And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

60

Olivia's point of view.

Ik kijk even naar Harry die zijn gezicht in het kussen heeft verstopt. Zijn bruine krullen zitten door de war, maar ik moet toegeven dat het er juist sexy uitziet. Als mijn haar door de war zit ziet het er ook echt niet uit. Hij kreunt even en draait zich op zijn rug. Zijn spieren spannen zich aan wanneer hij zijn armen uitrekt en dan laat hij ze weer vallen. 'Babe.' zegt hij. Zijn stem klinkt hees en slaperig. Zijn groene ogen vinden de mijne en dan glimlacht hij. De kuiltjes verschijnen in zijn wangen en hij zucht even. 'Ik heb echt geen zin om op te staan.' mompelt hij en ik grinnik zachtjes. 'Ik ook niet.' antwoord ik eerlijk. Na alles met Jake gister ben ik nog altijd uitgeput. Ik heb geen zin om op te staan en te doen alsof alles in orde is, terwijl ik doodsbang ben. Ik heb er de hele nacht al niet van geslapen. Harry kijkt me even aan en hij trekt me naar zich toe. 'Je ziet er moe uit, babe. Heb je wel geslapen?' vraagt hij zachtjes en ik streel met mijn vingertoppen over de zwarte lijnen van zijn tattoo's. Ik zucht even, 'Niet echt.' geef ik toe. Ik heb de hele nacht naar Harry liggen kijken, omdat ik toch niks beters te doen had en ook gewoon omdat hij er heel leuk uitziet als hij slaapt. Hij drukt een kus op mijn wang en gaat dan recht opzitten. 'Probeer nog wat te slapen, lieverd.' zegt hij op een zorgzame toon en hij staat op. Ik zucht even en kijk naar hem terwijl hij zijn kleren aantrekt. 'Moet je echt weg?' mompel ik en hij knikt. Hij trekt zijn schoenen aan, 'Sorry. Over twee uurtjes ben ik terug. Bel me als er iets is.' zegt hij en hij trekt zijn jas aan. Ik glimlach even als hij me een kus geeft en de kamer uitloopt.

'Bedankt, Niall. Dat waardeer ik echt heel erg.' zeg ik en dan hang ik op. Niall belde me zojuist om te checken hoe het ging, na alles met Jake. Ik zucht even en neem een slok van mijn water als mijn telefoon trilt. Het is een berichtje van Jake, Blijkbaar heb ik mijn woede nog niet onder controle. Het spijt me. Ik hoop dat je in orde bent. Ik slik even. Het is precies hetzelfde berichtje als dat hij me vroeger stuurde na één van zijn uitbarstingen. Ik leg mijn telefoon op het aanrecht neer en ga opzoek naar een aspirientje. Ik weet dat een aspirientje niet helpt tegen mentale pijn, maar goed. Was het maar waar. Was het allemaal maar zo makkelijk. Ik haal een aspirientje uit de verpakking en slik hem weg met een slok water, in de hoop mijn hoofdpijn een beetje weg te krijgen. Ik drink het glas leeg en loop dan naar boven. Ik wil mijn kledingkast openen als ik de afdrukken in mijn hals zie zitten in de spiegel. Ik leg mijn hand in mijn hals en kijk er een tijdje naar. 

'Vieze trut! Je bent zo ondankbaar!' schreeuwt Jake en ik wil zijn slaapkamer uitvluchten, maar hij pakt mijn arm vast en trekt me terug. Ik heb nog altijd moeite met ademen door zijn greep om mijn keel. 'Waarom ga je nou weg?' vraagt hij op een kwade toon en ik slik even. Hij trekt me naar zich toe en drukt een kus op mijn lippen. 'Ik hou van je. Dat is toch het belangrijkste?' vraagt hij en ik knik, wetend dat ik niet tegen hem in moet gaan. Hij slaat zijn armen om mijn middel en trekt me tegen zich aan. 'Kom op, schatje. Laten we dat gedoe gewoon even vergeten.' mompelt hij en hij zoent me.

'Hey.' klinkt een stem en ik schrik op uit mijn gedachten. Harry staat in de deuropening en hij glimlacht. 'Hoe ging je afspraak?' vraag ik nieuwsgierig en ik draai me om, zodat ik niet langer in de spiegel hoef te kijken. Hij kijkt me glunderend aan, 'Ik denk dat ik een nieuw management heb gevonden.' zegt hij op een vrolijke toon en ik glimlach. 'Echt? Dat is geweldig.' antwoord ik en hij knikt. 'Ze gaan er zelfs mee akkoord om de band bij elkaar te brengen.' zegt hij. Ik ben oprecht blij voor hem, want ik weet hoe belangrijk de band voor hem is. Vooral de jongens zelf zijn belangrijk voor hem, al laat hij dat niet altijd zien. Hij loopt naar me toe, 'Dat is geweldig, Harry.' glimlach ik en hij knikt. Hij pakt mijn hand vast en verstrengelt zijn vingers met die van mij. 'Heb je nog een beetje kunnen slapen, schatje?' vraagt hij op een bezorgde toon en ik slik even. Jake zijn stem galmt door mijn hoofd en ik zucht. 'Nee, niet echt.' antwoord ik. Hij legt zijn vrije hand op mijn wang en streelt met zijn duim over mijn kaak. Ik krijg het benauwd, waar ik normaal totaal geen last van heb. Harry drukt een kus op mijn lippen en even is het alsof ik geen adem meer krijg. Niet van verliefdheid, maar van angst. Ik glimlach, in de hoop mijn angst voor hem te kunnen verstoppen. 'Ik hou van je.' glimlacht hij en ik slik weer. 'Ik hou ook van jou, Harry.' antwoord ik zachtjes. Dat doe ik echt, met heel mijn hart. Hij zoent me, maar na een tijdje trek ik me los en zelfs mijn hand maak ik los van die van hem. Ik zet een stap achter uit, 'Sorry.' mompel ik en hij fronst even. 'Babe, gaat het wel?' vraagt hij bezorgt en hij wilt mijn hand opnieuw vast pakken, maar ik weiger het.