And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

36

Harry's point of view.

Ik moet lachen om Mitch zijn grap en werp even een blik op Olivia, maar haar mond blijft strak. Ze is de hele avond al heel stil. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen en ze kijkt even op. Haar bruine ogen kijken me aan en ze glimlacht even. Al is het overduidelijk dat ze moeite moet doen om die op haar gezicht te krijgen. Ik schuif mijn stoel naar achter en sta op, 'Wij gaan maar eens terug naar het hotel.' zeg ik en Olivia volgt mijn gebaar. Alex grijnst even, 'Have fun.' lacht hij en ik rol met mijn ogen. We lopen het restaurant uit en ik sla een arm om Olivia haar middel. 'Ik weet dat ik het al heel vaak gevraagd heb vandaag, maar gaat het?' vraag ik bezorgt. Ik kijk even naar de sterren boven ons. Ze knikt, 'Jawel.' zucht ze. Nee dus. Ik stop met lopen en rem haar af. 'Olivia, wat is er?' vraag ik bezorgt. Het maanlicht verlicht haar gezicht en ze wendt haar blik af. 'Jake. Hij zoekt nog altijd contact, via een ander nummer.' fluistert ze. Ik loop weer verder, maar deze keer trek ik haar dichter naar me toe. 'Ik wil dat je het nummer naar me doorstuurt, oké?' zeg ik en ze knikt. We lopen het hotel in en ik druk op het knopje van de lift. De liftdeuren gaan open en ik stap naar binnen, gevolgd door Olivia. 'Lieverd, ik beloof je dat als we weer thuis zijn ik hier een eind aan maak, tot die tijd moeten we het contact zien te vermijden.' zeg ik en ik druk op het knopje van de vierde verdieping. 'Maar Harry, het is niet jouw taak om het aan te pakken.' antwoord Olivia en ik draai me naar haar toe. Ik pak haar gezicht vast, 'Hij valt je lastig, babe. Hij doet je pijn van een afstand. Wie aan jou komt, komt aan mij.' fluister ik en ze glimlacht zwakjes. Ik druk een kus op haar lippen, 'Ik hou van je, babe. Anders zou ik dit niet doen.' fluister ik en ze knikt. 'Ik hou ook van jou.' antwoord ze zachtjes en ik zoen haar. De liftdeuren gaan open en ik maak me los van Olivia. Ze lacht even en ik pak haar hand vast. 'Kijk, die lach wil ik zien.' zeg ik en we lopen richting onze kamer. Ik hou de pas voor het slot en open de deur. Ik doe het licht aan en Olivia sluit de deur achter zich. 'Wat voor dingen zegt die allemaal?' vraag ik dan en ik draai me naar haar toe. Ze kijkt me angstig aan en drukt haar telefoon in mijn handen. Ik lees de berichtjes, Denk je nou echt dat Harry van je houdt? Hij is echt niet verliefd op jou, dat kan gewoon niet. Kom bij me terug. Ik hou van je, zo kan ik nog wel doorgaan, de hele chat staat vol. Het doet me pijn dat hij haar probeert te vertellen dat ik niks om haar geef. Ik leg haar telefoon op de kast en pak haar handen vast. 'Olivia, niks van wat hij zegt is waar. Ik hou van jou met heel mijn hart en ik ben stapel verliefd op je.' fluister ik hoofdschuddend en haar bruine ogen kijken me aan. 'Dat weet ik heus wel, Harry.' antwoord ze en ik knik. 'Twijfel daar alsjeblieft nooit aan.' zeg ik op een strenge toon en ze glimlacht, voordat ze haar lippen op die van mij drukt. Haar handen maken de knoopjes van mijn witte blouse open. Ik glimlach tegen haar lippen aan en maak me dan van haar los. 'Vind je dat wel goed nu?' fluister ik en ze knikt. 'Harry, jij bent niet zoals hem. Ik voel me veilig bij jou.' fluistert ze en ik glimlach. 'Goed, dan hou ik je niet langer tegen.' mompel ik met een grijns. Ik pak haar heupen vast en trek haar naar me toe. 'Ik hou zo verdomd veel van jou.' mompel ik, voordat ik mijn lippen weer op die van haar druk. 

Iemand klopt op de deur, maar je kan het ook wel rammen noemen. 'Harry! Olivia! We vertrekken over tien minuten! Verdomme!' klinkt een kwade stem en ik open mijn ogen. 'Ga weg.' brom ik slaperig en ik draai me op mijn buik. 'Straks missen we het vliegtuig!' klinkt de stem nu en ik ga recht op zitten. Ik wrijf even in mijn ogen en zucht, 'Over tien minuten staan we beneden.' antwoord ik en eindelijk stopt het verschrikkelijke geklop. Ik werp even een blik op Olivia die nog altijd haar ogen gesloten heeft. Het enige wat ik hierover denk is hoe ongelofelijk geweldig mijn shirt haar staat, maar helaas moet ik haar toch wakker maken. Hoe kon ze daar überhaupt doorheen slapen. Ik druk een kus op haar wang, 'Lieverd, wakker worden. We moeten gaan.' mompel ik in haar oor en ze knippert even met haar ogen. 'Wat?' mompelt ze slaperig en ik glimlach even. 'We hebben haast.' breng ik haar op de hoogte en ze gaat recht op zitten. Ik sta op, 'Over tien minuten moeten we beneden zijn.' zeg ik en ze kijkt even naar haar koffer, die netjes dichter ritst is. Haar zwarte broek hangt over de stoel en ze zucht even. Ik gooi mijn witte trui naar haar, 'Trek die maar aan.' zeg ik en ik kleed me snel om. Olivia doet hetzelfde en ik rits snel mijn koffer dicht. Nog geen vijf minuten later staan we beneden. 'Waarom duurde het zo lang?' vraagt Chris en ik gaap even. 'Sorry.' mompel ik. Mitch grijnst, 'Wakker worden na een avondje seks is nou eenmaal lastig.' zegt hij en ik kijk hem geïrriteerd aan. Hij geeft me een speelse duw en ik rol met mijn ogen. 'Idioot.' brom ik slaperig. Sarah grinnikt, 'Jullie zeikerds mogen zo weer slapen, want we gaan naar Spanje!' roept ze vrolijk en ze huppelt naar buiten. Yup, hier is het echt te vroeg voor. Ik kijk even op mijn telefoon en zie dat ik vijf gemiste oproepen van Gemma heb. Ik wil haar terug bellen, maar ik weet dat ik daar nu geen tijd voor heb.