/~KELEPÇE ~

GECMİŞ UNUTULURMU?

ARKADAŞLAR DUYURUUU!!!

KİTABIMIN İSMİ ("BERDEL") Dİ BİLİYORSUNUZ AMA DEĞİŞTİRDİM

ŞİMDİKİ İSMİ ARTIK (KELEPÇE) 

İSMİ DEĞİŞTİRMEMİN SEBEBİ, ÖNCEDEN KULLANDIĞIM İSİM BAYADIR İÇİME SİNMİYOR DU BU NEDENLE "KELEPÇE" İSMİYLE DEĞİŞTİRDİM. HEPİMİZE HAYIRLI OLSUN 🌹🌹🤗

Ne diyecek ti? Karşısın da duran adama, Bi zaman önce ona hayatı zindan eden onu her gün yaşayan Bi ölü yerine sokarken, duyduğu sözler kalbindeki acıyı arttırıyor daha da önemlisi inanmıyordu, YALAN'dı Rezan ağa bu duyguları bilmezdi ki, o kırıp dökmeyi bilen , nefretle acımasızlıkla beslenen biriydi, evet Zilan karmakarışık aklıyla beraber kalbinde hissettiği o nefret ettiği heyecana lanet ediyor du.

-Hayır!

Kızaran gözleriyle hala aynı şekilde yakınca, durduğu adamdan bir hışımla uzaklaşan Zilan inanmayan gözlerle bakmaya devam etti,

-Ssen Rezan sen mi? Aşıksın hemde bana haa?! Nefret ettiğin ezip hor gördüğün kadına gercekten bu yalanla ne amaclıyor sun.?

İşittiği sözler le olduğu yerden ona inanmayan ama yüzün deki hüzünle konuşan kadınla, durduğu yerden iki adım atmasıyla ondan aynı hızla iki adım uzaklanaşan, karısıyla sadece o hayranı olduğu yeşil gözlere bakmaya başladı.

-Zilan bak inanamıyorsun evt ama bu söylediklerim gercek, sana yemin ederim hepsi gercek seni seviyorum. Bana öyle bişy yaptın ki ben bile kendimi tanımıyorum sana aşığım  bana inanan.

Gözünü Bi kere bile  kendisinden ayırmadan  konuşan adamla kalbinde "acaba doğru mu?" cümlesiyle aklımdaki negatif cevaplarla, daha doğrusu yaşadığı onca kötü olaylardan sonra Zilan kalbindeki o Bi anlık soruyu hemen unutmayı tercih edetti.

Rezan kendisi harici her yere bakan kadınla daha fazla durmadığı yerden, hareketlenip Bi solukta sevdiği kadının yaklaşıp, elleriyle tutu kollarla, ona dönmesini sağladığı gözlerle hafif Bi yutkunmayla konuştu.

-Biliyorum bu hayat bize gülmedi Zilan ama bilki sen olmadığın da da gülmemişti bu hayat bana, ben hep sert, acımasız, kaba bi adamdım kabul ediyorum sana o kadar şey yaptım ki hiç birinin affı olmaz, bu yaptıklarım senin canını yakarken benim de bi o kadar yakıyor Du.  Hayatımda tek doğru seni sevdiğimi bilmek seni gerçekten seviyorum. Yaptık larım için pişmanım.

Kolundaki ellere bakarken duyduğu cümlerle iyice sinirlenen Zilan ani bi hareketle kolunu Rezan ağanın ellerinden cekmeyi başarırıken, olduğu yerden hırsla ayrılmak için attığı adımla, durdurulan bedeniyle, onu tutan elden kurtulup sinirle cıkan yükses sesine hakim olmadan ona bakan adama söylendi.

-Sana asla ama asla inanamıyorum inanamıycamada, sen Rezan ağa pişmansın demek, sen biliyormusun ha?! Ben her gece Allah'a dua ettim bu işkence bitsin artık normal Bi evliliğim olsun diye. Ama olmadı beni dövdün, hakaretler ettin ben hepsine katlandım. Ya hepsini gec sen bana ya karına zorla sahip oldun, ben bunu nasıl unuturum ha nasıl?!

Hepsi doğruydu yapmadığı şey kalmamıştı Rezan içi pişmanlıkla cayır cayır yanarken nasıl düzeleceğini, sevdiği kadını nasıl iyleştireceğini bulacaktı, onu bırakmıycak yaşattıklarını tek tel telafı edecekti,

Yıkılmış vaziyette duran kadınla suclu olduğunu bile bile bu kadından gitmeyecek ona le disini affettirecekti Rezan ağa.

-Ne desen haklısın ben pislik Bi adamın tekiyim, Allah belamı versin doğru,! keşke keşke yapmasaydım Zilan ben sana her şeyi unuturcam yeteri bırakma bizi beni.