualar yükseliyordu.
Gül sessizce bir köşeye ilişmiş, üzgün bakışlarla okunan duaya eşlik ederken gözü ilk defa gördüğü tam karşısındaki koltukta oturan az çok yaşıtı olan kıza takıldı. Daha görmediği bu kızla bir an önce tanışma isteğiyle yanıp tutuşurken, bakışlarının odağı olan kızın oturduğu yerden hafifçe kıpırdanarak kendisine doğru hareketlendiğni gördü. Kızdan gelecek bir hareket bekledi. Çok geçmeden bu beklentisi karşılık bulmuş, genç kız, yanındaki koltuğun boş kısmına yerleşti.
"Merhaba."
"Seni bugün ilk defa gördüm. Doğrusu kim olduğunu merak ettim."
"Merak etmekte haklısın. Çünkü okulum dolayısıyla bir süredir Paris'te yaşıyorum. İlknur Hanım'ın çok eski bir öğrencisiydim. Yarıyıl tatili için gelmiştim ama... Vefat haberini alınca tatilimi birkaç gün uzatmak zorunda kaldım."
"Bu arada bir türlü tanışamadık. Ben Hande."
Az önce adının Hande olduğunu öğrendiği genç kız çok arkadaş canlısı çıkmıştı. Onunla tanışabilmek için sabırsızlanışı, cıvıl cıvıl sesiyle çok tatlı bir kızdı. Acaba Savaş'ın nesi oluyordu? "Ben de Gül... Gül Deren." dedi sesine pozitif bir tını yükleyerek.
Gül ismini duyar duymaz Hande'nin beyninde bir ışık yandı. İlknur Hanım'ın onlarla birlikteyken adından sıkça söz ettiği öğrencisi şu anda karşısında oturan güzeller güzeli miydi? "Bir dakika, İlknur teyze sık sık Gül diye bir öğrencisinden bahseder dururdu. Yoksa o sen misin?" diye sordu gözlerine hayran hayran bakarak. İlknur Hanım'ın Gül'den ve onun müzik konusundaki yeteneğinden her bahsedişinde genç kızın merakı daha da artıyor, uzun zamandır onunla tanışmak için can atıyordu.
"Bilmem... Olabilir..."
"İlknur Hanım ile yakın mıydınız?"
"Evet hemen yan evde oturuyoruz. İlknur Hanım çok sevdiğim birisiydi. Savaş abimin en yakın arkadaşıdır, dolayısıyla o da abim gibidir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜLLER VE DUDAKLAR~TAMAMLANDI✔
RomanceTam her şeyin bittiğine kendini inandırmışken, karşısına çıkan bir çift yeşil gözle hayatı kökünden değişecek olan bir adam... Yıllardır ona karşı duyduğu aşkı kalbinde sessizce büyüten, sadece kendi içinde yaşamayı seçen bir genç kız... Ani bir ö...
