In The Dark

Chapter 12

"Great!" I exclaimed when I finished my work.

Ang saya ko lang kasi natapos ko na talaga ang magiging presentation ko bukas. Ipa proof-read ko kaya ito kay Ria? Pwede rin. Para masabi niya sa akin kung may mali ba sa ginawa kong presentation. I closed my laptop as I stared at the wall clock here in my office. Malapit ng mag twelve noon. I need to get ready na. Magla lunch kami ngayon ni Brett Sanford. Ang saya ko lang. First time niya akong inimbita para mag lunch. Pwede ko nga itong tawaging date, eh. Oh, my ghad! Gusto ko tuloy na wasakin itong mga gamit ko dito sa loob ng opisina dahil sa nararamdaman kong kilig. Oh, my ghad! Oh, my ghad!

Nag apply nalang ako ng kaunting lipstick na kulay pula at hindi na ako naglagay ng para sa mukha. Hindi naman kasi ako nag p-powder sa mukha eh. Wala lang talaga akong nilalagay. Minsan lang pag kailangan talaga.

Eksaktong pagkatapos kong mag-apply ng lipstick ay siya namang pag ring ng aking cellphone ng napakalakas. Oh, sinong tumatawag sa akin?

I stared blankly at the screen of my phone when I saw the caller's ID.

It's my Dad.

I immediately accepted his call and put my phone on my left ear. "Yes, Dad?" Sagot ko sa kabilang linya pagkatapos ko itong i-accept.

"Anak!" I can't help but to close my eyes in contentment. Grabe. Ang sarap pakinggan na tinatawag ka ng daddy mo na anak. Kahit away sila ng away ni mommy, nababawi naman iyong lungkot ko sa tuwing kakausapin ako ni daddy at pinaparamdam niya sa aking may magulang pa pala ako. "I missed you so much, Melisse." He said.

Napalunok ako ng marinig ko ang sinabi ni Daddy. "Ako rin, Dad. Miss na miss na kita. Where are you right now?" Kuryoso kong tanong.

"Ahhh...kaka uwi ko lang dito sa bahay natin. Balita ko ay in-assign ka ng mommy mo diyan sa kompanya." Napatango-tango ako kahit na alam kong hindi niya naman nakikita.

"Oh! So, ikaw lang mag-isa diyan, Dad?" Napakunot ang noo ko ng itanong ko iyon. Syempre! Wala naman si mommy. Nagbabakasyon 'yon, eh. I don't even know kung anong pinag gagawa niya ngayon. Is she relaxing? Okay ba siya kahit na mas nagiging toxic na ang relasyon nila ni Daddy? Si Daddy naman kasi hindi ko rin mabasa. Para bang kayang-kaya niyang itago kung ano mang nararamdaman niya. Hindi ko talaga alam. Wala akong alam.

"Yes, sweetie. I'll wait for you here." Malambing niyang sabi.

Hala! Uuwi ba ako ngayong lunch? Pwede ko rin namang imbitahan si Brett na sa bahay nalang namin kumain. Ayaw ko din kasing nag-iisa si Daddy. Can I take a break after my presentation tomorrow?

Gusto ko talagang makasama si Daddy.

"I'll go home now, Dad. Baka gusto niyong sabay tayong mag lunch." Nagsimula na akong magligpit ng mga gamit ko gamit lang ang isa kong kamay. Nilagay ko 'yong maliliit lang na bagay sa aking handbag.

"No! No! Just stay there. Alam kong marami kang ginagawa dyan sa kompanya, anak. Okay? Ipagluluto lang kita ng dinner. Be home before 8 in the evening, okay?" I absentmindedly nodded my head.

How sweet.

Eto na talaga. Nararamdaman ko na naman na may magulang pala ako. Akala ko na talaga ay mag-isa na ako habang buhay dahil sa toxic nilang relasyon ni mommy. "Okay, Dad. Mag-ingat po kayo, ah." Malumanay kong sabi sa kanya na nasa kabilang linya.

"Yes, sweetie. You take care. I love you!" Sabi niya at napangiti naman ako ng wala sa oras.

"I love you more, Daddy." mahina ang boses kong sabi.