/~KELEPÇE ~

KONUŞŞ!

(Rezan'dan)

-Baba bu konuyu kapat artık öyle bişy olmıyacak o kadar!

-Bunu yapmak zorundasın sen istemiyorsun diye bu konak bu aşiret cocuksuz kalamaz!bu yüzden 1ay sonra Şilan'la evleneceksin!.

-Asla baba bu evlilik olmıyacak!.

Hızlı bir şekilde dama cıkıp sediryeye oturup Mardin'i izlemeye başadım
O kadınla evlenmiycektim
Zilan'ı sevmiyorum hatta öfke duyuyurum onu hayatımda istemiyordum ama o artık benim karımdı bu gün ona karım olmadığını söylemiştim o ise bana yine sesini yüselterek konuşmuştu sinirlerimi bozuyordu eve geldiğimden beri ortalıklarda görünmüyordu bende onu görmemek için odaya hiç cıkmamıştım.Biliyorum ki o odaya girersem cok kötü şeyler olacaktı.

-Rezan Zilan nerde ?

Anlamaz bakışlarla Gül yengeye bakmaya başadım nasıl yani nerde?yoksa eve gelmemişmiydi?

-Nasıl nerde?konağa gelmedimi?

-Hayır ben beraber olduğunuzu sanıyordum ama o bu gün eve hiç gelmedi.

Ah bu kadın beni delirtcek en sonunda sinirlerim tüm benliğiyle vücuduma yayılırken öfkem hat safadaydı.Akşam olmuştu ama ben Zilan'ın evde olmadığını şimdi öğreniyordum.Nerdeydi bu kadın? Ölmek mi istiyordu?merdivenlerden inerek avluda durarak kapıdaki güvenliği cağırdım.

-Buyur Ağam.

-Hemen Hanım ağanızın baba evine gidip sorun ordaymıymış!cabuk oluun.!

-Hemen Ağam.

-Noluyor oğlum bu telaş neyin nesidir?

-Ana Zilan yok deircem bu kadın en sonunda öldürtcek kendini bana!.

-Sakin olasın oğul Allah bilir nerelerde sürtüyordur.

Gülüstan anaya doğru dönerek onu sert bir şekilde uyardım o benim karımdı böyle konuşamazdı hiç kimse konuşamazdı.

-Sakın !bir daha karım hakında böyle konuşama!yoksa kalbini kırarım.

Herkes burdaydı cıldıracaktım sabahtan beri nerdeydi bu kadın ?ya başına bişy geldiyse ?umarım ailenin yanındasındır aksi taktirde olacaklardan ben sorumlu değilim Zilan.

-Ağam orda yokmuş .

-Tamam.

Ordada yokmuş peki nerdeydi? Sınırlarını zorluyordu ben bu kadar sabırlı değildim ama o sabrımı son noktasınıda aşmıştı.

-Havin ceketimi getir!

-T tamam abi.

Havin koşarak ceketimi getirdiğinde kapıya doğru yürümeye başadım. Kapıyı actığımda karşımda duran kadınla birlikte şoka girmiştim bu kadının hali neydi böyle? Nolmuştu da bu halle gelmişti? Başımı kaldırıp onu baştan aşşağı süzdüğümde yüzündeki cizikler yaralar elbisesinin yırtılmış olan yerleri saclarındaki dal parcalarıyla yıkılmış gibi duruyordu.Kendime gelerek onu kollarından tutup konuştum.

-Nerdeydin sen haa? Ne bu hal noldu sana?

O ise donuk bir şekilde yüzüme bakıyordı yarı acık gözleryle gözlerime baktığında sanki içimden bişy kopmuştu iyi değildi bu belliydi ama nasıl bu hale gelmişti ?bunu öğrenmem lazımdı.

-Konuşsana kadın? Ne bu hal biri bişymi yaptı? Konuşş!.

Yarı acık olan gözlrinün kapanmasıyla kolarıma düşen hafif beden bir olmuştu .Kollarımdaki kadını hemen kucaklıyıp odaya cıkartığımda bütün ev halkıda benim gibi şaşırmış bir şekilde izliyorlardı.