/~KELEPÇE ~

BAŞINIZ SAĞ OLSUN!.

Gördüğü manzara karşısında yatan adamla kalbi dar alıyor  nefes alamıyor gibiydi. Beyaz gömleğindeki o kırmızı leke yle sanki onunda bu dünyaya karşı gözüne inen bir perde gibiydi  aklı ,kalibi ,düşünceleri durmuş sadece gözüyle gördüğü bu adam ona yaşattığı bunca acıyı bile unutur muştu . Eliyle yerden destek alıp donuk bakan gözleriyle kocasına yaklaşmaya başlayan Zilan bir ölüden farkı yok gibiydi .

Hazar  yerde yatan adamla elinde olan silaha bakıp ne yaptığını idrak etmeye çalışıyordu. Ayağa kalkan sevdiği ile gözleri onu takip ederken  yerde hafif aralıklı olan gözleriyle ona bakan Rezan'a doğru yürümesiyle  elindeki silahı yere atıp oradan uzaklaşmak için kapıya doğru yürümeye başladı . Lakin bu gidişi sadece kendini kurtarmak içindi bu gidişin bir dönüşü olacağı belliydi.

Zilan kocasının yanı  başının  oturup elleriyle başını alıp bacağının üzerine koyup hafif aralıklı olan kahve rengi gözlere bakmaya başladı içi yanıyordu bu gözler böyle soğuk bitkin bakmamalıydi her ana kapanacak olan gözlerle  bakan Rezan 'dan gözlerini ayırıp etrafa baktı kimseyi görmemesiyle  gözünde hazırda bekleyen yaşlar bir bir akıtı .

-R Rezan lütfen dayan ,hemen ambulansı arıycam ve sen kurtulacaksin  dayan. 

Eliyle Rezan'nin elini tutu bir an önce birilerine haber vermeliydi oturduğu yerden hızla kalkıp çantasını attığı yerden alıp içinden telefonunu çıkarıp 112 acili arayıp hemen ambulansı çağırıp tekrar Rezan 'ının yanına gidip eliyle yüzündeki yaşları silip eliyle hafif çıkmış olan sakalı yüzünü okşuyordu bir yandan da onu uyanık tutmak için konuşuyordu.

-Dayan bir az dan gelecek .  Sen yine eskisi gibi olacaksın .Hem seninle benim konuşup hal etmemiz gereken konular var dimi? Unuttum mu? Beni o bağ evine bunun için getirdin.
 
Rezan karın boşluğuna denek gelen kurşunla zor nefes alıyor gözlerini zar zor açık tutarken ona bu şekilde korku dolu gözlerle bakan karısını daha fazla korkutmak istemiyor ken onun söylediği şeylerle hafifçe tebessüm edip dudaklarını yavaş bi şekilde hareket ettirmeye çalıştı.

-H haklisin  b ben seni oraya bizim  y yeni bir hayata başlamamız i için getirdim. Zilan sana cektirdiğim onca şeye rağmen h hep yanımda oldun. B bu adam şu an sana yaptıklarının bedelini ödüyor.

Kekeliyerek konuşmasını tamamlayan Rezan daha fazla zorlanmamak   için durup gözleriyle ona ağlamaktan  yeşil gözleri kırmızı olan  karısına bakıp onun tuttuğu elini sıkıp gözleriyle ona bakmasını sağladı . Ona bakan yeşil gözlerle dudakları düz bi çizgi aldı.

Duyduklarıyla içinde burukca olan sevinci baş göstermeye başlarken gözlerindeki hüzünle birlikte sevinç yaşlarıyla tutuğu eli sıkıca tutmaya devam etti nerde kalmıştı bu ambulans diye düşünür ken duyduğu siren sesleriyle  gülerek  kocasına baktı.

-Bak geldi . 

Gözleri kapanmak üzere olan Rezan daha fazla dayanamıyp yumduğu gözlerle Zilan gözleri dahada mümkünmüş  gibi açarak dudaklarını hareket ettirip bağırarak yerlerini belli ettirdi.

-Yardım edin. Burdayiz .!

Bakışları Rezan'a dönüp eliyle yanaklarina vurarak onu Yiniden uyandırmak için çabalıyordu.

- Uyan ! Lütfen hadi Rezan uyan didim sana ya uyannnn!.

Deliye dönmüş gibi Rezan'nin göğüs kafesine  vurmaya başlarken bir yandan da ağlıyor feryat ediyordu.

-Uyansana adam uyan!. Beni böyle bırakıp gidemesin uyan bak geldiler simdi olmaz.

Dur durak bilmeyen sesiyle göz yaşlarıyla berbat halda olan Zilan ne yapacağını bilmez halde içeri giren sağlık görevlileriyle onlara bakıp yerden kalıp geriye doğru iki adım atıp seyretmeye başladı .