And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

33

Harry's point of view.

'Mitch!' roep ik en Mitch draait zich om. Hij grijnst even, 'Daar hebben we mister Styles hoor.' lacht hij en hij omhelst me. Als hij me los laat geeft hij me een schouderklopje. 'Hoe gaat het met je, maatje?' vraagt hij op een bezorgde toon. Bij mijn vorige twee shows vroeg hij het op dezelfde toon, omdat die keer daarvoor de show was wanneer ik hoorde dat mijn vader overleden was. Nu is het blijkbaar een gewoonte van hem geworden om het zo te vragen. 'Het gaat.' antwoord ik en ik glimlach. Ik stap aan de kant, 'Dit is Olivia.' zeg ik. Mitch glimlacht, 'Ah, het meisje waar ik zoveel over gehoord heb.' zegt hij en hij geeft Olivia een hand, waar hij een kus op drukt. 'Hé, ik sta hier hoor.' grijns ik en Mitch grinnikt. Ik sla een arm om Olivia heen, 'Waar is de rest?' vraag ik en Mitch wijst naar de zaal. 'Die zijn gestoord.' grinnikt hij en hij loopt zijn kleedkamer in. Ik neem Olivia mee naar de zaal, door de deur waardoor je op het podium terecht komt. Olivia kijkt even rond, 'Jeetje, wat een grote zaal.' mompelt ze en ik grinnik even. Clare en Sarah zitten op de vierde rij samen te kletsen. Als ze ons zien staan ze op en ze lopen naar ons toe. Ik omhels ze, 'Sarah, Clare. Dit is Olivia.' stel ik hun voor en Olivia geeft ze een hand. Ik buig me naar haar toe, 'Word alsjeblieft niet zo'n rare roddeltante als deze twee.' fluister ik, maar hard genoeg zodat ze het kunnen horen. Ze schieten alle drie in de lach, 'Wij zorgen wel voor deze meid. Vrouwen onder elkaar.' glimlacht Sarah. Ik had niet anders van ze verwacht. Ik kijk even rond, 'Waar is Alex?' vraag ik fronsend. Clare grinnikt, 'Oh, die werd gek van ons geklets. Die is in zijn kleedkamer waarschijnlijk alle koekjes aan het op eten.' grinnikt Clare. Ik rol met mijn ogen, typisch. 'Hé, dat hoorde ik.' klinkt de stem van Alex en hij komt het podium opgelopen. Hij geeft me een schouderklopje, 'Goed je lach te zien, jongen.' glimlacht hij en hij stelt zich aan Olivia voor.

Ik plof naast Olivia op de bank die in mijn kleedkamer staat neer. 'Hoe ging de repetitie?' vraagt ze en ik druk een kus op haar mondhoek. 'Wel goed.' glimlach ik. Ze houdt me de zak Skittles voor en ik haal er een handje uit. 'Ah, dus daarom verstop je je hier. Vanwege mijn Skittles.' zeg ik en ze grinnikt even. Olivia schudt haar hoofd, 'Nee, ik was gewoon een beetje moe.' antwoord ze. Ik veeg een pluk haar achter haar oor, 'Heb je nog wat geslapen?' vraag ik op een bezorgde toon. 'Nee, het lukte niet zo en met al die herrie van jullie.' grinnikt ze zachtjes. Ik ga languit op de bank liggen en klop naast me. Olivia volgt mijn gebaar en gaat naast me liggen. Ik trek haar tegen me aan en ze legt haar hoofd op mijn borst. 'Probeer het nu nog eens, voorlopig hoef ik nergens heen.' fluister ik en ik haal mijn hand door haar haren. Ik neurie zachtjes mee met de muziek die uit de radio komt. Even later merk ik dat Olivia in slaap is gevallen en ik glimlach even. Mijn telefoon trilt en ik haal hem uit mijn zak. Het is een appje van Gemma, Net bij mam geweest, alles in orde. Trots op jou broertje x. Ik glimlach even en bedank haar. Oké, heel misschien heb ik uit bezorgdheid Gemma geappt om langs te gaan, maar dat hoeft niemand te weten. Ik stop mijn telefoon weer weg en sluit zuchtend mijn ogen. Ik weet dat ik over een week in Amsterdam ben. Ik weet dat ik dan in diezelfde kleedkamer ben als waar ik het verschrikkelijke nieuws te horen kreeg. Wat ik niet weet is of ik dat wel aan kan. Of ik de show van vanavond überhaupt wel aan kan.

'Harry.' klinkt een zachte stem. Ik mompel wat, maar vertik het om mijn ogen open te doen. 'Harry, kom nou.' klinkt de stem nog een keer en ik knipper even met mijn ogen. Ik lig nog altijd met de slapende Olivia in mijn armen. Één van mijn crewleden, Chris, staat naast de bank. 'Wat is er?' mompel ik en ik gaap even. 'Je moet je om gaan kleden, nog een uur totdat je op moet.' zegt hij en ik zucht even. Ik heb echt geen zin en dat gebeurt niet vaak. Ik weet onder Olivia vandaan te kruipen zonder haar wakker te maken en sta op. Ik hoor mijn voorprogramma, Mabel en ik hoor de zaal gillen. Ik kijk even op mijn telefoon, want blijkbaar heb ik best lang geslapen. Ik zucht even, 'Shit, ik heb een repetitie gemist.' mompel ik. Zoiets doe ik normaal nooit. Chris legt zijn hand op mijn schouder, 'Geen zorgen. We hebben er zelf voor gekozen om je niet wakker te maken.' zegt hij en ik knik. 'Die repetitie was ook niet erg nodig.' stelt hij me gerust. Mijn visagist komt glimlachend de kamer ingelopen. 'Daar gaan we weer.' lacht ze en ik glimlach even. Ik voel de zenuwen omhoog borrelen, wetend dat ik straks een uitverkochte zaal voor mijn neus heb. 'Gaat het wel?' vraagt Chris en ik knik. 'Beetje zenuwachtig.' mompel ik alleen en hij fronst. 'Dé Harry Styles is nog nerveus?' vraagt hij. Als ik dat nog een keer hoor word ik helemaal gek. Ik bal mijn vuisten, 'Misschien moet je hem even met rust laten.' klinkt een stem en ik draai me om. Olivia zit nu recht op en Chris knikt. 'Nerveus zijn mag.' mompelt hij en dan loopt hij de kleedkamer uit. Olivia staat op, 'Niet naar die idioot luisteren, denk aan die inhoud.' zegt ze en ze legt haar hand op de plek van mijn hart. Ik glimlach zwakjes; maar wat is die inhoud eigenlijk, want wie ben ik? Vier dagen geleden verkocht ik een jongen nog een klap.