Farklı Bir Hikaye- Harry Potter

35

Harry ve Ron ellerindeki çantalar ile kapıda bekliyorlardı. Çantalar gerçekten ağırdı. İçini ellerinden geldiğince işe yarar malzemeler ile doldurmuşlardı. Gidecekleri yerde işlerine yaramasını umdukları şeyler.

-Ron bu çantayıda al!

Hermione elindeki çantayı Ron'a uzattı. Çanta hafifti. Ron şaşkınlıkla;

-Bunun içine bir şey koymadın mı sen? Bu hafif.

-Ahh şapşallar! Siz büyücüsünüz. Bunun içinde elbetbir büyü var.  Verin ben halledeyim.

Onların elindeki çantaları aldı ve çabucak hafifletti. Hermione'ye sahip oldukları için çok şanslılardı.

-Harry onların bizi görmeyeceğinden emin miyiz?

Ron sordu. Gece çıkacak bile olsalar Dumbledore onları yakalayabilirdi
Belki Sirius ve Remus görüdü. Onlara yakalanmamalari lazımdı.

-Pelerininin altına girip teker teker çıkacağız. Karanlık orman o kadarda uzak değil. Hem haritayı sürekli kontrol edeceğiz.

Ginny yanlarına oturdu.

-Yakalanmayacağız. Lily'i kurtarıp buraya sağ sağlım hepimiz geleceğiz.

Harry suratını buruşturdu. Hepimiz.  Her ne kadar Harry kabullense de diğerleri bir çözüm olduğu kanısındaydı. Amaçları Lily'i kurtarıp Harry'yi sağ sağlim geri getirmekti.

-Şimdi ilk ben gidiyorum. Pelerini baykuş ile gönderirim. Beni takip edecektir, dedi Harry.

-Peki sen ormana gidince ne olacak? Seni almak için "o" hemen gelecektir, dedi Ron.

-Savaşacağız. Lily'i siz alacaksınız. Benim ile karşılaşınca Lily'i hemen bırakacaktır. Istediği benim. Ginny sen Lily'i güvenli bir yere götüreceksin. Ben de diğerleri ile oradan kurtulacağım, dedi Harry.

-Harry o çok güçlü. Ve tek olmadığında hem fikiriz bence. Biz saklansakta farkımıza varır, dedi Hermione.

-Sen ve Ron pelerinin altında saklanacaksınız. Ginny'nin Lily'i almak için geldiğini söyleyeceğim. Hadi ama 16 yaşındasınız neredeyse. Savaşa biliriz.

Herkes biraz korkiyla başını salladı. Saat gecenin bir yarısıydı. Diğerleri onların yokluğunu hissetmemeliydi.

Harry pelerini sıratına geçirdi ve merdivenlerden inerek bahçeye ulaştı. Hava zifiri karanlıktı. Ses çıkarmadığı taktirde kimse farkına varmazdı.  Ölüme gidiyor olması onu ürkütmüyor değildi. Her ne kadar arkadaşlarına sağ döneceğini söylese bile buna kendisi inanmıyordu. Voldemort gibi bir büyücünün karşısında duramazlardı. Dursalar bile onu öldürmek için eninde soninda Harry ölmeliydi.  Harry kendi içindeki gücü hissedebiliyordu. Voldemort'u yok edebilecek bir gücü vardı. Ama bunu yapması mümkün değildi.

Fark etmeden ormana gelmişti bile. Girişinde duruyordu. Buradan her zaman ürkmüştü. Pelerini çıkardı ve kendisine eşlik eden baykuşa verdi.  Baykuş havalandı ve Hogwarts'a doğru yol aldı.

Harry tek kalmıştı.  Oraman doğru ilerlerken belindeki asasına sıkıca sarıldı.

.....................................
-Karanlık Orman-

O sırada Voldemort

Voldemort oturduğu tahtında kıpırdandı ve karşısındaki korku içindeki kıza baktı. Kız zorla oturtulduğu sandalyede kıpırdandı. Hâlâ olanları anlayamıyordu.

-Geliyor!

Dedi Voldemort gururla. Bunu bilmesi Lily'e göre anlamsızdı.

-Kim...kim geliyor?