GÜLLER VE DUDAKLAR~TAMAMLANDI✔

17.Bölüm

Keyifli Okumalar <3

________

Nihayet yolculuk bitip Savaş arabayı durdurduğunda şöyle etrafına bakındığında geldikleri yerin gözüne bir yerlerden tanıdık geldiğinin farkına varması uzun sürmedi genç kadının. Biraz daha baktığında orman içindeki bu eve daha önce gelmiş olduğunu hatırladığında yüzü aydınlandı. Şaşkınlıkla büyüyen gözbebekleriyle Savaş'ın yüzüne baktığında, sevdiği kadını şaşırtmanın verdiği gururla kendisini izlediğini görmesiyle,"Burası..." dedi."Nasıl yani?"

"Evet sevgilim, sürprizimi beğendin mi?"

"Deli misin? Bu inanılmaz."

"Sürprizlerim daha bitmedi. Hadi içeri girelim," dedi elini Gül'e doğru uzatarak.

Kendisine uzatılan sevdiği adama ait olan eli zarif bir hareketle tuttuğunda birlikte kapıya doğru yürüdüler. Bu geceyi hazırlamasında Savaş'a yardımcı olan Neslihan Hanım tarafından açılan kapıdan içeriye el ele girdiklerinde yaşlı kadın onları sevgi dolu gözlerle karşıladı.

"Hoş geldiniz Savaş Bey."

"Hoş bulduk Neslihan Hanım."

"Masayı tam istediğiniz gibi içeri hazırladım."

"Çok teşekkür ederim yardımlarınız için," dedi minnele kadının omzunu sıvazlarken.

"Ben mutfakta olacağım, bir ihtiyacınız olursa seslenmeniz yeter."

"Teşekkürler Neslihan Hanım, aslında hiç kalmanıza gerek yok. Atıf'a haber vereyim sizi evinize bıraksın, yarın görüşürüz." dedikten sonra telefonunu çıkarıp Atıf'ı arayarak Neslihan Hanım'ı evine götürmesi talimatını verdikten sonra konuşmayı sonlandırdı. "Atıf birazdan burada olur."

"Ο zaman ben odama gidip çantamı alayım." diyerek eve gitmek üzere hazırlanmak için merdivenlere doğru ilerlerken.

Az sonra tekrar aşağıya döndüğünde Atıf'ın kendisini almak üzere çoktan oraya geldiğini gördüğünde Savaş ve Gül'e dönerek "İyi akşamlar Savaş Bey, size de Gül Hanım," dedikten ve Gül ile Savaş tarafından da sevgi dolu bir şekilde uğurlandıktan sonra evden ayrıldı Neslihan Hanım.

Başbaşa kalmışlardı artık; bu gece tamamen onlarındı. Bu gece hayatları boyunca ikisi için de çok önemli rol oynayacak kararlar alınacak sonsuz mutluluk için sözler verilecek ve birlikte bir yaşam için ilk adımı yine bu gece atacaklardı.

Gül etrafı incelerken; evin tamamen boş olduğunu, salonun orta yerinde sadece üzerinde kendileri için özel olarak hazırlanmış envai çeşit yemeklerin olduğu kırmızı çiçekler ve mumlarla süslü masayı görmesiyle meraklı bakışlarını Savaş'ın gözlerine dikip "Bu ev neden boş?" diye sordu.

"Boş çünkü burayı tekrar sen evimiz hâline getirmeni istiyorum."

"Evimiz?"

"Evet burası bizim evimiz olacak sevgilim eğer sen de istersen."

"Ama bu çok özel bir ev Savaş."