And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

17

Harry's point of view.

Ik was het echt van plan. Ik wilde het haar vertellen, maar toen klapte ik dicht. Het lijkt me ook beter als ze het niet weet, want ze denkt toch niet zo over mij. Het zou alles wat we eindelijk hebben verpesten, wat dat dan ook is. Als ik Olivia volg naar de woonkamer word ik gelijk overdondert door Rosa. 'Harry!' roept ze en ze rent op me af. Ik hurk voor haar neer en omhels haar, 'Hey, Rosa!' lach ik. Na een tijdje laat ze me los, 'Was het gezellig met Olivia?' vraagt ze nieuwsgierig. Een brede glimlach verschijnt op haar gezicht en ik grinnik. 'Ja hoor, maar jij moet het me maar eens vertellen.. Is het waar dat je zus weet wanneer het gaat sneeuwen?' vraag ik haar op een zachte toon. Rosa giechelt, 'Ja dat kan ze echt.' giechelt ze. Ik kijk even naar Olivia die me een blik geeft van, ik zei het toch. Rosa springt op en neer, 'Ik kan niet wachten tot je show volgende week!' zegt ze vrolijk en ik grinnik. 'Heb je al gekeken naar de plekken van je kaartjes?' vraag ik nieuwsgierig. Rosa kijkt me even aan, 'Jawel, maar ik begreep er niet veel van.' geeft ze toe. Ik maak een gebaar dat ze dichterbij moet komen, wat ze gelijk doet. 'Je staat vooraan, idioot.' fluister ik en haar ogen worden groot. 'Echt?' vraagt ze met een brede lach en ik knik. Zo snel als ze kan rent ze de trap op, 'Mama! Mama!' hoor ik haar nog roepen en dan sta ik op. Olivia schudt lachend haar hoofd, 'Bedankt, nu heb je haar nog gekker gemaakt.' lacht ze. Ik glimlach, 'Je komt wel, he?' vraag ik nieuwsgierig en ze knikt. 'Aangezien je dat aan Rosa gevraagd hebt kom ik daar moeilijk onder uit.' antwoord ze. Ik sla mijn armen over elkaar en grijns even, 'Wil je eronder uit komen dan?' vraag ik. Ze haalt haar schouders op, 'Het is niet dat ik er zo zwaar naar uit kijk als Rosa.' antwoord ze met een serieus gezicht. Auch. Ik frons even, 'Ik dacht dat je me wel mocht.' zeg ik, wat teleurgesteld. Ze schudt haar hoofd, 'Ik zei een beetje.' antwoord ze en dan loopt ze naar de keuken. Ik loop achter haar aan, 'Meen je dat? Maar, al die dingen die we doen en..' ik stop met praten als Olivia in de lach schiet. 'Jeetje, Harry. Ik maakte een grapje!' lacht ze en ik geef haar een duwtje. 'Jij stom mens!' roep ik en ze steekt haar tong uit. 'Ik kijk er hartstikke naar uit.' zegt ze op een overdreven manier.

Ik neem een hap van mijn appel als mijn moeder de keuken in komt gelopen. Ze fronst even, 'Wat?' vraag ik als ik haar blik zie. Ze opent de koelkast en haalt er een flesje water uit. 'Jij ziet er treurig uit.' zegt ze. Ik ga aan de keukentafel zitten, 'Valt het zo erg op?' vraag ik en ze knikt terwijl ze naast me gaat zitten. 'Ik weet dat je misschien denkt dat je te oud bent om met me te praten, maar ik ben er nog altijd voor je, Harry.' zegt ze en ze glimlacht even. Ik knik, 'Dat weet ik, mam.' antwoord ik en ze haalt haar hand even door mijn krullen. 'Oké, daar ben ik wel te oud voor.' zeg ik streng en ze grinnikt. Ik draai de appel rond tussen mijn handen, 'Er is een meisje.' begin ik en mijn moeder knikt. Ze weet over wie ik het heb, dat weet ik zeker, maar ik weet ook dat ze wijs haar mond houdt. 'Het zit nog al raar tussen ons en ik weet niet eens zeker of we wel vrienden zijn.' ga ik verder en mijn moeder glimlacht even. Ik zucht even, super gênant dat ik dit met haar bespreek. 'Ik denk dat ik verliefd op haar ben..' fluister ik. Mijn moeder haar glimlach word alleen maar breder, 'Maar jongen, dan moet je dat toch met haar bespreken.' zegt ze en ik haal mijn schouders op, 'Wat als dat alles verpest wat we nu hebben? Wat dat ook mag zijn.' zucht ik. Ze legt haar hand op mijn schouder, 'Soms moet je risico's nemen en als ze ook maar op een manier om je geeft duwt ze je daardoor echt niet weg.' zegt ze. Ik weet dat ze gelijk heeft, maar geeft Olivia wel wat om me?