Warming-up

16

Een heel fijne Kerst allemaal! Xx

Hoofdstuk 16

'Goedemorgen, mankepoot,' lachte Michelle.

'Wat ben jij vrolijk op deze maandagochtend. Of ben je soms vergeten dat de toetsweek vandaag begint?'

'Nee, ik kan alleen ni al niet wachten totdat de laatste toets éíndelijk voorbij is,' reageerde Michelle met een knipoog. 'Hoe was je weekend?'

'Hmm, prima,' Anna haalde haar schouders op. 'Laat ik het zo zeggen: ik heb wel eens leukere weekenden gehad. Ik kan bijna geen kant op met deze knie helaas. En de jouwe?'

'Ik denk dat ik een iets leuker weekend heb gehad dan jij. Ik ben uit geweest in de Supperclub.'

'Dat klinkt inderdaad als een leuker weekend, ja,' glimlachte ze, en liepen richting het lokaal waar de eerste toets zou gaan beginnen. Aardrijkskunde stond als eerst op het programma en Anna zag er erg tegenop, want het was nu eenmaal niet één van haar vakken waar ze in uitblonk. Het tweede proefwerk dat vandaag gemaakt moest worden, was Engels – een vak waar ze een stuk minder moeite mee had dan aardrijkskunde. 

'Het lokaal staat al open,' merkte Michelle op.

'Het feest kan bijna beginnen,' verzuchtte Anna, toen ze het lokaal binnen liepen.

'Ja, het komt vast goed.' Michelle ging aan een tafel zitten.

'Jongens en meiden, ik ga nu de toetsbladen uitdelen. Vanaf dat ik de eerste toets heb uitgedeeld, is de toets begonnen en wil ik absolute stilte,' deelde de docent mee.

'Succes!' Ze stak haar duim naar Michelle op.

'Ja, jij ook,' fluisterde Michelle terug.

-

'Hoe gingen je toetsen?' wilde Charlotte weten, toen ze de auto instapte.

Omdat ze natuurlijk niet op de fiets kon en het lopend naar school een mijl op zeven zou worden op haar wandeltempo met krukken, brachten en haalden Charlotte en Chris haar elke dag van school.

'Aardrijkskunde ging beter dan verwacht en Engels zou ik niet weten,' antwoordde Anna. 'Laten we hopen dat Engels dan ook goed uitvalt.'

'Ja, dat hoop ik voor je. En als het niet zo is, dan is het jammer, maar het maakt voor één keer heus niet uit,' glimlachte Charlotte naar haar stiefdochter.

'Engels ging bij de eerste vraag al compleet fout,' vertelde ze. 'Het gaat normaal een stuk beter op de proefwerken bij Engels, maar vandaag lukte het me simpelweg niet. Ook hielp mijn knie ook niet mee tijdens de fiets en ik kon mijn concentratie er ook totaal niet bijhouden.'

'Ach, lieverd toch,' medelevend gunde Charlotte haar kort een blik, waarna zij zich weer op de weg focuste.

-

'Jesse, zet die muziek uit! Ik moet me concentreren op mijn proefwerken van morgen!' riep Anna boos naar haar stiefbroer.

Jesse was keiharde rockmuziek aan het luisteren en ze haatte het als hij dat deed, en dat wist Jesse maar al te goed.

Al tien minuten lang probeerde ze de vreselijke herrie te stoppen, maar Jesse gaf geen gehoor aan stiefzus.

Eigenlijk had Anna geen zin om op te staan en naar Jesses kamer toe te lopen, maar na al haar pogingen besloot ze het toch te doen.

'Jesse,' boos kwam ze zijn kamer binnen.

'Ja!' schreeuwde hij, om boven de muziek uit te kunnen komen.

'Zet die takkeherrie uit! Nu!' beval Anna en in haar stem was duidelijk te horen hoe geïrriteerd ze was.

'Waarom?'

'Omdat ik moet leren voor mijn proefwerken en dat probeer ik je al minutenlang wijs te maken, maar meneer hoorde daar uiteraard niet, want zijn muziek stond te hard. Ik weet wel hoe jij je gehoorbeschadiging hebt opgelopen.'

Jesse zuchtte luid. 'Goed, ik zal mijn koptelefoon voor je opzetten, liefste stiefzusje van me.'

'Fijn, dankjewel. Ik ben trouwens ook je enige stiefzus,' en met die woorden verliet ze Jesse zijn kamer en ging ze terug naar haar kamer, waar ze gauw weer in de boeken dook.

Ze zette haar koptelefoon op om haar muziek te starten. Door de muziek lukte het haar meestal om zich beter op haar schoolwerk, en Anna hoopte dat het deze keer ook zo zal zijn.

You're a world away,
somewhere in the crowd in a foreign place.
Are you happy now?
There's nothing left to say,
so I shut my mouth
So won't you tell me, babe,
are you happy now?

You're the only one who can up and run.
Leave me just as empty as the day you came
And you hold all the cards, all the broken hearts.
Strung over your shoulder till it's all in vain.

And only you know the strength of your teeth.
The wash in the weight of your pockets, so deep.
And lonely.

-

'Anna, wil je ook wat drinken?' Chris keek zijn dochter aan.

'Ja, graag wat water, please pap.'

'Komt eraan, prinses van me,' ze kreeg een knipoog van haar vader toegezonden.

'Zeg, wat vind je nou van Carel, hè?' wilde Chris weten.

Anna was heel erg verbaasd en ze trok haar wenkbrauwen op. 'Hoe bedoel je?'

'Precies zoals ik zeg. Ik wil weten wat je van hem vindt.'

'Nou, ik vind Carel gewoon een heel aardige jongen. Meer niet.'

'Waarom wilde je dat eigenlijk weten, pap?' 

'Ik zag dat jullie het erg goed met elkaar kunnen vinden.'

'Goed met elkaar kunnen vinden, ja. Denk je soms dat ik Carel leuk vind?'

'Misschien een heel klein beetje,' gaf Chris toe.

Haar vader was niet goed bij zijn hoofd. Wat was er met hem aan de hand? Was hij gek geworden? Dacht hij echt dat ze verliefd was op Carel?

Dat was ze niet, toch?

Anna moest ontzettend hard lachen toen ze haar vaders antwoord hoorde.

'Ben je gek geworden? Natúúrlijk ben ik niet verliefd op Carel. Ik ben verliefd op Mats,' zei ze lachend en Chris' gezicht ontspande meteen.

'En toen je bij Carel bleef slapen dan?'

'Toen ik bij Carel ben blijven slapen, ben ik in slaap gevallen op zijn bank terwijl we een film aan het kijken waren. Hij is daarna in zijn eigen bed gaan liggen, en heeft mij niet zijn bed in getild, omdat hij gezeur tussen Mats en mij niet wilde veroorzaken.'

'Oké, dan heb ik me zorgen gemaakt om niks,' gniffelde Chris.

'Ja, inderdaad heb je dat,' knikte Anna, nadat ze een slok van haar glas water had genomen.

'En alles gaat verder goed tussen jou en Mats?'

'Pap, je wilt wel een heleboel weten. Maak je om Mats en mij maar geen zorgen en houd het lekker bij je eigen relatie met Charlotte,' ze begon zich een beetje te ergeren aan haar vaders bemoeizuchtigheid.

'Goed, het is ook helemaal niet mijn zaak, daar heb je gelijk in, An. Maar ik maak me gewoon zorgen om je. Sinds Carel terug in je leven is gekomen, had ik het idee dat de relatie tussen Mats en jou niet lang meer ging duren,' vertelde Chris openhartig.

'Nou, Mats en ik zijn anders nog hartstikke verliefd, hoor.'

'Goed, ik hoop dat ik jou genoeg gerustgesteld heb over mijn relatie met Mats. Ik ga maar eens slapen, denk ik. Morgen zal een lange dag worden,' glimlachte ze en stond voorzichtig op.

'Ja, dat lijkt me erg verstandig. Vergeet niet dat je morgen een afspraak hebt bij de anesthesist en dat Charlotte met je mee zal gaan,' riep Chris zijn dochter na voordat ze de trap opging en de badkamer inging.