Neden?bu kadar acımasız bu şehir içinde kendi ateşiyle yakıp kavurduğu onca kalp varki bunlardan bir tanneside ben oldum peki benim ne sucum vardıda bunları hak ettim haa ne yaşamam mı? gülmem mi? neden ben kurban oldum?işte böyle bu şehir masum insanlar için acı ve keder yeri ben böyle bir yerde yaşıyorum TÖRENİN hakim olduğu.
Odamın kapısının acılmasıyla o tarafa döndüm annemdi yanıma oturdu yüzümü avuclarının arasına aldı ve göz yaşlarımı sildi.
-Zilanım ağlama kızım bende istemezdim böyle olmasını .ama elimden ne gelirki töredir bu karar verildi yapcak bişy yok.
-Ne yani hiç sucum yokken benmi acı cekecem haksızlık bu annem dayanam orda sizsiz .dedim ve anneme sarıldım oda bana sarıldı ondan ayrılmak istemiyordum bu evden bu aileden ayrılmak istemiyordum o ev bana yuva değil hapis olcaktı bunu biliyordum .
-Kızım hadi hazırlan akşam seni istemeye gelcekeler .
- Am- annem lafımı kesti ve konuştu.
-Aması yok kızım abin için yapmalısın biliyorum hata yaptı lakin sevmiş sen benim akıllı kızımsın bunada dayanırsın . dedi göz yaşlarım içinde konuştum.
-Peki ya benim kalbim nolcak haa anne o sevmiş ve kacırmış peki ben napcam hiç istemdiğim danımadığım bi adamla evlenmek zorundayım abimi afetmiycem anne eyer müsade edersen hazırlancam.
Annem gözyaşlarıyla odamdan cıktı bende uzun beyaz elbisemi giydim saclarımıda atkuyruğu yaptım ve beklemeye başladım . Aradan yarım saat gecti ve kapı caldı erken gelmişlerdi demek aşağıya indim ve butün Taşkırnlar karşımdaydı tek tek ellerini öptüm sorada Rojin ve Berat abinün karısı Gül ablaya hoşgeldiniz dedim Rezan ise gözlerime bakmaya başladı bende gözlerimi kacırmadım aksine ondan daha sert bakmaya başladım sanki patlmaya hazır iki bomba gibiydik babamın sesiyle hepimiz salona gectik ben kahveleri yapmk için mutfağa gitmiştim Gül ablada benimleydi bana yardım ediyordu kahveler olmuştu tepsiyi elime aldim tam gidecekken Gül abla önüme gecti ve bir kaşık tuzu fincanlardan biribine döktü ona şaşkın şaşkın baktım oda bana göz kırptı bende hafif bir tebesüm edip içeri gittim sırayla herkese verdim sıra Rezana gelince gözlerine baktım oda baktı ve kahvesini aldı ben hemen kapnın kenerına gitim izlemeye başladım kahveden bir yudum aldı ama aldığı gibi püskürtmüştü herkes gülerken o bana ateş sacan gözleriyle bakıyordu benimse aklımda sadece bu düşünceler vardı.
Bu daha başlangıc REZAN TAŞKIRAN bekle ve gör ben ZİLAN BEDER'İM asla korkmam ve bu savaşı ya ben yada bu şehir kazanacaktı!.
Kısa oldu kb 😃
ŞİMDİ OKUDUĞUN
/~KELEPÇE ~
Ficción GeneralKİTAP İSMİ DEĞİŞTİRİLMİŞTİR!! Zorla evlendirilen iki genç. Zilan 'ın kaderi neydi? Abisinin hatasının bedelini ödemek mı ? Yoksa her şeye rağmen dim dik durup o yaşadığı hayatı güzel kılmak mi? Rezan Ağa ; Hırsı, korkusuzluğuyla cesaret timsali o...
