And suddenly you were my everything ft. Harry Styles

30

Harry's point of view. 

Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. 'Wat zijn die eisen dan?' vraagt mijn manager na een tijdje. Ik kijk even naar mijn lijstje. 'Ik wil tussen elk optreden één dag vrij, want teveel drukte kan ik niet aan.' begin ik en ik streep het door op mijn lijstje. 'Ja, dat is goed. Daar kunnen we wel wat mee, maar dan gaat de tour wel een week langer duren.' zegt mijn manager. Normaal ben ik helemaal niet veel eisend, maar ik weet dat ik mezelf genoeg rust moet gunnen, want ik vertrouw mezelf niet met die paniekaanvallen. 'Ik heb liever dat het langer duurt dan dat het me te veel word. Ik wil dat er een therapeut aanwezig is, voor als het fout gaat. Oh, en ik wil mijn vriendin meenemen.' zeg ik. Ik hoor mijn manager zuchten. 'Goed, die vallen allemaal nog mee. Dus je doet het?' vraagt hij. Ik haal even diep adem, 'Ja. Ik doe het.' zeg ik en dan hang ik op. Gelijk stuur ik Olivia een berichtje, We moeten praten x. 

Ik sluit de deur achter me en ga naast Olivia op haar bed zitten. 'Wat is er zo belangrijk?' vraagt ze nieuwsgierig. Ik glimlach even zwakjes, 'Mijn manager kwam met het nieuws dat ik nog door Europa kan Touren.' vertel ik haar en haar mond valt open. 'Wauw, Harry.. Dat is geweldig.' glimlacht ze dan en ik knik. Ik pak haar hand vast, 'Ik twijfelde of ik het moest doen, vanwege die paniekaanvallen.' fluister ik en ze knijpt even in mijn hand. 'Zo een kans moet je niet voorbij laten schieten.' zegt ze en ik glimlach. 'Dat wist ik ook. Dus ik heb eisen gesteld. Voor het eerst in mijn carrière heb ik eisen gesteld.' mompel ik hoofdschuddend. Ze kijkt me afwachtend aan, 'Dat is niet erg. Wat voor een eisen?' vraagt ze nieuwsgierig. 'Een dag vrij tussendoor. Een arts aanwezig. Oh, en jij gaat met me mee.' zeg ik zo gewoon mogelijk. Ze schudt haar hoofd, 'Wacht, wat?' vraagt ze. Ik grinnik even. 'Ik wilde jou niet achterlaten.. Nu alles zo ontzettend goed tussen ons gaat en aangezien ik Jake nog altijd niet vertrouw. Bij jou kalmeer ik snel van mijn aanvallen. Dus je gaat mee en dan zie je ook nog eens wat anders dan Manchester.' vertel ik haar.  Ze blijft haar hoofd maar schudden terwijl er een brede lach op haar gezicht verschijnt, 'Je maakt een grapje.' herhaalt ze een paar keer en ik schiet in de lach. 'Ik maak geen grapje, Olivia.' We gaan naar Parijs, Amsterdam, Antwerpen, Spanje, Italië en nog een paar andere plekken.' lach ik en ze vliegt me om de hals.

Ik kijk wat bezorgt naar mijn moeder, 'Ik wil dat je me drie keer per week belt.' zeg ik op een strenge toon. Oké, sinds wanneer ben ik de moeder geworden? Mijn moeder glimlacht, 'Maak je geen zorgen, jongen. Ga nou maar. Ik ben trots op je.' zegt ze en ik omhels haar. Ik druk een kus op haar wang, 'Ik hou van je, mam.' fluister ik en ik slik mijn tranen weg. Ik heb zoveel zorgen om mijn moeder. Ze is drie weken lang helemaal alleen. Na een tijdje laat ik haar los, 'Ik hou ook van jou, lieverd.' antwoord ze en ze maakt lachend een gebaar dat ik in moet stappen. Ik open de deur, 'Bellen, he!' help ik haar herinneren en dan ga ik achter het stuur zitten. Olivia kijkt me wat bezorgt aan, 'Het komt wel goed met haar.' zegt ze en ik knik. Dat weet ik heus wel, maar toch. Ik start de auto en rij de oprit af. 'Hoe gaat dat er nou aan toe op zo'n vliegveld?' vraag Olivia na een tijdje en ze kijkt uit het raam. Ik zucht even, 'Ga er maar vanuit dat het drama is.' bereidt ik haar voor en ze knikt. Op het vliegveld is het altijd druk en dat is de eerste verschrikkelijke stap van deze hele tour.