Ben Zilanım insanların tek bir gülüşüyle mutlu olan hayyata hep adil olmaya calışan beniken hayat bana hiç adil olmamıştı beni töre kurbanı etmişti. Abimin hatasının bedelini ben cekiyordum her gün her saat kalbim sanki beni sadece hayatta tutmak için vardı lakin ben kalbimin aşkla ,mutlulukla,sevinçle dolmasını hayal ediyordum ama Rezan Ağa gibi bir azrailim olunca sadece hayal olarak kalıyordu.Yarın Rojin ve abimin düğünü vardı her kes mutluydu ben ise acı bir mutluluk yaşıyordum onlar evleneceklerdi mutlu olacaklardı ama ben asla olmıyacaktım .
-Buke Rezana haber edesin bu gün alışveriş yapılacaktır.
Gülüstqn xanımın sesyle düşüncelerimden ayrılıp ona başımk salladım yukarı cıkıp rezanın calışma odasının kapısını tıklattım.
-Gel!
O kalın ve gür sesiyle beni korkotmuştu ama kendimi toparlıyarak içeri girdim bilgisiyarda bir şeyler yapıyordu beni fark edğnce bakışları bana dündü ama yine boştu bakışları beni üzssede ona doğru iki adım attım ve konuştum.
-Şey Gülüstan xanım senin bizi alışverişe cıkarmanı söyledi.
-Tamam şimdi cık!
Sonlara doğru sesi yükselmişti bende hemen cıktım .odama girdim ve dolabımdan uzun pembe elbisemi giyip cıktım .merdivenlerden inerken aklıma rezanın misafirler gelmişti konakata yoktular acaba nerdelerdi sonra o kızın rezanın eski sevgilisi olduğu aklıma gelince sünirlenmiştim belki rezanla gönül bağımız yada saygı bağımız olmasada o benim kocamdı .
-Zilan yenge hadi acale et ya bide elbisen cok güzelmiş ya.
(Zilanın elbisesi)
Havinin heycanla bana seslenmesi beni güldürmüştü ona doğru gittim.
- teşekkür ederim Havincim ama bu ne haycan .
-Yok ya heycan değilde işte ne biliyim öyle içimde mutluluk var.
Gülümseyerek konşutuğunda ben burukca gülümsedim o mutluydu ve omarım hep mutlu olur havin sarı sacları ve buğday teniyle cok güzel bir kızdı rabbim ona mutlulukla dolu bir hayat nasip etsin dedim içimden
Sonra merdivenledem Gül abla ve Evin ablada iniyorlardı cok güzellerdi zaten bu konağa geldiğimde gözüme carpan ilk şey TAŞKIRAN gelinlerinin cok alımlı ve güzel olmalarıydı.
Tam konaktan cıkıyorduk ki arkamızda bize seslenen Bartına baktık şapşal şey ya elinde kıravatı havaya kaldırmış mediven başında bize sitem ediyordu .
-Ya bu yakışıklı kayınbiraderinizi ve sen havin bu abini nasıl unutırsunuz ya walla cok alındım.
Diyerk yanımıza geldiğinde kırabatını boynuna dolayım eleriye kendini gösterek nasıl olmuşım dediğünde hepimiz kahkaha atmaya başlamıştık o ise bize şaşırmış gibi bakıyordu.
-Noldu ya? Niye gülüyorsunuz?
Daha fazla dayanamadım ve elimle kıravatını gösterek konuştum.
-I şey sevgili kayınbiraderim bu kıravat takma şeklin yeni modamı?
Demele herkes gülerken oda kıravatına baktı ve ellerini cocuk gibi iki yana acarak konuştu.
-Ne biliyim yenge ya bu zamana kadar takım elbise giymişliğim yok ki.
Havin bartının kıravatını tüzeltikten sonra beraber arabara bindik ben evin ebla ve razan ve gül abla havin bartında başka arabayala carşıya gittik arabaları müsayit bir yere park ettikten sonra beraber dükkanlara ve mağazalara bakmaya başladık.bir kac saat sonra herşeyi almıştık tam arablara doğru gidiyorduk ki ben yola bakmadan yürüyince uzaktan gelen araba sesiyle ve evin abla ve gül ablanın benim ismimi bağırarakk söylemeleriyle yolun ortasında donmuş gibi kalaldım araba bana yaklaştıkca sanki ecelim gelmiş gibi hissediyordum belkide bu araba beni bu mutsuz hayatan koparacktı ben yerimden kıpırdamıyorken beni kolamdan hızla ceken rezaa baktım beni cektiği için onun göğüsüne yapışmıştı resmen o an içimde oluşan korku ve heycanla ağlmaya başladım rezan beni kolarımdan tutara ona bakmamı sağladığında on yaşlı gözlerimle bakmaya başladım.
-Dikkatli olsana be kadın!bağırmasıyla daha cok ağladım sonra evin abla bana sarılınca rahatladım gül abl ve havin de korkuyla bana bakıyorlardı onlar iyi olduğumu söyledim.
-Hadi gidelim artık .
Rezanın söyledi cümleyle birlikte yüne arabaya binip konağa geri döndük. Geldimimizde direk odaa cıktım ve banyoya girip ılık bir duş ldıktan sonra yatağım uzandım ve gözlerimi kaptım .
Sabah konaktan bağrışma ve ağlma sesiyke uyandım noluyordu aşşağıda yatağımdan kalkıp aşşağıya indiğimde yerde gördüğüm bedenle bu dünyadan kopmuş gibi olmuştum sonra ağzımdan kacan bir feryat.
-Abiiii!
Bölüm sonu .😄
ŞİMDİ OKUDUĞUN
/~KELEPÇE ~
Tiểu Thuyết ChungKİTAP İSMİ DEĞİŞTİRİLMİŞTİR!! Zorla evlendirilen iki genç. Zilan 'ın kaderi neydi? Abisinin hatasının bedelini ödemek mı ? Yoksa her şeye rağmen dim dik durup o yaşadığı hayatı güzel kılmak mi? Rezan Ağa ; Hırsı, korkusuzluğuyla cesaret timsali o...