Chapter 26

112 2 0
                                    

When Draven finished piling my things at the back of his car, he immediately faced me with a glare in his eyes. "You treated rehab like your house, huh?" He sarcastically asked me. I walked towards him, smirk playing on my lips.

"What can I do? Tss! You sent me here two years ago." I fired back at him.

He managed to roll his eyes at me. "You need to thank me for picking you up here." Ako na naman ang napa irap sa sinabi niya. Kailangan ba talagang ipangalandakan.

"No thanks. You know what? You've been sending me your magazines for two years and I just want to strangle you to death for doing that." And it's my turn to glare at him. Eh pinapakita niya talaga sa akin na sobrang sikat niya na talaga sa industriya ng showbiz, eh.

"It's for you to be updated in my world." He winked at me.

Hindi ko na muna siya pinansin at pumasok na ako sa may front seat at sumunod naman siya at umayos ng pagkaka upo sa may driver's seat. I watched him driving so serious. Ano kayang nangyari dito? "...so, you got involved with a doctor?" Nag-iingat kong tanong. Baka nakalimutan niyang nabigyan niya ako ng isang magazines na naglalaman ng ibang issue din tungkol sa kanya.

I heard him sigh. "Yeah." Tanging sagot niya. Mukhang hindi pa naging matagumpay ang love life niya. Oh, my ghad! Sobra-sobra ang tagumpay niya sa kanyang career, pero hirap na hirap naman siyang makuha ang babaeng minamahal niya. I stared at my cousin while thinking about his relationship with a doctor's daughter.


"Work in our company, Draven." I suggested.

He dismissed my suggestion using a hand gesture. "I don't need that, Melisse. I can do it. Kaya kong harapin ang pamilya niya. I can face their wrath." Napasimangot ang pinsan ko habang nagda-drive siya. "They are all thinking that a doctor should always end up with a doctor. Well, for me, that's not fair. It's fucking unfair! I love doktora. I love her and I'll prove her family wrong." Sabi niya kaya napanguso ako habang nakatingin sa dinadaanan naming mga matatayog na pine trees at iba pang mga puno. Ang ganda talaga dito. Kaya hindi ko narin pinigilan si Draven na ipa-rehab ako, kasi ang sarap talaga ng buhay ko sa rehab.

Well, that's for me lang naman. Ako lang naman ata ang nasasarapan sa buhay ko sa rehabilitation center.


Hinugot ko mula sa bulsa ng aking jacket ang bago kong cellphone. Kanina lang ito ibinigay ni Draven sa akin. Whoah! He gave me an iPhone. I'm thankful for this. Pakiramdam ko tuloy ay isa akong anak ng napakayaman na tao noon at biglang na bankcrupt ang pamilya ko kaya namulubi kami at dumating sa buhay ko ang isang tao at ibinibigay ulit ang lahat ng meron ako noon.


"So, where are we going now?" Tanong ko kay Draven Eliser. He threw a glance at me and I can clearly see it from my peripheral vision. Napakunot ang noo ko lalo na at may kakaiba akong nakita sa mga mata niya.

He's hiding something.

I'll dig deeper for that one.

"It's okay for you to have a lunch with your mom, right?" He asked me. I frowned at what he asked me. Nababaliw na ba siya? Why would I be okay with that setup? She already married my father's bestfriend and now she's the step mother of Georgia Tuazon. She's not a Lofranco anymore. She's now a Tuazon. Dad told me I can't blame her but, I'm going to blame her forever.

Ginusto niya ang nangyari kay Dad.

Tsk!

"Stop it, Draven. Kung ayaw mong bumalik ako sa rehab, huwag mo nang ituloy." I warned him.

In The DarkWhere stories live. Discover now