/~KELEPÇE ~

KUMA..

Hayat acımasız, insanlar inatcı, kazanan kim?

Hayat mı? İnsanlar mı?

Cemil ağa oturduğu divanda sessiz sessiz düşünüyordu. Böyle bi kararı nasıl aile bireylerine diyeceğini, bilmiyordu ki, bu daha yeni düzene girmeye çalışan düzeni bozacağını emindi oğlu ve gelini ni hayatına yine bi dönüm noktasina gireceğini ve bu dönüm noktasının beraberinde getirecediği olaylarda çabası olacaktı.

Derin bi nefes ekip ciğerlerini çektik ten sonra verdiği soluğu serbest bırakarak. Oturduğu divandan ayaklanıp eline aldığı telefonu kulağına götürdü.

-Alo Berzan ağa bu karar çok ani olmuştur bilesin.

Karşı taraftan gelen sesle dikkatini verdiği telefona iyice odaklandı.

-Elbet bilirm cemil ağa lakin bilirsin töreyi , Oğlun Rezan ağa bi ağadır eveleneli 4 ayı geçirmiştir hala bi müjdeli haber vermemiştir ki vereceği de yoktur.

Duyduğu sözlerin hepsinin doğru olduğunu biliyordu içindeki sıkıntının yüzünde ki göstergesi olan kasılmalar ve gerginlik le başbaşa kalmış gibiydi.

- Bilirim doğru dersin. Lakin bu törede Berdel yoluyla evlendiğini unutmamalı senden isteğim aşireti topalaman ve bu kararı hep beraber konuşmak tır.

-Cemil ağa dediğin gibi olsun ben şimdi aşireti toplarım lâkin bilsein ki karar değişmeyecektir.

-Sen kıymetli dostlarımdan birisin Berzan ağa kuma bu eve gelirse ailemin huzuru kalmaz bi şeklide vazgeçilmelidir bu karadan.

-Hayırlısı Cemil ağa ben akşma kararı vericem sana .

-Sağlıcakla kal o vakit.

Karşıdan gelen aynı söyleşile kulağından çektiği telefonu la divana oturup düşünmeye devam etti.

-Havincimm?

Teras ta oturduğu minderden başını sağ omzunun üzerine de çevirerek gelen Zilan yenegesine baktı. Yüzünde oluşan sıcak gülümsemeyle bekledi yengesini.

Genç kız görümcesini tek basına oturduğunu gördüğün de yanına gelmenin iyi bi Fikir olduğun düşünüp yanina gelmiş seslendiği vakit görümcesinin o tatlı güzel yüzündeki gülümsemeyle oda karşılık verip yanina oturdu.

-Napiyon burda canım.?

-Hic yenge oturuyom öyle .

Gen kız görümcesine baktığında gözünün önündeki Merdin evlerine baktığını manzara güzeldi fakat görümcesindeki yüz ifadesine de  bi sorunu olduğu belli ediyor gibiydi.

-Havincim iyimisn sen ?.

-iyyim.

Kısa cevaplar la iyice şüphelenen Zilan oda önüne dönüp konuştu.

-Havin?, buraya geldiğim de yani bu konağa daha içeri girmeden bu kapılar açıldığı an benim cehennemimin başladığını biliyordum. Bu konakta o kadar kötü şey yaşadım ki hala açısı var içimde bi yerlerde. Geçmiyor abinin hakaretleri şiddetti geçmiyor ne aklımdan neden kalbinimden çıkmıyor.

Havin yengesine bakarak dinliyordu oda biliyordu bunları en yakından tanık olmuştu çok üzülüyordu  halada yengesindeki o hüzün kırılmış lık hala vardı bedeninde yüzünde ve en önemlisi ruhunda hala var oluşunu biliyordu. Elinden bisy gelse hic düşünmeden o zmn yapardı ama gelmemiş ti. Havin başını önüne eğip yengesinin dinlemeye devam etti mahcup bi şekilde.

-- Karşımızda duran manzara Mardin'nin güzelliği büyüleyici lâkin töre yüzünden abinle evledim bu yaşadıklarım kimsenin sucu değil ne rojin'in nede abimin sucu yada Rezan ağa nin tek suçlu bu Mardin ve töre si.