/~KELEPÇE ~

SENİ ÖLDÜRÜRÜM KADIN!

ARKADAŞLAR KB KISA OLDU BÖLÜM

Gözlerimdeki yaşlar deniz misali akıyordu .aklımda halla yerde yatan bedeni vardı beni bu hayata mecbur etmişti ama şu an ben onun icin hastahane kurodurunda gozyaşları içinde dokturdan iyi bir haber gelmesini bekliyordum .

-Fırat beyin yakınları.

duyduğum sesle kafamı kaldırıp doktura baktım oturduğum yereden hemen kalkarak yanına gitim

-Biziz durumu nasıl ?

herkes meraklı gözlerle doktura bakıyordu bende aynı şekilde .umarım durumu iyidir yoksa ben yaşıyamam o benim canım abim her şeye rağmen.

-Sakin olun öncelikle hastamızın şu an hayati dehlikesi yok ama onu bu gece müşade altında tutcaz .

-Teşekkürler .

doktur gittikten sonra gözyaşlarımı elimle silip sandalyeye oturdum sevinmiştim hemde cok ona kötü bişy olcak diye aklımı resmen kaybetmiştim yanıma gelen Dilber anaya kalkıp sıkıca sarıldım ve gözyaşlarım bitinceye kadar ağladım oda saclarımı eliyle okşuyordu beni tekrar oturtuktan sonra elleriyle yüzümü avuclayım o samimi bakışlarıyla konuştu.

-ah yavurum benim gelinim bak ağbeyin şükkür iyi hayde sende kendini toprlayasın hem sen anagile haber saldınmı ?

-Na daye (hayır anne) hem bak abimin durumu iyiyimiş onları şimdi huzursuz etmiyim .

- sen daha iyi bilirsin kızım .

bana tekrar sarıldığında bende ona kolarımı doladım ve anne kokusunu içime cekttim.ondan ayrıldığımda karşımda rezan ağa duruyordu hepsi onun sucuydu kesin yoksa kim abime zarar versinki oturduğum yerden kalkıp ona doğru hızlı bir şekilde giderek yakasına yapıştım o sinirden ateş sacan gözleriyle bana bakmaya başladığında ona tiksinircesine baktım ve içimdekileri ona bağırark söylemeye başladım.

-Beni cok iyi dinle rezen ağa eyer abimin yaralanmasından sen sorumluysan bunu cok ağır ödersin bu sefer sesiz kalmam bilesin .

dediğim sözler hastahane korudurunda yankılanırken bütün TAŞKIRAN ailesi bize hem şaşkın hemde üzgün gözlerle bakıyordu ama bu umrumda bile değildi rezana baktığımda eleryle bileklerimi tutarak beni yere itmişti ona ağlamaktan kızarmış hatta halla damla damla güzyaşlarımla baktığımda o baş barmağını bana doğru uzatarak o gür ve kalın sesiyle bağırarak konuştu .

_Lan sen kimsinde bana hesap soruyorsun haa! seni öldürürüm kadın! ayağını denk al yoksa seni yaşarken her gün öldürürüm!

hızlı bir şekilde yerimden kalkıp ona adım attıp konuştum.

-Ölüm mü ? bana bak Rezan Ağa karşındaki kadın senin karın ama bundan utanıyorum seninle evli olmak zaten her gün her saat öldürüyor bu kalbi! şimdi gelmişsin öldürmekten bahsedersin .

ona arkamı döndüp hızlı adımlarla hastahaneden cıktım abimi merak ediyordum ama onu daha fazla görmek istemiyordum Ramazan abiyiden beni eve bırakmasını istedim ve eve gelip hemen odama cıktım yatağıma girdim ve hıckırarak ağlamaya başladım bunlar cok fazlaydı artık ben by evlilikten bıktım ama yapabileceğim hiç bir şey yok tek bir şey hariç oda ağlamak.

(3gün sonra)

abimi hatahaneden iki gün önce cıkmıştı Allahtan durumu iyi artık düğünde iptal edilmişti aynaya baktım kendime caresizliğime baktım tam bir aydır bu evdeydim ama her şey ikl günkü gibi acı,keder,ofke ve intikam bunlardı başka hiç bir şey yokktu oturduğum yerden kakltım ve avluya indim her kes kahvaltı ediyordu bende herkese günaydın dedikten sonra yerime oturdum ama hiç bişey yiyesim yoktu

-Rezan oğulum kahvelerimizi calışma odamda içelim hem senle konuşcaklarım vardır.

Cmil beyin sözüyle rezan başıyla onayladı bir kac dakika sonra herkes sofradan kalkmıştı bende yerimden kakıp yardım etmeye4 başladım alimdeki tepsiyle mutfa girdiğimde herkes hem konuşuyor hemde ellerindeki işleri yapıyorlardı .

-Zilan abla şey acaba sen kahveleri götürütmüsün benim cok önemli bir işim varda

Berfini dediği şeyle araya hemen Fatma abla girip konuştu

- kızım sen götürsene?

-hayır fatma abla ben götürürüm hem yukarı cıkcaktım .

dedikten sonra berfinin elindeki kahve tepsisini alıp Cemil beyin odasına doğru gittim tam kapıyı calıcaktım ki Cemil beyin söylediKleri beni bir kez daha ÖLDÜRMÜŞTÜ ...

bölüm sonu