Warming-up

02

Sommige hoofdstukken in dit boek kunnen soms best heftig zijn voor sommigen van jullie voor wie dit – ik hoop het natuurlijk niet – zelf hebben meegemaakt.. Als je ergens mee zit, mag je me natuurlijk altijd een berichtje sturen, want ik wil je graag helpen! Xx

Hoofdstuk 2

Met enorm veel zenuwen betrad Anna het hockeyveld.

'Gewoon wat je altijd doet, An,' sprak ze haarzelf bemoedigende woorden toe.

'Top dat je er bent,' Sander, Amsterdam Dames 1-coach, kwam op haar afgelopen. 'Heb je er een beetje zin in?'

'Ja, al ben ik heel erg gespannen, maar ik probeer mezelf voor te houden dat ik lekker moet gaan spelen.'

'De eerste keer meetrainen is voor iedereen spannend, Anna. Ik hou er heus rekening mee dat het voor je onwennig is, dus maak je daar geen zorgen om.'

Anna glimlachte. 'Ik ga mijn uiterste best doen.'

'Zo wil ik het horen,' zei Sander.

'Anna!' hoorde ze achter zich.

'Heeft mijn coach éíndelijk ingezien dat jij van grote waarde in ons team zou kunnen zijn?' gniffelde Jill.

Met Jill had ze wet aantal jaren in een team gezeten. Zij was een jaar ouder en had al een jaar eerder de overstap naar het eerste gemaakt. Anna hoopte dezelfde weg als zij te kunnen bewandelen, en ze was op de goede weg.

'Laten we het hopen,' grinnikte ze, terwijl Jill een arm om haar heen sloeg.

'Wat vind je ervan dat je mag meetrainen?'

'Leuk, maar de zenuwen gieren door mijn lichaam. Ik vind het ontzettend eng.'

'En waarom zal het eng moeten zijn? Ik bedoel: de meiden zijn super aardig en daarom vind ik dat jij je nergens zorgen om moet maken.'

Het veld stroomde langzaam vol met speelsters en toen iedereen aanwezig was, kon de training beginnen.

'Oké, jullie mogen beginnen met de warming-up!' riep Sander.

Rustig begon Anna met rennen achter de groep aan en de spanning maakte plaats voor plezier. Ze had zin in de training.

-

'Hier!' schreeuwde ze fanatiek om de bal. Als ze eenmaal in een potje zat, was ze niet meer te houden en was ze op haar gemak.

Ze kreeg de bal aangespeeld en tikte die in het doel.

'Goed zo, An!' hoorde Anna Sander roepen.

'Lekker gedaan!' Maria gaf haar een high five. 'Je eerste training en meteen al een goaltje meepikken, dat kunnen er weinig zeggen.'

Ze glunderde. Dat ze dit te horen kreeg van een international maakte dat haar dag niet meer stuk kon.

'Oké, dames, lekker getraind! We zijn klaar voor vandaag. Ik zie jullie morgen. Als een paar even willen helpen met opruimen, zou dat ontzettend fijn zijn.'

'Goed getraind,' Sander gaf haar een schouderklopje. 'Ik wil jou graag even spreken als dat kan.'

'Is prima,' antwoordde Anna, waarna ze verder ging met het opruimen van de pionnen.

'En, hoe vond je het zelf gaan?' wilde Sander eerst weten.

'Het ging redelijk. Ik weet van mezelf dat ik beter kan, maar ik het was mijn eerste training met dit team, dus ik moet sowieso even wennen.'

'Je bent te streng voor jezelf naar mijn mening,' vond Sander. 'Zoals je zelf al zei, was het je eerste training. Ik verwachtte daarom niet veel van je, maar ik vind dat je het super goed hebt gedaan.'