Warming-up

39

Hey allemaal,
Het spijt me dat ik zolang niet geüpdatet heb of iets van me heb laten horen! Ik had vorige week/die week ervoor toetsweek, en daar moest ik veel voor leren. Ook ben ik door mijn voorraad heen, dus vandaar dat ik een paar weken geen hoofdstuk meer heb geplaatst. Ik wil langzaam aan weer elke woensdag een hoofdstuk gaan plaatsen!! :)

Hoofdstuk 39

Anderhalve week later had Anna Mats nog steeds niet gesproken. Hij had haar meerdere keren gebeld en geappt, maar ze had elke poging tot contact volledig genegeerd. Zoals hij dat verdiende.

Zuchtend stapte ze het muffe klaslokaal uit. Het was een lange schooldag geweest.

'Anna!' hoorde een stem die ze uit duizenden herkende. Het was Mats en hij was nou precies waar ze geen zin in had.

De woorden die hij geschreeuwd had tegen haar waren zo onacceptabel. En als ze nu met hem zou gaan praten, zou hij gaan denken dat ze zijn gedrag zou pikken, en dat was nou precies net wat ze niet wilde.

'Anna,' zei Mats, nadat hij haar ingehaald en voor haar stond. Anna probeerde langs hem te te lopen, maar dat hij niet toe.

'Wat moet je?' Ze rolde met haar ogen.

De afgelopen dagen was ze er alleen maar meer achter gekomen dat haar gevoelens voor Mats volledig weg waren. Het enige wat haar verdriet en woede had aangedaan, waren de woorden die hij de vorige keer toen ze hem zag, had uitgesproken. Respectloos was het.

'Ik denk dat jij dat heel goed weet,' reageerde Mats. 'We moeten praten.'

'Naast het feit dat ik geen behoefte heb om met jou te praten, moet ik helemaal niks, Mats.'

Anna wilde weglopen, maar hij pakte haar arm vast.

'Het spijt me, maar ik laat het niet gebeuren dat je nu wegloopt.'

'Laat me met rust, Mats,' siste Anna. 'Je hebt mij al genoeg pijn gedaan.'

'Ik wil alleen met je praten. Daarna mag je me overal op blokkeren, negeren, hoef je me nooit meer te zien, wat je maar wilt.'

'Oké,' ging ze akkoord. Hier had ze geen zin in, maar het had toch een keer moeten gebeuren. Ze kon Mats niet haar hele leven blijven negeren.

Terwijl ze richting het café liepen, werd er geen woord gezegd.

Toen Anna haar telefoon in haar jaszak voelde trillen, pakte ze die gelijk uit haar zak.

Carel Eiting:
Waar ben je? Dan kom ik je ophalen xx

Anna Molenaar:
Mats is naar mijn school toegekomen, omdat hij per se wil praten. Dus we gaan nu naar een of ander café. Kom me alsjeblieft zo snel mogelijk verlossen!

Carel Eiting:
Laat me weten wanneer jullie klaar zijn met praten, dan kom ik er zo snel mogelijk aan. Heel veel succes, Annie! Het komt vast goed! X

'We zijn er, An,' deelde Mats mee.

Anna keek op van haar telefoon en liep achter Mats aan naar binnen.

Ze zag er enorm tegenop om met Mats te moeten praten, maar hij had ergens wel een punt dat ze moesten praten.

'Wat wil je drinken?' Met een vragende blik keek Mats haar aan.

'Doe maar een ice tea,' beantwoordde ze zijn vraag en hij liep richting de bar terwijl zij plaats nam een tafel.

Nadat Mats terug was aangeschoven aan tafel met het drinken, spookten er allerlei vragen door haar hoofd.