/~KELEPÇE ~

DEBELENMEYİ BIRAK!

Gözlerimi actığımda karşımda oturan rezana baktım oda gözlerini ayırmadan bana bakıyordu yüzündeki o sert ifade halla yerinde duruyordu aslında yakışıklıydı hemde cok ama neye yararki?içinde merhamet ,sevgi olmadıktan sonra.

-İyimisin?

Sorduğu soruyla bakışlarımı banyo kapısına cevirmek zorunda kaldım.

-iyim bide şşey teşekkür ederim.

-teşekküre gerek yok neyse sen dinlen ben aşşağıdayım.

Kapıdan cıktığında bakışlarımı kapıya yöneltim karnımdaki ağrı halla hafiften kendini hissetiriyorken yatığım yerden kalkıp odadan cıktım ama ev halla sesizdi demek ki kimse gelmemişti halla yavaşca merdivenden inerek büyük solunun kapısına geldiğimde rezanın telefonla konuştuğunu duydum tam ordan ayrılacakken duyduğum kelimeyle yerimden bile kımıldıyamadım.

-Tamam güzelim en yakın zaman da gelicem oraya .

Kiminle konuşuyordu bu? Yoksa başka birimi vardı ?acaba girip sorsam mı kimle konuştuğunu?iyide hangi sıfatla sorucaktım ki?salakmısın kızım sen onun karısısın tabikide sorma hakkına sahipsin aklımdaki düşüncelere son verip yavaşca saluna girdim o beni görmüyordu arkası dönüktü dişlerimle dudağımı ısırmaya başladığımda rezan bana doğru döndü.ona bakmaya devam ederken o bana hem endişeli hemde sinirli bakıyordu.deli cesaretiyle pat diye aklımdaki soruyo sordum.

-Kiminle konuşuyordun?

-Sana hesapmı vericem lan ?

-H hayır ama bilmek istiyorum kimdi o kunuştuğun?

İki adımda yanıma geldiğimde nefesimi tutup başımı kaldırıp gözlerimi onunkilere diktim.

-Beni daha fazla sinirlendirmeden git burdan?

-Hayır bana kim olduğunu söyliyeceksin Rezan Ağa!

Ses tonuma dikkat etmeden konuştuğumda kendimi birden Rezanın o koca sert bedenine yapışırken buldum cok yakındık bu yakınlık cok tehlikeliydi ona bakmaya devam ederken o yüzünü yüzüme yaklaştırmaya başladığında heycanlanmaya başlamıştım ama bu neyin heycanıy dı ?bu kötü hissetirmişti  başkasını seviyorken bu adam karşı heycanda neydi? Daha fazla dayanamadım beni sıkı bir şekilde tutan bu kollardan kurtulmaya çalıştım ama boşunaydı .

-Debelenmeyi bırak!

Birden bağırmasıyla buz kesilmiştim ne hareket edebiliyordum nede konuşa biliyordum.

-Cok mu merak ediyorsun kimle konuştuğumu?

Sorduğu soru karşısında sadece başımı aşağı ve yukarı doğru salladım ama bu hareketime gülmeye başadığında sinirlenmiştim bu adam neye gülüyordu ?

-Niye gülüyorsun?

Halla gülmeye devam ederken beni kendine bir az daha çekerek o dayanılmaz ve baştan cıkarıcı kokusuyla beni resmen mest etmişti bu adam güzel kokuyordu .

-Cocuk gibisin seninle evli olduğuma halla inanamıyorum

-anlamadım ?

Yüzündeki gülümseme silinip yerine az önceki sinirli bakışları gelmişti bu adam dengesizdi gercekten.

-Neden kabul ettin bu evliliği ?neden bizi bu cıkılması zor evlileğe hapisetin ?eyer sen evlenmeyi kabul etmeseydin belkide şu an cok mutlu olurduk.

Duyduğum sorular karşısında bedenim yine aciz kalmıştı bu adam her şeyi bana mı bağlamıştı ?gözlerim
Dolmaya başlamıştı bille .ne yani ben bu evliliği kabul etmesiydim mutlu mu olcaktın nasıl bir bencilik bu ben abim yaşasın onun kardeşi yaşasın diye kabul etmişken o bana neden kabul ettiğimi soruyordu.