And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

25

Olivia's point of view.

Rosa zucht even. 'Je hebt ze zelf allemaal op gegeten.' zeg ik op een strenge toon en ze giechelt. 'Nu moeten we nieuwe maken.' zegt ze en ik schud mijn hoofd. 'Nee, dat mag je zelf doen.' antwoord ik en dan gaat de deurbel. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en Rosa fronst even. 'Wat is er zo leuk?' vraagt ze. Ik negeer haar en loop naar de deur, al kan je het ook wel huppelen noemen. Ik open de voordeur en Harry verschijnt voor me. 'Hey.' glimlacht hij en ik stap aan de kant om hem binnen te laten. Hij geeft me een kus en gelijk klinkt er een enthousiaste gil. Mijn zusje komt de hal ingelopen, 'Hebben jullie verkering?' vraagt ze en ze springt op en neer. Ik grinnik even en knik dan, waardoor ze nog sneller gaat springen. 'Yes! Yes!' roept ze enthousiast. Harry grijnst even en ik pak mijn schoenen onder de kapstop vandaan. 'Wat gaan jullie doen?' vraagt Rosa nieuwsgierig als ik op de trap ga zitten om mijn schoenen aan te trekken. 'Kerstcadeautjes kopen.' antwoord Harry en Rosa grijnst. 'Mag ik mee?' vraagt ze dan en ik schud hevig mijn hoofd. 'Hoezo niet?' vraagt ze teleurgesteld. Ik zucht even, 'Omdat je dan ziet wat ik voor je koop.' grinnik ik. 

'Dus, kerstmis betekend heel wat voor jullie he?' vraagt Harry als we door een gangpad lopen. Hij leunt op het karretje en ik knik. 'We vieren het meestal best uitgebreid.' antwoord ik. Harry glimlacht, 'Wat bijzonder.' zegt hij zachtjes en ik kijk hem even aan. 'Jij niet dan?' vraag ik en hij schudt zijn hoofd. 'Ik ben vaak niet eens thuis.' antwoord hij teleurgesteld. Zo perfect is het leven van een popster dus helemaal niet. 'En dit jaar?' vraag ik medelevend. Ik zoek in het schap naar de pop die op Rosa haar lijstje staat. Haar lijstje is uitgebreid met foto's gemaakt, zodat we geen detail vergeten. 'Dit jaar wel ja, maar met het overlijden van mijn vader enzo. Mijn moeder en ik zullen niet echt wat doen.' zegt hij en ik zie de pop staan. Ik leg hem in de kar, 'Jullie moeten naar ons komen.' stel ik voor en hij fronst even. 'Ik meen het. Dat vind mijn moeder super gezellig, dan heeft ze ook een leeftijdsgenootje.' zeg ik en hij grinnikt even, dan knikt hij. 'Ik zal het aan mijn moeder voorstellen.' zegt hij enthousiast en ik ga weer naast hem lopen. 'Mis je hem nog erg?' vraag ik zachtjes. Hij haalt zijn schouders op, 'De leegte word wel minder.' antwoord hij. Ik weet nog hoelang het duurde voordat ik de dood van mijn vader echt verwerkt had en soms zit ik er nog steeds mee. 

'Grootste angst?' vraag ik en ik stop een frietje in mijn mond. Harry kijkt even bedenkelijk, 'Dat mensen me na een tijdje zat zijn. Dat ze me niet meer leuk vinden en ik alleen eindig.' geeft hij toe en hij kijkt me even aan, als teken dat het mijn beurt is. Ik denk even na, 'Ik denk vergeetachtig worden zonder dat je het zelf door hebt, maar dat iedereen om je heen het wel door heeft.' mompel ik en hij knikt. Hij neemt een slok van zijn milkshake, 'Favoriete acteur?' vraagt hij. Er verschijnt een grijns op mijn gezicht, 'Harry Styles.' antwoord ik en hij fronst even. 'Ah kom op, jij hebt Dunkirk echt niet gezien.' zegt hij en ik grinnik. 'Echt wel. Samen met Camilla en Alexa. In de bioscoop zelfs.' geef ik toe. Hij schiet in de lach, 'Dat had ik niet achter jou gezocht, Olivia.' lacht hij en ik grinnik. We staan op en ik pak mijn milkshake van de tafel, 'Ze hebben zeker de beste milkshakes hier.' geef ik Harry gelijk. Op de weg hier naar toe heeft hij me beloofd dat dit de beste milkshakes zijn en ik wilde hem niet geloven. We lopen de snackbar uit, 'Weet je wat me opvalt?' vraag ik als we in zijn auto stappen. Hij kijkt me afwachtend aan. 'Dat je nog niet herkend bent vandaag.' zeg ik en hij grinnikt. 'Dat komt omdat we samen zijn, dan herkennen ze je minder snel. Al zijn er wel mensen die me herkende. Dat krijg je door als je het gewend bent, maar ze komen niet naar je toe.' verteld hij en ik knik. Ik heb inderdaad wel gezien dat wat mensen ons raar aankeken. Harry start zijn auto en neemt nog een slok van zijn milkshake, voordat hij de parkeerplaats afrijdt. 'Wat is nou het leukste land waar je bent geweest?' vraag ik nieuwsgierig. Hij glimlacht, 'Ik vind elke plek leuk, maar ik denk dan toch Japan.' mompelt hij en ik frons even, 'Hoezo dat?' vraag ik en hij grinnikt. 'Het is daar zo and-' hij stopt met praten als er opeens een bekende melodie uit de boxen komt. Harry zijn liedje Kiwi draait op de radio en ik schiet in de lach. 'Dat blijft vreemd.' mompelt hij hoofdschuddend met een kleine grijns. Ik zet de radio harder, 'Ah kom op, daar moet je van genieten!' roep ik boven de muziek uit en hij kan zijn lach niet inhouden. 'I'm having your baby, it's none of your business.' zing ik mee en ik moedig Harry aan om van zijn eigen muziek te genieten. Hij grijnst even, 'Zo slecht zing je nog niet eens!' roept hij en ik rol met mijn ogen. Eindelijk krijg ik Harry zover en hij zet de radio nog harder, 'It's New York, baby, always jacked up.' zingt hij mee en lachend dansen en zingen we het hele lied door. Eenmaal bij mijn huis aangekomen zit Camilla voor de deur. Ik frons even; ze ziet er niet gelukkig uit. Harry parkeert zijn auto en ik stap uit, 'Olivia, het spijt me zo erg. Ik ben zo dom geweest.' stamelt Camilla gelijk als ze met ziet.