Farklı Bir Hikaye- Harry Potter

28

Remus hızlı adımlarla bakanlıkta ilerliyordu. Elinde tuttuğu kağıt tomarını sıkı sıkı kavramıştı. Gelen geçene ayrılmadan odasında beklediğini tahmin ettiği adama doğru ilerledi. Yüzündeki aceleci hava kimsenin gözünden kaçmamıştı. Odasına sertçe girdi. Etrafa bakındı. Siyah saçlı adam dikiliyordu. Yüzündwki memnuniyetsiz ifade ile Remus sordu:

-Dumbledore nerede?

Adam sert ifadesini kaybetmeden cevapladı;

-Bir işi olduğunu söyledi ve beni yolladı. Hem bu çok önemli Lupin!

Remus adamı koltuğa yöneltti. Önemliydi. Ama Dumbledoreyi görmeyi umuyordu.

-Neler oluyor Severus?

Severus Snape derin bir nefes aldı. Aynı görünüyordu. Aynı siyah saçlar ve kanca burun. Okul zamanında iken göründüğünden pek farklı değildi. Zaten sık sık görüşürlardi. Mecburiyetten olsa bile görüşüyorlardı. Uzun zamandır casusuluk yapıyordu. Baskı altında kalması gayet normaldı. Bunun yanında Harry'nin yerini saklıyordu. Snape Remus ve Sirius u görse bile nerede oturduklarını bilmediğini söylüyordu.

Snape açikladı:

-Voldemort! Bugün muritler ile yapılan toplantıya katıldı.

-Katıldı mı?

Remus şaşkınca sordu. Bu zamana dek Voldemort ile sadece Bellatrix ve Lucius görüşüyordu. Asla diğer muritler ile görüşmezdi. Bilgileri Bellatrixten alır ve iletim işini ona verirdi. Toplantılara katılması bir ilkti.

-Katıldı, kızgındı. Hem de bana.

Remus gerildi. Severus her zaman dikkatli idi. Asla açıl vermezdi. İşini son derece iyi yapardı.

-Bu...bu Harry ile mi ilgili Severus?

Remus daha da gerildi. Harry ile ilgili olan her şey onu gererdi zaten. Saklanmak gitgide zorlaşıyordu. Korumak zordu. Olacağını bildikleri bir savaştan kaçıyorlardı. Harry güçlüydü tamam ama Voldemort ile boy ölçüşebilir miydi ki? Bunun cevabını ögrenmelerine pek kalmamıştı.

-Harry'nin saklandığı yeri artık bulmamı istiyor. Ona bahaneler sundum ama...

-Ama ne?

-Ama pek kabullenmedi. Ona sizin sürekli yer değiştirdiğinizi ve cisimlenirken nereye gittiğinizi bilemeyeceğimi söyledim. Haklıyımda . Siz söylemedikçe nereye cisimlendiğinizi bilemem. Bana da söylemediğinizi belirttim. Ama...

-Bu konuşma amalar ile dolu Severus!

-Ama.. yine kabullenmedi. Artık araştırma yapmama mı, gerekirse kaba kuvvete baş vurmamı emretti. O da olmassa saldıracak.

Remus ürkekçe sordu.

-Nereye saldıracak?

-Saldırdığı anda Harry'nin geleceğini bildiği yere, en çok istediği yere.
Hogwarts'a.

Remus iç çekti. Elbette Hogwarts'a saldırı olursa Harry gelirdi. Tüm büyücüler ve cadılar yardıma gelirdi. Çünkü orası Voldemort'un en çok istediği yerdi. Orayi alırsa her şey biter. Gücleniyor, insanları öldürüyor ve kimse durduramıyor.
Harry ile aralarındaki bağ o kadar kuvvetli ki sürekli duygularını hissediyorlar. Hogwarts'a bir saldırı yapması her şeyin bitmesi demek.

-İşler kızışıyor Lupin! Onu hazırlayın.

Remus kızgınca kalktı. Hazırlayın mı. Harru vaktinde yenmesi gereken bir yemek mi ki hazırlayalım. Sanki Voldemortile savasması ve yenmesi zorunlu gibi.

-O dahabir çocuk Severus. Buna mecbur olmamalı. Belki Dumbledore...

-Dumbledore hiç bir şey yapmayacak anlasana..Onun 15 yaşında bir çocuk olduğunun farkındayım. Ama kehanet Remus. Kehanetlerin önemlerini bilirsin değil mi?

-Bilirim. Ama Harry'i bu işe zorlamak bana şey geliyor...... şey.... ZALİMCE.

-Zalimce zaten. Ama zorlamadığımızı biliyorsun. Ailesinin intikamını almak istiyor. Bana bak Lupin. Şimdi tek yapacağınız onu daha gazla hazırlamak ve saklamak. Elden bir tek bi gelir.

Remus itaatkerca kafa salladı. Bublar her ne kadar mantıksız gelse de yapmak zorundaydı. Bu iş ne kadar kötü olsa da Harry iyi olmalıydı. James için , Lily için Harry 'e en iyi şekilde bakmalılardı.

...........................

Kız ağacın altında açtığı kitabı okumaya çalışıyordu.  Sürekli aklı dolu olsa bile denoyordu işte. Oturdukları sarı piknik örtüsü,  üstü ise yiyecek doluydu.  Piknik yapamayı her zaman sevmişlerdi. Harry elindeki böreği tutuyordu. Ve düşünüyordu. Öyle bir dalmıştı ki kız en son seslendi.

-Harry!

Harry zümrüt gözlerini odakladığı noktadan çevirdi ve sarışın kıza baktı. Kafası o kadar doluydu ki dikkatini veremiyordu. Kafasındaki düşünceleri uzaklaştırmak adına derin bir nefes aldı.

-Üzgünüm Lils dalmışım.

Kıza böyle hitap ederdi. 'Lils'. Her ne kadar başlarda zor gelse de sonra iyi hissettirmişti. Annesinin böyle görünmediğini biliyordu tabi. Sarışın ve mavi okyanus gözlü değildi annesi. Kızıl saçlara sahipti. Ve Harry'e aktardığı zümrüt yeşili gözlere.

-Bu günlerde dalgınsın. Neyin var Harry?

Harry burukça gülümsedi. Ne diyebilirdi ki. Katil bir adamla savaşmama ve büyülerim ile onu yenmem gerekiyor mu? Bu fazla uçuk olurdu. En azından bir muggle için.

-Iyiyim, gerçekten.

Kızın inanmaz bakışlarına meydan okudu.

-Bana yalan söyleme.  Benden bir şeyler saklıyorsun!

Dostuna baktı. 15 yaşındaki dostlar gibi birbirlerini anlıyorlardı. Her ne kadar Hermione ve Ron'u özlese de eksikliklerino örtmeye çalışıyordu. Onları çok uzun zamandır görmemişti.  Hermione nasıldı acaba? Mektuplarda iyi olduğunu söylüyordu. Kesinlikle hâlâ başarılı biriydi.  Peki Ron. Acaba kendine güveni gelmişmiydi?
Peki Ginny?
Hâlâ aynı güzellikteki kızıl saçlarına sahip miydi? Uzamış mıydı? Bir dahaki sefere ondan bir fotoğraf istemeyi aklına not etti.

-Saklamıyorum. Iyiyim Lily.

Yalan söylemekten nefret ederdi. İnsan yakın olduklarına yalan söylememeli.

Lily çocuğu süzdü.

-Harry Potter ne sakladığını ögreneceğim tamam mı?

Harry güldü. Her zaman kararlı biri olmuştu Lily. Tuttuğunu koparan biri. Sırrını öğreneceğonden şüpheli idi. Öğrenemesi kendi açısından zararlı olurdu zaten.  Tehlikeye girerdi.

Harry'nin en son istediği şey ise bir başkasını tehlikeye sokmaktı.

...................................................

SORU: Harry'nin verdiği en kötü karar neydi?
(Rowlingin yazdığı kitaplarda tabiki)

Bölümlere başlık bulamıyorum resmen. Sanırım artık 1. 2. 3. gibi sıralamalar ile bölümleru yayımlayacağım.
Fark eder mi sizin için?

Nasıldı bakalım?