Ayesha's POV
Hatak hatak ako ngayon ni Yohan sa hallway ng school. Dahil nga wala nang klase may pupuntahan daw kami. Syempre ako sumama nalang. Tutal naman yung mga kaibigan ko e may mga kasamang lalaki dun sa canteen.
Itetext ko nalang si Kim mamaya.
Sa tuwing naaalala ko na nakatulog talaga ako sa balikat niya kanina naiistress ako eh. Di ko kasi talaga akalain na magagawa ko yun. Alam kong magkaibigan na kami pero never akong naging ganto kaclose agad sa isang lalaki.
"Napapagod ka na maglakad?" sabi ni Yohan habang hatak hatak padin ako.
"Natural. Nakaheels kaya ako!" sabi ko.
"Gusto mo buhatin kita?" sabi niya.
"NO. Ayoko.." sabi ko. As if naman kaya niya ko?
"Sure ka? Malayo layo pa kasi yung pupuntahan naten eh." Sabi niya.
"Eh saan ba kasi tayo pupunta ha?" Iritang sabi ko.
Hindi na siya sumagot. psh kahit kailan talaga walang modo sumagot. Nagpahatak nalang ako sa kanya bahala na kung saan kami pumunta.
Habang naglalakad kami na hawak niya padin kamay ko minsan napapatigil ako, minsan napapaupo na ko pero kapag inaalok niya ko na kakargahin niya ko sinasabi ko na kaya ko pa tapos maglalakad ulit kami.
"Sabihin mo lang kapag pagod ka na.. bubuhatin kita.." sabi niya.
"NO. Kaya ko pa, ngayon pwede mo na bang sabihin kung saan tayo pupunta?" sabi ko.
"Malapit na tayo.." sabi niya.
Ako naman yung hindi sumagot. Pagod na talaga kasi ako eh -_-
Andito kami ngayon sa crossing. Eto ang ayaw ko sa mga ganito e. Wala man lang stop light. Di ba nila naiisip na kelangan yun? Gobyerno talaga.
Napansin ko na ang tagal na naming nakatayo dito sa gilid pero hindi padin kami tumatawid. Takot ba to tumawid? Wala na kayang dumadaan.
Kaya naman binitawan ko yung kamay niya tapos i step my right foot on the road. para tatawid lang e.
"Ayesha! Bumalik ka dito!" Sigaw niya.
"Ayoko nga. Tawid na tayo kung tatawid tayo.. tara na?" Sabi ko.
Tuloy tuloy ako sa paglalakad malapit na ko sa kabila. And finally nakarating naman ako dito sa kabila ng safe.
"Yohan! Tumawid ka na!" Sigaw ko.
"Di ko kaya.." sigaw niya din.
"Kaya mo yan!" Sabi ko.
"Bumalik ka dito. Isabay mo ko." Sigaw niya.
Aysh! Edi sana kasi sumabay na siya sakin kanina. Edi sana nakatawid nadin siya.
"Tumawid ka na!" sigaw ko. Eh kasi naman tinatamad na ko bumalik sa kabila eh.
"Di ko nga kaya.." sabi niya. Napansin ko naman na parang nanginginig na siya dun sa kabila.
I think he really has a phobia on this. Kaya naman nagready na ko tumawid ulit sa kabila.
Nakatawid naman ako agad and si Yohan namumutla na.
"Hey. Dapat kasi sinabi mo sakin na may phobia ka pala sa mga ganito.." sabi ko.
"H-hindi ka naman nagtanong.." sabi niya.
Nagawa pang magpilosopo eh.
"Tara na nga tatawid na tayo.." sabi ko sa kanya tapos hinawakan ko na yunh kamay niya kasi wala nang dumadaan na mga kotse. Chancena naming makatawid ng mabilis.
And there, nakatawid naman kami ng maayos.
"Salamat.." sabi niya.
"Wala yun. Tara na?" Sabi ko.
"Sige.." sabi niya tapos naglakad na ulit siya. Sumunod nalang ako sa likuran niya.
Maya maya nakarating naman kami sa malaking bahay. Eto ba yjng sinasabi niya na lugar na makakalimutan ko problema ko?
Let's See..
---
VOTE & COMMENT THANKS
BINABASA MO ANG
A Playgirl's Tale (formerly Playgirls are for Playboys)
Teen Fiction(UNDER MAJOR REVISION) Playgirls are for Playboys will be A Playgirls Tale. I decided to change the title of the story because when I back read everything I saw some flaws and I think I need to change it. So for now, this will be under revision. I w...
