Yeni bir güne açtığı gözleriyle camdan parlayan güneşe kısık baktı zilan sağ tarafında yatan kocasına tebessümle bakıp kalktı.
Saate baktığında daha erken olduğunu gördü, banyo yapmanın iyi bi fikir olacağına kanat getirip adımlarını turkuaz mavisi ve beyaz karışık olan dolaba yöneldi.
İçinden aldığı mavi Beyza elbisesini ve iç camaşırlarını alıp banyoya girdi.
Hala uyuyan Rezan koluyla uyku mahrumu gözleriyle sol tarafının boş ulduğunu fark etmesiyle etrafa bakıp odanın boş olduğunu anladığında yatakatan kalkarak durduğunda gelen su sesleriyle, banyo kapısına baktı. Orya yönelip kapıyı tıklatıp sesin gelmesini bekledi duyamadığı ses ile tekrardan vurup sesiyle de eşlik etti.
-Zilan !orda mi sn?
Zilan duyduğu kocasının sesiyle suyu kapatıp selendi.
-Evet 10 dkya cikacam.
Duyduğu cevpala giysi dolabına giden Rezan içinden aldığı siyah takımı alıp giydi. Bu sure zarfinaca karısı halla bonydaydi su senin kesilmesiyle 5 dk sonra çıkan karısıyla bakışlarını karısına yönlendiren Rezan karşısında duran karısına baktı.
Giydiği elbise yle tam bi melek gibyiken saçlarının ıslak liği baştan çıkarcı bi görüntü vermişti karısına durduğu yerden bilinçsizce karısına ilerleyen Rezan tam karşısında durduğu karısının açıkta kaldığı omuzlarına elini koyup sevdiği yeşil gözlere baktı öyle derin ve güzel bakıyordu ki karısı ,
Kapılmıştı karısına hemde verdiği yemenilere sözlere rağmen cehenneme çevirdiği hayyatta kendisinin yandığını bilmeden devam etmişti , hakarete şiddete oysa şu an karşısında duran . Kadın kalbinde hic tatmadığı duygulara neden olurken en büyüğü ise PİŞMANLİKTİ Rezan Ağa pişmandı biliyordu karısının unutmadığını unutmıyacağını da ne olursa olsun karısına her şeyi unuturup daha güzel olmasını sağlayacaktı. Peki karısına karşı hissetiği bu duyguları nasıl söyleyecekti ,pişmanlığını dün gece söylemişti lakin hislerini söylememişti cesaret edememişti .
Yakın bi şekilde karşında duran kocasıyla duran Zilan ona bakan kahvelerle ne yapacağını bilmeden bakıyordu.
-Bişeyemi ihtiyacın var?
Sorduğu soruyla belki de aralarındaki bu yakınlık bozulur diye düşünürek sorduğu sorunun cevabını bekledi.
-Hayır yok.
Karısından işittiği soruyla bütün düşüncelerinden ayrılan Rezan ellerini karısının omuzlarından çekip kapıya gidip karısına döndü.
-Saçını kurut ta aşağıya in. Kapının önünde bekliyorum.
Diyip çıktı 3.katan baktığı avluya kurulmaya başlayan sofraya bakıp etrafında çalışan çalışanlara baktı Zilan'i bekliyesiye. Aklına gelen eski yaşadıkları daha doğrusu karısına yaşattığı o berbat günler gelirken eliyle tutuğu merdiven pervazı sıkarken elinin üzerinde hissettiği elle başını kaldırdığında karşılaştığı siyah gözler le elini hemen çekip karşısında ki kıza baktı.
-Ne yaptığını sanıyorsun!?
Şilan sevdiği adamın sesini yükselterek onunla konuşmasına yavaştan dolan gözleriyle beraberinde kalbinde hissetiği sızıyla baktı evliydi sevdiği biliyordu buna rağmen istiyordu bu adamı
-Rezab ben boş bulundum kusura bakma.
-Ağa! Diyeceksin !
Bakışlarını kaldırdığı an kesişen gözleriyle alev saçan bakışlarla ne yapacağına şaşıran şilan "Ağam !Diyeceksin!" umutsuzca baktığı gözler den aldığı en sert cevapla baktı o sevdiği gözlere.
![](https://img.wattpad.com/cover/144394815-288-k931806.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
/~KELEPÇE ~
Fiction généraleKİTAP İSMİ DEĞİŞTİRİLMİŞTİR!! Zorla evlendirilen iki genç. Zilan 'ın kaderi neydi? Abisinin hatasının bedelini ödemek mı ? Yoksa her şeye rağmen dim dik durup o yaşadığı hayatı güzel kılmak mi? Rezan Ağa ; Hırsı, korkusuzluğuyla cesaret timsali o...