GÜLLER VE DUDAKLAR~TAMAMLANDI✔

19.Bölüm

Merhaba!

Nasılsınız? Yeni bölümümüzü bekliyor muydunuz?

Dayanamadım bu gece yükledim bölümü. Umarım seversiniz.

Çaylar kahveler alınsın, müzik açılsın canlar...

Keyifli okumalar <3

__________

Bir hafta sonra...

"Ne! İstemeye mi geliyorlar?" Berra duydukları karşısında çığlık atmaya başlamıştı.

"Berracığım, bir sakin olur musun lütfen!"

"Nasıl oldu peki, yani ne dedi Savaş?"

"İşte geçen gece bizim için bir sürpriz hazırlamış, gecenin sonunda da evlenme teklif etti."

"Neler olmuş, bizim neden haberimiz yok bundan."

"Sen şimdi bırak neyin nasıl olduğunu. Ben senden bir şey isteyeceğim."

"Elbette ne istersen yaparım."

"Biliyorsun benim senden başka yakın arkadaşım yok, bu gece işin yoksa bize gelip yanımda olur musun?"

"Ya gelmem mi? Böyle bir geceyi kaçırır mıyım sanıyorsun?" Birden aklına bir şey gelmiş gibi duraksadı. "Ne giyeceksin bu akşam?"

"İşte bakacağım bir şeyler, sadece bir isteme sonuçta."

"Hadi hazırlan alışverişe gidiyoruz, oradan da kuaföre, itiraz istemiyorum."

"Peki."

***

Gül istemeyerek de olsa Berra'nın alışveriş teklifini kabul etmiş saatlerce bir sürü mağaza gezdikten sonra Gül'e bu akşam için uygun koyu mavi, dar kesim, kısa bir elbise ve kıyafetine uygun ayakkabı seçmişlerdi. Sonra da soluğu kuaförde almışlar; saçlarını, makyajlarını yaptırmışlar ve an itibariyle gece için hazırlıklarının en önemli kısmını tamamlamışlardı.

Kızlar alışverişteyken evde ise Piraye Hanım ile Ayşe Hanım hummalı bir temizliğe girişirken Mücella Hanım ise birbirinden lezzetli ikramlıklar hazırlamak için mutfaka tüm hünerlerini konuşturmak için işe koyulmuştu.

***

Mavi elbisesiyle aynadaki aksine bakarken, elini heyecandan hızla atan kalbinin üzerine bastırdı. Karnındaki kelebekler havalanmış uçuyordu. Sadece birkaç saat sonra sevdiği adamla resmen nişanlanacaktı. Gül son olarak minik pırlanta küpelerini takarken kapı açılıp içeriye giren annesi ve teyzesinin sesiyle irkildi.

"Ay, Gül! Çok güzel olmuşsun canım benim."

"Vallaha prensesler gibi, Piraye şuna bak."

"Babası boşuna gül prensesim demiyor ona. Adıyla müsemma güzelliği."

Gül olduğu yerde durmuş sessizce annesi ile teyzesinin söylediklerini dinliyordu.

"Abartmayın lütfen, alt tarafı bir elbise sadece."

"Hiç de öyle değil Gül, kızım güzelliğini yabana atma. Bu güzelliği görmek için kör olmak gerek."

"Onun gözü Savaş'tan başkasını görmüyor ki, kendi güzelliğini görmemesi çok normal."