Olivia's point view.
Geïrriteerd door Harry zijn gedrag loop ik de woonkamer in. 'Wat is er met jou?' vraagt mijn moeder gelijk en ik plof op de bank neer. Ze kijkt me afwachtend aan, 'Harry.' brom ik alleen. Mijn moeder gaat naast me zitten, 'Heeft hij iets gedaan?' vraagt ze. Ik frons even, 'Ik bedoel iets.. Wat jij niet wilde met hem?' vraagt ze wat ongemakkelijk en ik schud hevig mijn hoofd. 'Nee, mam. Natuurlijk niet.' antwoord ik wat geschrokken van haar gedachten. 'Wat is er dan gebeurt?' vraagt ze nieuwsgierig en ik sla mijn armen over elkaar. 'Hij vroeg me om langs te komen, zo uit het niets. Wat al raar is aangezien we geen eens vrienden zijn en hij drie dagen lang niks van zich heeft laten horen.' begin ik en mijn moeder knikt. 'Hij gedroeg zich zo raar. Het leek wel alsof het niet goed met hem ging, dus ik stelde voor dat hij met iemand moest gaan praten, maar toen werd hij boos.' vertel ik. Mijn moeder glimlacht even. 'Wat loop je nou te lachen?' vraag ik geïrriteerd en ze schud lachend haar hoofd. 'Niks, daar kom je nog wel achter.' antwoord ze alleen. Ik zucht even, 'Wat moet ik nu met Harry?' vraag ik haar. Mijn moeder stopt met lachen, 'Nou lieverd, je kan iemand niet dwingen om hulp te zoeken.' zegt ze en ik rol met mijn ogen. 'Wat een rot joch, waarom is hij zo eigenwijs?' mompel ik niet begrijpend. Mijn moeder grinnikt, 'Als je hem echt zo rot joch had gevonden was je niet naar hem toe gegaan toen hij het vroeg en zou je hem niet willen helpen.' grinnikt ze. Denkt mijn moeder nou dat ik hem echt mag? 'De enige rede dat ik hem wil helpen is, omdat hij Rosa hielp.' antwoord ik, maar diep van binnen weet ik dat dat niet waar is. 'Nogmaals, je kan hem niet dwingen om hulp te zoeken.' zegt mijn moeder op een strenge toon. Opeens kom ik op een idee, 'Dus moet je hem zelf maar helpen.' zeg ik en ik sta op. Waarom dacht ik daar niet eerder aan?
Ik doe mijn oortjes in en zoek op Spotify naar Harry zijn album. Ik doe mijn oortjes maar in, omdat ik weet dat mijn zusje zou flippen als ze wist dat ik vrijwillig naar Harry luister en aangezien er maar één muur tussen ons in staat wil ik het risico niet nemen. Ik zet Sign of the times aan en ga aan de slag met mijn plan. Ik heb een plan wat Harry misschien vooruit helpt. Ik heb me nog nooit zo in hem verdiept en ook niet in zijn fans. Ik dacht dat ik het verschrikkelijk zou vinden, maar heel twitter afzoeken naar foto's van Harry met fans vond ik erg vermakelijk. Één voor één plak ik de foto's erin met de tekst die de fans me opgestuurd hebben. Ik heb een nep fan account aangemaakt om hun te vragen wat ze hem zouden willen zeggen als ze de kans hadden en er zitten enorm lieve dingen tussen. Na twee uur geknutseld te hebben ben ik klaar. Ik denk dat dit een manier is om mijn excuses aan te bieden, want ik mag Harry wel een beetje. Ik zet mijn muziek uit en loop met het boek in mijn handen naar beneden. 'Mam, ik ben even weg.' meld ik bij mijn moeder en ze kijkt op. 'Wat ga je doen? We gaan zo eten.' zegt ze en ik hou het boek omhoog. 'Even iets naar Harry brengen.' antwoord ik en ze grijnst. Ik rol met mijn ogen en trek dan mijn jas aan. Ik heb ook de foto met mijn zusje erin gedaan en haar er wat in laten zetten, met haar slechte handschrift. Ik hoop dat Harry het kan waarderen.
JE LEEST
And suddenly you were my everything ft. Harry Styles
FanfictionOlivia is omringt door fangirls. Haar beste vriendinnen, alle meiden om haar heen en zelfs haar negenjarige zusje zijn door het dolle heen van One Direction. Haar kleine zusje is vooral fan van Harry Styles. Haar hele kamer hangt vol. Olivia is zelf...