In The Dark

Chapter 33

Para akong bata na iniwan mag-isa ng mga magulang niya sa bahay. Panay ang pag hikbi ko at hindi ko alam kung paano tumigil. Pakiramdam ko talaga ang cheap ko na dahil don sa ginawa ni Brett. Ganun ba talaga siya kagalit sa akin?

I left, yes, but I don't think it's an enough reason for him to do that to me.

Napatingin ako sa pintuan dito sa aking kwarto ng maka rinig ako ng mahihinang katok.

"Yes? Who are you?" Paos ang boses kong tanong. Eh sa iyak ako ng iyak kaya ito ang napala ko. Hindi talaga ako napigilan kagabi ni Zild nung pumasok ako sa sasakyan niya at bumuhos nalang na parang dam na binuksan.

Imbes na sagutin ako ay nagpatuloy lang ito sa pagkatok. Sino ba kasing pupunta dito sa bahay ng ganito ka aga? Tss! Padabog akong naupo sa aking kama at pinunasan muna ang naglandas na luha sa aking pisngi bago ako tumayo. Nagpatuloy pa rin ang pagkatok kaya mas lalo akong naiinis.

Nang mabuksan ko ito ay bumungad sa akin ang pagmumukhang ngayon ko lang ulit nakita. "Good morning, Miss Lofranco! It's good to see you again!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at halos patalon akong yumakap kay Ria. Hinding-hindi ko talaga makakalimutan ang pagmumukha ng babaeng 'to.

"Oh, my ghad! Ria!!!" Hindi parin ako makapaniwala kaya mas hinigpitan ko pa ang pagkakayakap ko sa kanya.

Umubo-ubo si Ria at parang um-acting pa na nauubusan ng hininga.  "I can't breathe...miss!" Duh!

"I missed you, Ria!" Sigaw ko.

Napatango-tango naman si Ria habang gumuhit sa kanyang labi ang napakagandang ngiti na ngayon ko lang ata nakita. "Akala ko ibang tao ang nakita ko, Miss! Bagay pala sa inyo ang short hair with matching red highlights." Pabiro akong umikot-ikot at nag flip kuno sa buhok ko. Natawa naman si Ria. "Ang ganda niyo talaga, Miss!" Gigil niyang sabi.

Napahalakhak naman ako.

"Ba't ka nga pala nagpunta dito sa bahay, Ria? Atsaka---nakapang office attire ka pa, ah." Tanong ko. I kept on checking her out.

"Kasi po sinusundo na kita!" Maligaya niyang sagot na siyang nakapag patahimik sa akin. "Okay ka lang ba, miss?" Nag-aalalang tanong ni Ria.

I managed to flashed a smile.
"Of course! Uhm, anong sinusundo ang sinasabi mo?" Taka kong tanong.

She smiled wider. "Ikaw po kaya ang president ng kompanya! Ang sabi ni Madaam Trina ay siya daw muna ang mag te-take over yung mga two years ago na. Tapos ngayon...sabi ni Madaam Trina ay dumating ka na raw kaya sunduin nalang daw kita!" Napapalakpak pa si Ria na para bang napakagandang ideya ang narinig niya.

"Pakisabi nalang na hindi na ako babalik don sa kompanya." Pinal kong sabi.

Agad namang nalungkot ang pagmumukha ni Ria. "Okay ka lang ba talaga, miss? Hinihintay na po kasi kayo ng mga board members at ng mommy niyo don sa office. Magkakaroon po sila ngayon ng conference." Agad akong napahilot sa aking sentido ng marinig ko iyon galing kay Ria. Ano na naman bang plano ni Trina? Tss! Ghad! Dinadagdagan niya ang problema kong naka pile na. Nakakabaliw ang mga desisyon niya sa buhay.

"Just tell them that I don't want my position there in that damn company!" Halos pasigaw kong sabi.

Napaigtad naman si Ria at doon ako napa upo sa dulo ng aking kama. "Miss, kompanya po yun ng daddy niyo. Pinaghirapan niya pong magawang malaki ang kompanya para sa pamilya niya. Eh wala naman po si Sir Felix, eh ikaw na anak niya ang mag te-take over." Mas lalo lang atang sumakit ang ulo ko sa narinig. Na-mention niya si Daddy ko.