/~KELEPÇE ~

*SENDEN KORKMUYORUM*

Sabah gözlerimi yeni bir güne acmıştım benim için karanlık bir gündü bu gün bu evde son günümdü gözlerim dolmaya başlamıştı acı cekiyordum yatağımdan kalktım ve rutin işlerimi yapıp aşağıya indim herkes kahvaltı yapıyordu bende yerime oturdum aileme bakmaya başladım eski güzel günlerimi hatırladım ama adı üstünde eski. Sesiz bir kahvaltıdan sonra izin alıp odama cıktım kuafürün gelmesini beklemeye başladım.iceriye iki tanne kız girdi.

-Zilan Hanim biz sizi hazırlamaya geldik .dediler başımla onayladım önce gelinliğimi giydim (Zilanın gelinliği medyada) sonrada sac ve makyajımı yaptılar güzel görünüyordum ama kimin için haa kimin? Beni sevmeyen hatta nefret eden bir adam için birden iceriye Rezan girdi kızlar dışarıya cıktılar oda hızlı bir şekilde kolumu acımasız bir şekilde tutmaya başladı beni kendine cekti şu an resmen nefesini yüzümede hissediyordum tıslarmış gibi konuşmaya başladı.

-Senden nefret ediyorum benim karım olduğuna pişman olacaksın abinin hatasının bedelini sen ödiyeceksin bende zevkle  ödetcem .dedi gözlerim dolmuştu benim sucum yoktu ama ben sucluymuşum gibi konuşuyordu.

-Senden korkmuyorum Rezan Ağa istediğini yap! En sert sesimle ona karşı lafımı söylemişti kolumu o kadar sıkıyordu ki beni kendine bir az dah yaklaştırdı .kulağıma yaklaştı.

-Bence Kork Zilan .dedi kapıyı acıp gidecekken kapıda duran Rojin 'i iterek gitti Rojinin gözleri dolmuştu yanıma geldi bana sarıldı ve ağlıyarak konuştu.

-Ben özür dilerim seni buna mecbur ettiğim için affet beni nolur .dedi ona kırgın ve kızgındım ama şu an pişmandı  bende ona kolarımı doladım.

-Tamam Rojin ağlama olan oldu umarım mutlu olursun abimle o seni seviyor hemde cok sende onu bundan daha önemli bişy yok sil göz yaşlarını.

dedim Rojin aşağıya inmişti bende oturdum ve yeni acı dolu hayatımı düşünmeye başladım.bundan bir kac saat sonra evli biri olcaktım.artık zamanı gelmişti ailemle vedalaşmam lazımdı ama zordu onları bırakmak.
Önce anneme sarıldım kokusunu içime cektim.

-Delalmın(güzelim) kızım seni cok seviyorum güçlü ol kocana sahip cık sen o yuvayı yapcaksın unutma kızım mutlu olursun inşallah canım kızım benim.dedi ağlıyarak sonra babama sarıldım.

-Kızım beni affet keşki seni böyle gelin etmeseydim lakin olan oldu seni seviyorum canım kızım benim .

-Babam benim ben sana gırgın bile değim ki sen üzülme babam .

Dedim .kücük kardeşim Dilanlada sarıldım onu cok özliyecektim. Abim Fıratlada sarılmıştık ama ne o nede ben konuşmamıştık hiç ama pişmandı benim cnım abim keşki böyle olmasaydı .gitme vaktim gelmişti kırmızı kurdeleyi bağlaması için büyük abim lazımdı ama Mirhan abimle Zelal yengem istanbulda yaşıyordu onlar daha bişy öğrenmemişlerdi .bu yüzden Fırat abim yapmıştı o geleneği daha sonra abimin koluna girdim ve aşağıya indim beni bekliyen iki cift siyah gözle karşılaştım  arabaya bindik  kornalar  TAŞKIRAN konağına gittik muhteşem bir konaktı ama benim için değil Mardin için muhteşemdi içinde kırık kalpler barındırıyordu bu konak düğün hızlı bir şekide devam ediyordu artık saat epey gec olmuştu yanima Dileber hanım geldi beni odaya götürdü yanıma oturdu.

-Bak kızm Rezan sinirlidir acımasızdır lakin sevdimide ölümüne sever ilk başlarda kötü davrancak ama sonra yumuşıycak sana alışacak sende ona kızım sen artık benim bir evladımsın bir sıkıntın olduğunda cekinmeden yanıma gel .

dedi çok iyi bir kadındı sevmiştim o cıktıktan sonra bende etrafa bakınmaya başladım burası benim hem yeni odam hemde acılar ve gözyaşları  dökeceğim odaydı bir azdan Rezan Ağa gelcekti ama benim onun olmaya hic niyetim yoktu en azından şimdilik odaya Rezan girdi  kapıyı sert bir şekilde kapattı bana doğru gelmeye başladı yanıma geldi ve beni yere itti canım acımıştı ama o sözler kadar değil.

-Sana dokunacağımı falan düşünüyorsan yanlıyorsun senden tiksiniyorum seni karım olarak görmüyorum duydun mu beni !.

bağırarl söylediği kelimeler bütün konakta yankılandı gözlerim dolmulştu beni karısı olarak görmeyen biriyle evlendim ve hayatım ilk gecemde mahvolmuştu .

Bölüm sonu👍  seviliyorsunuz❤