Vediâ: dokuz

13.5K 1.3K 516
                                    

'Tam burada kalabiliriz,
Ve dünyadan kaçarız.'

Boy Epic, 3am

1 Kasım, 2018

1 Kasım, 2018

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

꧁꧂

Uykusuz kaldığımda zihnimin içinde birilerinin ağladığını duyardım. Bazı sert hatalarım ve acımadan ardımda bıraktıklarım, duygularıma yenilirdi. Hele de şimdi, bu kadar uykum varken... Çıldıracak raddeye gelmiştim, gözlerim istemsiz kapanıyordu. Uymamakta direnmemin sebebini ise bilmiyordum.

Başım aşağı düşecekken sağ elimi alnıma koydum ve geri ittirdim, geriye yasladım.

"Hoşuma gitmediğinden değil de... Kendine bu işkenceyi neden yapıyorsun?" diye sordu Meredith. Valentina ile Ursula'yla beraber etrafta geziniyor, gelenleri inceliyordu. Ama açık kapıdan beni gördüğünde diğerleriyle beraber yanıma gelmişti.

"Yıkanmadan rahat edemem."

Gülümsedi, tek kaşı kalktı. "Yavaş yavaş yıkayabilirsin, biliyorsun değil mi? Her seferinde bir karış girersen yaklaşık bir güne yıkanmış olursun."

"Sabırlı biri olmadığımı anlamışsındır."

"Ama iyice çirkinleştin." dediğinde Ursula ile Valentina neredeyse tekeye dönmüş saçlarımı iki yandan kaldırdı. "Kokmaya da başlarsın."

"Havayla iyi anlaşırım, kokulardan yana bir problemim yok ama bana dokunmamanız yaşamınızın devamı için iyi olur."

Ani bir hareketle ellerini tuttuğumda birinin tenleri şeffaflaştı ve parmaklarımın arasından süzülerek geri çekildi. Hücrelerine bunları yapabilmeleri çok ilginç bir özellikti.

"Sana zarar vermek yasak, öyle değil mi?" diye sordu Ursula, donuk bir tonda. Sanki bunu çok istermiş gibiydi. Aramızdaki soğuk düşmanlığa anlam veremedim.

Irina'nın saçları bir anda renk değiştirerek gözlerimi kamaştırdığında Meredith ile Ursula ona döndü. Meredith aceleci bir tavırla Irina'nın kollarından tutarak sarstı. "Ne oldu?"

Kırmızıya dönen saçları eski haline geldiğinde öfkeyle soludu: "Rimmon'ın toplama görevinde bir sorun var. Dryadlar."

Meredith Valentina'nın yanından geçerek kendi kendine homurdandı. "Aptallar."

Ayağa kalktım. "Ben de geleyim."

"Geri otur." dedi. Tam kapıdan çıkacaktı ki önündeki havanın soğuyup buzdan bir duvar haline gelmesiyle alnını çarptı, durarak bana döndü. "Bu bir oyun değil, çek şunu önümden."

Hadi ya, der gibi baktım ona. "Ben gelemiyorsam siz de gidemezsiniz."

Meredith tişörtünün altından, yarısı pantolonunun içinde bulunan bıçağını çıkardı. İlk önce elini büktü, ardından da buza hızla batırdı. Çatırdayan buz yere düşeceği sırada açık haldeki yumruğumu sıktım, zaman geriye alınmış gibi parçalar geriye yöneldi ve duvar haline döndü.

ALANZO BALAAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin