Warming-up

18

Hoofdstuk 18

De dag van de operatie was aangebroken en het zou niet lang meer duren voordat ze onder het mes zou gaan.

De hele dag had Anna niets mogen eten en ze rammelde van de honger.

'Hé,' Carel kwam de kamer binnen met bloemen en een fruitmand.

'Hai, Caar,' ze ging rechtop zitten. 'Dat had je echt niet hoeven doen, hoor.'

'Tuurlijk wel,' ging hij tegen haar in, terwijl hij zijn cadeaus neerzette.

Carel begroette Anna met een kus op haar wang, waarna hij overging naar Chris en Charlotte.

'Wij gaan wel even koffie halen,' deelde Chris mee en stond op. 'Jij kunt hier zitten, Carel.'

'Ja, dat lijkt me een goed plan, Chris.' En voor haar stiefmoeder de kamer verliet, gaf ze Anna een knipoog.

'Hoe voel je je nu?'

'Leeg,' grapte ze, wijzend naar haar buik.

Carel schoot in de lach. 'Dat snap ik goed, ja.'

'Ik voel me vreselijk lelijk in dit pakje,' zuchtte Anna.

'Er zijn ergere dingen in de wereld dan kleding, Annie,' zei Carel. 'Bovendien ben je niet lelijk.'

'Ja, oorlogen zijn inderdaad vele malen erger,' moest ze Carel gelijk geven, niet wetend wat ze op die tweede opmerking moest zeggen.

'Weet je al wanneer je naar huis mag?' wilde hij weten.

'Ja, als ik me goed voel en alles goed is gegaan, vanavond al,' vertelde Anna met een glimlach.

'Zo snel al? Dat had ik absoluut niet verwacht! Maar het lijkt me zeker fijn!'

'Ja, ik ben er wel blij mee. Thuis is alles beter en zal ik sowieso beter slapen dan hier.'

'Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat jij de eerste paar nachten veel slaap zult krijgen, An.'

'Antje!' Ook Mats kwam met een bos bloemen zijn vriendin bezoeken voordat ze onder het mes ging. Hij glimlachte toen hij binnenliep, maar die glimlach verdween als sneeuw voor de zon toen hij Carel zag zitten.

'Hij ook hier,' hoorde ze hem fluisteren. Anna hoopte zo dat Carel zijn opmerking niet had gehoord. Wat had hij überhaupt tegen Carel? Hij had hem toch niks misdaan!

'Doe eens normaal, Mats,' sprak Anna hem op het gedrag van haar vriendje aan.

Mats rolde met zijn ogen, waarna hij een kus op haar voorhoofd drukte.

'Goed, ik zal jullie alleen laten. Mijn training begint bijna,' deelde Carel mee en drukte bij afscheid opnieuw een kus op Anna's wang – iets wat Mats niet behoorlijk kon waarderen. Hij zuchtte dan ook luid.

'Succes, Annie. Het gaat helemaal goedkomen met je knie.'

-

'Ben je er klaar voor?' De orthopedisch chirurg had zich al voorgesteld.

'Ik denk het,' was haar antwoord.

'Goed, dan mag je afscheid gaan nemen.'

Mats zoende zijn vriendin kort.

'Succes, liefje,' wenste hij haar toe.

Ook Chris en Charlotte wensten Anna succes.

'Succes!' riep het drietal haar na, toen ze de kamer werd uitgereden.

'Bedankt,' glimlachte Anna als een boer met kiespijn.

-

Ze knipperde met haar ogen.