Chapter 10

153 6 7
                                    

"Fast talk tayo!" I exclaimed. Inilagay ko sa may dashboard ang dalawa kong paa. Tinanggal ko ang pagkakasuot ko sa aking heel na may mataas na takong.

"Lofranco!" Ipi-nark niya nalang agad sa may tabi ang kanyang sasakyan kaya napanguso ako.

"What the hell is your problem, Sanford!?" Naiinis kong tanong sa kanya. Para kasing frustrated siya masyado sa bawat galaw na ginagawa ko.

"Put your feet down!" Sigaw niya sa akin. Hinarap ko siya at nginusuan.

"Hindi ko naman alam na affected ka sa mga ganitong legs." Sabay ngisi ko sa kanya kaya sinamaan niya lalo ako ng kanyang tingin. Suplado talaga! Yuh, he smirked, but didn't see him smile. Fuck it!

"Ilang beses ko bang sasabihin na tumahimik ka?!"naririndi niyang tanong.

Napanguso na naman ako kaya mas lalo lang siya nag suplado sa akin. "Kahit sabihin mo pa na tumahimik ako, hindi ko parin gagawin, dahil hindi din naman ako mahihiyang ipagsigawan sa buong mundo na mahal kita. Sobra-sobra." Kunwari ay lumapit ako sa kanya para halikan siya pero agad din naman siyang umiwas. "You know, I'm starting to think that you're a fucking gay." Nakangisi kong sabi kaya napakunot lang ang kanyang noo.

Hindi man lang ba niya itatanong sa akin na:

'Gusto mo bang halikan kita?'

'Ano? Patutunayan ko na ba?'

'Baka gusto mong gumawa tayo ng isang dosenang anak.'


Yeah. He didn't even say anything like that. Grabe naman 'to! Pero at least, naiiba siya sa lahat ng lalake. I really love Brett Sanford.

"Whatever you say, Lofranco." naiiling-iling niyang sambit at saka nag drive ulit.

"Okay. So, let's do fast talk? Come on! Huwag ka namang boring, Sanford!" Sabi ko sa kanya at wala man lang akong nakitang kahit na anong ekspresyon. "Grabe! Hindi ka man lang ba makikipaglaro sa akin? Fast talk lang naman ito, Sanford." And now I'm starting to call him by his last name, too.

"I don't like playing games." He bitterly said.

"Why? You played a game before?" Interesado kong tanong sa isang napakagwapong lalake na ngayon ay nagda-drive. The first three button of his long-sleeves polo are unbuttoned, that's why I'm enjoying the view I'm seeing. I really love that broad chest owned by someone named Brett Sanford.

"Kind of and it's a game for the losers." He answered. He loathed games that much? Hmmm. Interesting.

"No, it's not." Sabi ko atsaka inayos ang aking damit. Inayos ko na rin ang pagkaka upo ko, dahil nakapasok na kami sa loob ng malaki naming gate. "Hey, pwede namang dito lang ako sa labas ng gate." Sabi ko.


Umiling siya. "It's not safe." Sabi niya sa akin.

Napangiti naman ako ng napakalapad. "So, you care about me now?" Nang-aasar kong tanong. Pakiramdam ko kasi ay ayaw na ayaw niya sa akin kaya ang suplado niya.

"No. I care about my work." He stated.

Nagkasalubong ang dalawa kong kilay dahil sa sinabi niya kaya napalapit ako sa kanya nang maipark niya sa harapan ng may front door ng aming bahay ang kanyang sasakyan. "So, my mom proposed about me to you? She made a presentation about me and you agreed?" I asked him and his forehead creased at me. Parang hindi niya alam kung anong isasagot niya sa akin.

In The DarkWhere stories live. Discover now