TEACHER OR HUSBAND .KSJ.

-9-

Eve gelmiştik arabadan inip kapıda bekledim. Jin yanıma geldi.
Önden ilerleyip kapıyı açtı.
Burası çok güzeldi... etraf mükemmel bir uyum içerisindeydi salona doğru ilerleyip etrafa baktım. Boydan aynalar vardı.
Bütün dışarıyı görebiliyorduk.

"Yukarda uyuyabilirsin."

Arkamı dönüp ona baktım duvara yaslanmış ellerini çapraz göğsünde birleştirmiş bana bakıyordu.

"Uykum yok aslında."

"Uyusan iyi olur...," diyip düşündü.

"Tamam sen uyuma. Iyi geceler."

Birşey diyemeden merdivenleri çıkmaya başladı.
Bazen soğuk bazen sıcak davranıyordu işte.

Onu hala çözememiştim. Sürekli karşılaşıp duruyorduk. Ve o bana yardım ediyordu. Ben dışarı çıktığımda sokakta yürürken her zaman karşıma çıkıyordu.

Belki iyi belkide kötü biriydi bilemem.

Yukarı çıkıp kapısı açık olan odaya girdim jin bu odadan bahsediyordu. Burda uyuyacağım.

Oda ferah ve aydınlıktı aynı salondaki gibi boydan camları vardı.

Yatağa girip üstüme yorganı örttüm.

______

Gece bir türlü uyuyamamıştım. Aklımda binbir soru vardı ne olacaktı bugunden sonra hayatım güzel olacakmıydı yoksa eskisi gibi herşeye devam mı edecektim??

"Off." Diyip yataktan kalktım. Balkon vardı odada kapıyı açıp balkona çıktım bir koltuk vardı oraya oturup ileriye baktım.
Orman çok güzel görünüyordu.
Gökyüzündeki yıldızlar daha parlaktı bugün.

Bir takım yıldızı gördüm. Ona uzunca bakıp iç çektim. Merakım vardı bu tür şeylere.

Çocukluğumdan beri... babannem hep her bir insan bir yıldızı temsil eder demiştir.

Hava soğuktu ama o an umrumda degildi.

"Sana uyu demiştim."

Arkamdaki ses jine aitti ona dönüp baktım. Uykulu gözleri onu tatlı yapmıştı.

"Uyuyamıyorum."

"Hasta olacaksın." Diyip yanıma oturmuştu.

"Soğuk umrumda değil." Arkasına dönüp diğer koltukta duran battaniyeyi aldı.

Bana dönüp uzattı.

"Gerek yok."

Yüzünde bıkmış bir ifade vardı. Battaniyeyi açıp güzelce üstüme örttü.

"Ne zaman uyuyacaksın?"

"Bilmiyorum."

Oda benim gibi dizlerini kendine çekip iyice yayılmıştı koltuğa.

"Anlatsana."

"Ne anlatayım."

"Bilmen anlat işte."

"Imm.." biraz düşünüp dudaklarını araladı.

"Bulamadım ki."

"Hayatından bahset işte ne bileyim..."

"Doğdum iste sonra büyüdüm," sözünü bitirmeden kıkırdamıştım.

"Sonra annemler beni okula götürmüş okumuşum işte. Müzikle aram hep iyidir çocukluğumdan beri fakat ben müzik bolumu okuyamadım babam yüzünden her neyse ama bir sekilde en sonunda müzikle ilgilendim bölümümü bitirdikten sonra. Tae ile beraber yaşıyorum bazen ya da tek başıma bu evde..."

Gözlerim yavaştan kapanıyordu. Ama dinliyordum onu.

JIN

Saçma sapan anlatmaya başlamıştım işte.
En son yutkundum ve söze başladım.

"Ve bu hafta çok karışık şeyler oluyor. Babam yüzünden birşey yapmak zorundayım..."
Biraz modum düşmüştü tekrardan hatırlayınca.

Eun tae tepki vermiyordu devam etme gereği duydum. Ne o bana bakıyordu nede ben ona ikimizde ileriye bakıyorduk.

"Ve yarın evleneceğim kişi ile tanışacağım. Evet evleniyorum hemde tanımadığım bir kızla..."

Omzumda hissettiğim ağırlıkla başımı eun tae'e çevirmiştim. Uyumuş mu?
Ne yani ben o kadar şeyi boşuna mı anlattım.

Eğilip yüzüne baktım. Uyumuştu cidden.

"Demek bu yüzden anlat dedin." Omzundaki başı yavaşça göğsüme indi. Elimi kaldırım sırtına koydum.
Yavaşça kalktım yanından bacaklarından ve belinden tutup onu havalandırdım.
Odaya girip yatağa ilerledim.
Yatirdıktan sonra yorganı üstüne çektim. Önüne gelen saçları vardı. Onları elimle geriye ittim.

Eun tae neden sana hep yardım ediyorum?