Sabahtan beri susmayan telefonum saat bir buçuk sularında tekrar çaldı. Ekranda 'Ömer Arıyor' yazısını görmemle küfretmem bir oldu. Artık rahat bırakmayacağını anlayarak odamın en uç köşesine gidip (ki annemler biriyle konuştuğumu duymasın) lanet olasıca telefonun cevapla tuşuna bastım.
"Ne var Allah'ın cezası! Ne var?" diye hem sesimin içeriye(salona) duyulmaması gerektiğini bilerek hemde artık yorulduğumu Ömer'e göstererek konuşmaya başladım.
Pişkin bir şekilde "Aa! Seni müstakbel kocanla böyle konuşmaktan men ederim Merve'cim." dedi. Sırıttığını ses tonundan anlayabiliyordum pezevengin.
"Bak Ömer bininci defa söylüyorum. Hayvan herif ben seni sevmiyorum! Bırak lan peşimi. Yaşandı bitti bi hata yaptım seninle çıkarak şimdi defol hayatımdan!" dedim. Az daha zorlasan sinirden ağlardım. Ah! Hayatımda ilk defa bir sevgilim olmuştu gel görki ben onun sevimsiz yüzünü görüp vazgeçmeye kalkınca ruh hastasına bağlamış tehtitlerini sıralayıp onunla olmam için zorluyordu beni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORBA
Novela JuvenilEğer sol tarafımda atan şeye engel olabilseydim, senden uzak dururdum.
