In The Dark

Chapter 19

I woke up with the smell of freshly brewed black coffee. And...I woke up with the smell of the familiar perfume. It's really relaxing to smell his perfume. I'm already secured.

Pakiramdam ko ay hindi ako mapapahamak sa tuwing kasama ko siya. Pakiramdam ko ay safe zone ko siya. Yun bang pakiramdam mo safe ka pag andyan siya.

He planted a kiss on my right cheek and I looked at him with my sleepy eyes. "Good morning, bibi!" Cole greeted me. Ang korni ng bibi. Alam mo yung ang awkward pag tinatawag niya ako sa endearment na yan. Pansamantala kong nakakalimutan ang nangyari kagabi habang kaharap ko si Cole.

"Where are we?" Inilibot ko ang aking paningin sa kung saan man ako dinala ni Cole. Naka kita ako ng 7-11 sa may gilid namin kaya napatingin ako sa umuusok pa na coffee na nasa loob ng cup.

"Nag stop over muna ako para bumili ng kape diyan sa coffee shop na yan." He pointed the coffee shop and I nodded my head to show him that I understand what he told me. "I bought you a light coffee." He winked at me and I can't help but to flash a genuine smile.

Nahihiya akong magsalita ngayon, dahil masyado akong paos at parang hindi nga ako ang nagsasalita, eh.

Napatingin ako sa may dashboard at naka kita ng isang box na lalagyan nung pagkain doon sa 7-11. "Giniling for breakfast, huh?" Nakangiti kong tanong.

He immediately shook his head. "No! You don't have to eat that one if you don't want to. I bought clubhouse sandwich, too. Para may mapag pilian ka." Sabay ngiti niya sa akin kaya napasandal ako sa headrest pagkatapos kong kunin iyong cup ng coffee sa may tabi niya lang dito sa sasakyan.

Sumimsim ako sa coffee at napangiti ng wala sa sarili. Mukhang kailangan ko ngang makapag-isip sa mga oras na 'to. I need a break. I fucking need my break.

Tinagilid ko ang ulo ko at nagtama ang paningin namin ni Cole na agad nag-iwas at napailing-iling. Mukhang kinilig pa ang loko. Ang cute niya naman. Minsan lang kasi sa mga lalake ang nagpapakita na kinikilig sila. They like hiding their feelings, eh. "I am so lucky that you came into this messy life, Cole. Kahit napakagulo, pakiramdam ko ay andyan ka parati para ayusin ito." I smiled a little bit.

Hindi na ako maiiyak, dahil naiyak ko na lahat ang mga luha ko kagabi. "I am luckier than you, Anicka." He smiled.

Napangiti nalang kaming dalawa sa isa't-isa saka niya inilagay sa may cup holder iyong cup ng coffee niya pagkatapos sumimsim dito. "So, where's our destination?" Kuryoso kong tanong sa gwapong driver ko.

"I have no destination in my mind but, we can go to my grandmother's resort." Napakurap-kurap ako sa sinabi niya at napaharap ulit kay Cole. Napansin kong naka v-neck gray shirt siya at naka shorts. Wow! Ni hindi ko naisip na napakagwapo niya parin kahit ganyan ang suot niya.

"Balak mo ba akong ipakilala sa buong pamilya mo?" I jokingly asked.

He smirked. "Obviously." Halos masamid ako sa sarili kong laway ng marinig ang sagot ni Cole. Oh, my ghad! Seryoso ba siya? I'm just joking.

"Hoy, Cole..." namamaos ang boses kong sambit sa pangalan niya.

He smiled at me. "Someday, bibi." Binalingan niya ulit ako ng tingin saka kinindatan. "Si Lolo at Lola lang ang nandun sa resort kaya sila muna ang makikilala mo." Eksaktong ngumunguya na ako nung clubhouse sandwich kaya hindi ko alam kung lulunukin ko na ba o mag i-stay muna sa bibig ko. Ay, gross!